Snackbar de Brombeer — Restaurant in Aa en Hunze

Wat een verschrikkelijke tent en eigenaar. Op de site stond dat er raspatat te koop was. Bij het bestellen was de reactie dat we dat allang niet meer hadden. De eigenaar wekte al de indruk dat hij het niet naar zijn zin had en erg veel moeite vond. Bij het horen van de bestelling van 13 patat kwam er een diepe zucht en noemde hij een tijd van een uur later dat het klaar was. Waarom bel je niet als je zo grote bestelling hebt? Meneer we hebben drie keer gebeld om te bestellen maar niet opgenomen werd. De reactie was of we niet zagen dat het druk was. Verschillende mensen keken erg vreemd op van deze reactie van de eiegenaar, maar de reviews gelezen te hebben is dit de normale omgang van de eigenaar met zijn klanten is. Wij zijn opgestapt. Deze winkel is zijn eigenaar niet waard, en zeker...

Kwamen om 1900 aan de snackbar sluit 20.00. we kwamen binnen 4 man personeel waarvan 1 heel verhit/ boos hoofd en de rest stond er hulpeloos erbij....en de boze verhitte man roept schreeuwt meteen we hebben een uur wachttijd en we gaan over een uur dicht dus we doen niks meer...wij uitleggen dat we net een stuk hadden gereden: antwoord NEEEE WE HEBBEN NIKS MEER...het andere personeel staat erbij van, dat kun toch niet maken. DUSSSS WEL...echt dit hebben we echt nog nooit meegemaakt...dit was mijn eerste kennismaking met mijnheer brombeer en ook gelukkig de laatste een dikke onvoldoende!!!! never nooit meer...

Totaal geen sfeer. Bekenden werd mee gepraat. Maar verder was er geen contact met de klanten. Patat hoor daar bij luxe geachte 3.50 voor een kleine ras patat. Br hamburger was een droog broodje een vieze hamburger met een klodder saus en uitjes waren er over gevlogen. Het prijssegment leek van een hele luxe tent. Maar de tafels bankjes waren vies de ramen vet. De frituur(leek op een meester uit 1960 keek niet op of om naar de klant) kwam geen grijns van af. Leek wel een bejaarde die nog moest werken. Voo 2 kleine ras patat 2 Br hamburger en een eierbal die van binnen nog koud was...