'T Waaltje Lansingerland — Restaurant in Lansingerland

Het Waaltje is anders. De aankleding is prachtig, sfeervol en warm, maar tegelijkertijd ook vol en druk. Er is veel aandacht besteed aan details, zelfs aan de kleding van het personeel.

De muziek stond echter veel te hard. Als je je tafelpartner voor de tiende keer moet vragen "wat zeg je?", dan wordt dat op een gegeven moment gewoon irritant. Dat beïnvloedt de gezelligheid.

Het eten Een broodje vooraf? Ja graag! Dat was prima, al was de focaccia erg vet en de aioli een beetje mwah, terwijl de hummus dan weer lekker gekruid was.

Wat me opviel, was de snelheid van de bediening. Razendsnel. Dat broodje stond al op tafel voordat de drankjes überhaupt waren uitgeserveerd. Ook het hoofdgerecht kwam bijzonder vlot, binnen 15 minuten, en dat terwijl de zaak helemaal vol zat.

Ik bestelde de Schnitzel XL, maar de XL moest ik nog zoeken. De Waaltje-saus erbij smaakte prima, maar de schnitzel zelf was een dertien-in-een-dozijn uitvoering. Niet slecht, maar ook niet bijzonder.

We namen de loaded fries als bijgerecht. Op het menu stond dat deze geserveerd werden met pittige mayonaise, chutney en kaas. Wat we kregen waren zoete-aardappelfrieten (hadden we even gemist) met weinig smaak. Erg fantasieloos. De zoetzure komkommertjes waren een leuke afwisseling, de Preiselbeeren waren oké, en het maiskolfje een beetje waterig.

Gek genoeg had één van de cola’s bijna geen prik, terwijl deze gewoon uit een flesje kwam.

De koffie en de sfeer Als afsluiter een cappuccino, maar die was te lauw en smaakte precies zoals je van een volautomaat mag verwachten: oké. We zaten met uitzicht op de bar en zagen de hele avond cocktails geschud worden. Respect voor de barman, die moet inmiddels armen van staal hebben.

Het personeel was niet onvriendelijk, maar ook niet heel warm. Misschien wat afgemeten. Het publiek die avond was aan de patserige kant – kan toeval zijn, maar ik voelde me er niet helemaal tussen passen.

De prijzen En dan de prijzen. Voor €50 tot €80 per persoon (inclusief voorgerecht, zonder gek te doen) verwacht je geen oké eten, maar een bijzonder leuke avond en een geweldige maaltijd. De koffie mag dan geen doorsnee volautomaatbakkie zijn, en de loaded fries moeten écht loaded zijn.

Aan het eind van de avond wilden we nog een tweede kop koffie bestellen, maar het duurde ruim 15 minuten voordat we iemand te pakken kregen. Uiteindelijk maar zelf naar de bar gelopen om iemand aan te spreken. Ondertussen leek de muziek – met flinke beats – steeds harder te gaan.

Bij vertrek werden we vriendelijk gedag gezegd door de uitsmijter. Dat er überhaupt een uitsmijter staat, vond ik opvallend. Is dat fijn of dubieus? Ik ben er nog niet helemaal over uit.

Voor herhaling vatbaar? Niet snel. Ik zeg niet nooit, maar voor dit geld eet ik elders een stuk beter, en kan ik mijn tafelgenoot ook een stuk...

Wat een treurige vertoning bij ’t Waaltje Lansingerland!

Laten we beginnen met het onthaal. Je komt binnen en wordt begroet door drie jonge meiden begin 20, die duidelijk meer bezig zijn met het showen van hun My Jewellery collectie dan met het uitvoeren van hun werk. Ze staan daar alsof ze op maat gemaakte Tiffany & Co.-sieraden dragen en het werken achter de balie eigenlijk een belediging voor hun status is. Een glimlach? Een “goedenavond”? Vergeet het maar. Je moet bijna excuses maken dat je überhaupt binnenkomt.

