Hof van Oranje — Restaurant in Oosterzele

Waar de parking ruim en veelzijdig was, is de zaak zelf een ramp. Wij waren gaan eten met ons 3 & kwamen nogal in een rare sfeer terecht. De parking is ruim voor een plaats te vinden maar dan moet je door een gang naar binnen die er uit ziet alsof je een of andere foute club binnengaat. Overal hangen papieren over hun prestaties doorheen de jaren, maar ik denk dat ze er ook wat in blijven hangen zijn.

Toen ik en mijn vriendin toekwamen hing er een papiertje aan de deur waarop stond "geen bankcontact, enkel Visa & Cash", zit dit beter op je site? Ik had voor de reservatie ook gebeld dus dit had makkelijk vermeld kunnen worden.

Toen we dan binnen waren werden we onthaald door (ik vermoed) de bazin, die heel kort en bot tegen haar personeel sprak. Ik heb zelf jaren in de horeca gestaan, nog nooit heeft zo iemand tegen mij gesproken.

Toen we aan tafel gezet werden zaten we in een hoekje waar je al u best moest doen om de stoel te bereiken want de tafel en stoel stond zo dicht tegen de muur dat we de tafel zelf zijn beginnen verzetten.

Uiteindelijk zijn we beginnen bestellen & was onze companie voltallig, we bestelde de mossels & onze companie bestelde lamskroontje. De mossels waren heel lekker, het lamskroontje daarintegen was een tegenvaller. 3 stukjes op een te groot bord waardoor het echt overkwam dat er 3 stukken "restjes" lagen. De persoon die het besteld had zei nog voor te lachen te stoppen aan de macdo na het eten.

De persoon die de lamskroontjes besteld had heeft dan uiteindelijk een dessert genomen omdat die nog honger had, iemand een ijsje en ik een cappucino. De desserts waren niet wow en terwijl ik een capucino op tafel kreeg leek dit nergens op een capucino. ik gaf dit aan en kreeg dan de zelfde tas terug met wat slagroom die trouwens bedorven was want alles smaakte heel zuur, dus ik heb deze niet opgedronken en mij een biertje besteld.

Naargelang het einde van onze avond bleef er 1 tafel zitten, we vermoeden een vriendengroep van de bazin, die allemaal aan het roken waren, drinken en heel luid hun mening aan het doorduwen waren over onderwerpen die je niet op restaurant zegt. Om de x aantal keren kwam de bazin ook kijken bij ons, zat en helemaal van de wereld. Alsook liep er ineens een hond door de zaak & in de keuken, nu heb ik niks tegen honden maar qua voedselveiligheid & mensen die eventueel schrik zouden hebben voor honden stel ik mij hier wel wat vragen bij.

Toen we wouden betalen werkte het bakje niet voor de Visa en bleef de dame aandringen op cash te betalen, we zijn hier toen niet op in gegaan en met tegenzin gaf ze dan haar bankrekening en deden we een overschrijving.

Ik schrijf zeker niet snel een review maar deze zaak heeft mij zo verbaasd over hoe slecht het gaat dat ik dit toch wou delen.

Een paar mensen die aan het werk waren leken oprecht vriendelijk, andere leken alsof ze moesten tegen hun zin.

Safe to say dat wij hier nietmeer...

Ik zweer het je. Hof Van Oranje is een zaak die je minstens één keer in je leven moet bezocht hebben. Alles voelt er eerder 1972 dan 2022.

De entree doet aan als die van een parochiezaal uit de tijd van toen. Een brede gang. Toiletten links, enkele deuren zonder ramen rechts. Het is de dubbele deur die je moet kiezen om binnen te gaan. Blijkbaar. Een dienster begroet ons met een draai met het hoofd richting een tafel verderop. Daar zit uitbaatster Eliane. Met de woorden “Tafel vier” worden we daadwerkelijk begroet. Aan die tafel vier: een kopie van het handgeschreven eindejaarsmenu en briefjes carbonpapier voor de bestellingen. Dat weet ik te appreciëren: er is nog te weinig carbon in het leven. En verder: een flyer, zowaar op vier kleuren gedrukt, die ons uitnodigt voor de optredens van Frank Galan in de zaak. Wie drie zondagen na elkaar komt kijken, krijgt een fles champagne. Geen kwade deal.

Ik bestel een filet pur. Met champignonsaus. Al gauw wordt die vraag beantwoord met een zeer smaakvol stukje vlees. Door de sfeer ben ik vergeten vragen of de saus toch apart wordt geserveerd. Ergo, ze ligt erover. Jammer. De frietjes zijn lekker. De mayonaise komt in kleine plastic potjes en het zout in kleine zakjes. Zo weggelopen uit een studentenrestaurant. Ook de groenten blijken een studentenportie. Normaal zou ik dat allemaal een minpunt vinden. Maar hier ben ik mild. Hof Van Oranje hangt aaneen van de eigen gebruiken. En zo is het goed.

De puree aan de overkant is trouwens grandioos. Zouden ze kroketten mee moeten maken. Repliek van de overkant: deze puree lijkt op geschilde kroketten.

Een man met het grootste mobiele orgel ooit komt binnen. Hij kiest het meubel achter onze tafel uit om zijn toestel te plaatsen. En begint Strangers in the night te spelen. En te zingen. Het orgel speelt verder wanneer de man doorheen de zaal loopt.

Naast ons staan twee schuren voor het eerst sinds 1972 nog eens goed in brand. “Ge wilt mijn lichaam hé,” fluistert de dame tegen de heer. Met een fluistervolume van 100 decibel. Soms zijn de dingen goed zoals ze zijn. Het Hof Van Oranje is de bevestiging van die regel.

Lees meer van mijn steak-friet-avonturen in mijn boekje Steak met Stijn of op...

Spijtig dat we niet eerder de reviews gelezen hadden. En ja het begon al in het voorbijrijden, geen lichten te zien. We twijfelden of het wel open was. En op de parking, een echt mijnenveld uit de oorlog. Maar ja …. De ingang, de gang zo donker, nooit gezien … langs de toiletten en een paar lampjes en zeer slecht verlicht. Je komt binnen in een verwaarloosde omgeving van de jaren vijftig of ouder. De verwelkoming was door de bazin zat die aan een tafel zoals in een kroeg. Ale dan toch een tafeltje gevraagd want we hadden honger. We bestelden mosselen in witte wijn en look. Toen begon het echt wel. Het hapje, en mossel met wat curry en een stukje frans brood zo hard dat je uw tanden erop kapot bijt. Het enige positieve is dat de mosselen dit jaar van zeer goede kwaliteit zijn want voor de rest ….. De mosselen waren niet of amper gekuist want tussen de mosselen zaten een soort slakken die zich aan de mossel hechten. De witte wijn was zoek en de look was gedroogd uit een potje, en na het koken er gewoon over gestrooid. Bah!! De frieten dan nog eens bah! We denken een derde baksel uitgedroogd en keihard en gebakken in een olie of vet dat oud en ranzig was. Dat proef je gewoon. Geen onderleggers, geen citroendoekje enz… Bij het afruimen door een perfect Nederlandssprekende allochtone dame met donkere huidskleur die trouwens op een zeer vriendelijke en beleefde manier vroeg of ze mocht afruimen werd deze door de bazin uitgekafferd omdat ze niet AUB zei. Het was schokkend om te zien hoe onvriendelijk de eigenares omgingen met hun medewerkers. Dit soort gedrag is absoluut onacceptabel en bijzonder pijnlijk om als klant mee te moeten maken. We hebben het geprobeerd en spijtig voor het personeel maar ons zien ze hier...