Peloponnisos Event Venue - Restaurant — Restaurant in Municipality of Acharnes

Interesting if not funny service...funny because one of the waitors literally handed us a basket of bread (while we were eating) as he was walking past our table talking to someone else. It was like a comedy show. We kept waiting for the cameras...until we saw the manager working the floor without any engagement whatsoever with guests...then we understood why handing a bread basket to guests mid bite as you walk across the thier table not even looking at them might pass as appropriate. But anyway, I digress...

Lamb chops were yummy! I repeat...lamb chops were YUMMY!!! Kudos. Steak looked nice enough to enjoy, but it was dry and flavourless. At this rate I'm starting to think a good steak in Attica is a pipe dream. Get this though...the bread...

Family tavern, huge place with many tables to sit inside and outside... Rules about reservations not very clear to me (you can book a table if you come before 13.30 but you cannot book after that time you must wait in the queue, and although we called for a table outside we finally end up to sit inside...!!). Food is good, well cooked and prices are fair enough.. Service on Sunday lunch time is really slow, not possible to satisfy all these people, we waited more than 50 minutes to get even the starters..I recommend for the good balance towards food quantity/quality/price..I would avoid on Sundays...

Η ιστορία έχει ως εξής. Πήγαμε περί τις 13:00, Τσικνοπεμπτη 2025, παρέα τριών ατόμων. Το μαγαζί άδειο εκείνη τη στιγμή, οπότε κάτσαμε και οι τρεις μας εύκολα. Βέβαια μετά γέμισε, οπότε λέμε μάλλον θα ειναι καλο το μαγαζί. Ένας από την παρέα μάλιστα είπε πως είναι το καλύτερο. Αφού είδαμε τον κατάλογο παραγγείλαμε τελικά μια μερίδα κοντοσούβλι, μια μερίδα πανσετες, μισό κιλό αρνίσια παϊδακια, μισό κιλό αρνί αντικριστό, μια μπύρα άνευ, ένα μικρό τσίπουρο, παντζάρια, μια τυροκαυτερή, πατάτες τηγανητές, κολοκυθάκια τηγανητά. Για αρχή, μπορώ να πω πως η μερίδα με τις τηγανητές πατάτες ήταν καλώς μικρή, δηλαδή ένα μικρό πιατάκι, με μερικές πατάτες που φαίνεται πως ήταν προκάτ. Σε παρόμοιο μικρό πιατάκι ήρθε και το κοντοσούβλι το οποίο πρέπει να ομολογήσω πως ήταν καλούτσικο και φρεσκοψημένο. Οι πανσετες μέτριες, τα παϊδακια μέτρια και αυτά. Σκεφτείτε πως από τα παϊδακια δοκιμάσαμε δύο και δε τα φάγαμε. Τα κρέατα να σημειώσω πως ήταν και ανάλατα, αλλά αυτό το θεωρώ και θετικό, μιας και το αλάτι σφίγγει το κρέας στο ψήσιμο. Το αντικριστό μπορώ να πω πως δεν ήταν και τόσο καλο, και μύριζε έντονα αρνιλα. Θα μου πείτε βέβαια, και δικαίως, αρνί είναι, τι ήθελες να μυρίζει. Ε ήταν καλώς υπερβολική η οσμή του. Τα παντζάρια ήταν οκ, τα κολοκυθάκια ήταν 5-6 μεγάλες ροδέλες, και η τυροκαυτερη απλώς οκ. Ο λογαριασμός ήταν 90€ (πλήγμα) αλλά αυτό που με εντυπωσίασε είναι πως είχαν χρεώσει και 1 σεντ τον πάγο για το τσίπουρο. Τέλος πάντων, στο τέλος μας έφεραν και ένα γλυκάκι να φάμε, μωσαϊκο, που ήταν ωραίο. Έχουμε ξαναφάει στις ταβέρνες στην περιοχή και ακόμα αναρωτιόμαστε: μήπως εμείς είμαστε οι περίεργοι ή μήπως ο κόσμος έχει ανακαλύψει γεύσεις που εμείς αδυνατούμε να κατανοήσουμε; 🤔 Δε καταλαβαίνω γιατί τόσος κόσμος τους δίνει διθυραμβικές κριτικές. Το περιβάλλον ειναι ζεστό...