En dan ontdek je het beste deel: één van deze meiden is de dochter van de baas. Oh ja, en zij is blijkbaar degene die de andere twee moet aansturen... Hoe? Geen idee, want ze heeft overduidelijk geen flauw benul wat ze doet. Haar leiderschapsstijl lijkt te bestaan uit een mix van arrogantie en totale onkunde. Maar goed, waarom zou je vaardigheden nodig hebben als papa toch al een baantje heeft geregeld? Misschien een tip: als je dan toch de leiding hebt, probeer op z’n minst niet te doen alsof je liever thuis op de bank ligt te scrollen door Instagram en doe niet zo arrogant en gemeen tegen je collega’s staat niet bij je jonge leeftijd, niemand kan verwende meisjes waarderen en al helemaal niet in de grote mensen wereld, hoop dat je daar optijd achter komt..

Gelukkig bood het bowlen nog een sprankje hoop. Daar stonden jongeren die wél hun best deden, onder leiding van een vriendelijke oudere man. Hulde aan hen, want zonder dat team was de avond volledig verloren geweest.

En dan, alsof het nog niet erg genoeg was, komt deel twee van de avond. Want na het bowlen wilde we zoals we gereserveerd hebben een hapje eten.. Wat een regelrechte ramp. Chaotisch personeel dat de drukte totaal niet aankan, reserveringen die compleet door elkaar lopen, en een totaal gebrek aan leiding (waar was de dochter van de baas toen het écht nodig was?). Het was een zootje ongeregeld dat zelfs de snackbar om de hoek beter had kunnen runnen.

Vergelijk dit eens met een zaak als 1nul8, het Zalmhuisje of de Harbour Club. Daar snappen ze hoe je gasten behandelt, hoe je een organisatie runt, en hoe je ervoor zorgt dat mensen terug willen komen. Bij ’t Waaltje Lansingerland? Hier krijg je alleen maar frustratie en chaos.

Dus, mijn advies? Misschien eens investeren in fatsoenlijk personeel en een leidinggevende die weet waar ze mee bezig zijn. Want op deze manier voorspel ik niet dat jullie het over twee jaar nog redden.

Wij komen hier in elk geval nooit meer terug. Veel...

Schitterend restaurant met ruimte voor verbetering bij de bowling

Het restaurant is prachtig: sfeervol ingericht, met vriendelijk personeel en heerlijk eten tegen goede prijzen. De algehele beleving draait echter niet alleen om het eten, maar ook om de sfeer, en daar ging het voor mij mis.

De bowlingfaciliteiten laten te wensen over, niet vanwege de banen zelf, maar door de manier van organiseren. Er wordt gewerkt met strikte tijdsloten zonder enige marge. Zodra je tijd erop zit, moet je halsoverkop je spullen pakken alsof je deel uitmaakt van een F1-pitcrew. In ons geval waren we met een grote groep en veel spullen, en we werden direct aangesproken door de volgende huurders die vonden dat het te lang duurde.

Een buffer van minstens 15 minuten tussen boekingen zou veel stress wegnemen. Nu kun je bijvoorbeeld nog een drankje bestellen vlak voordat je tijd om is, wat niet logisch voelt als je meteen daarna moet vertrekken. Ook is er geen tijd om glaswerk op te ruimen of de tafel netjes achter te laten, wat de chaos alleen maar vergroot.

Een ander punt is het type publiek dat hierop afkomt: mensen die zichzelf erg belangrijk lijken te vinden. In combinatie met de tijdsdruk en drukte ontstaat al snel een gespannen sfeer, die verre van premium aanvoelt.

Aanbevelingen Het concept heeft potentie, maar de uitvoering kan echt beter. Ik zou het volgende voorstellen: Bouw een tijdbuffer van minimaal 15 minuten in tussen bowlingsessies. Beperk het aantal mensen in de bowlingruimte beneden. Zorg voor voldoende schoenen in populaire maten (maat 39 was bijvoorbeeld op). Overweeg de wc’s beter te positioneren. Het is onhandig dat deze zich een verdieping lager bevinden, ver weg van het restaurant.

Conclusie Hoewel het restaurant zelf een mooie ervaring biedt, wordt de algehele beleving omlaag getrokken door de onrust en chaos bij de bowling. Voor nu zou ik het een 3/5 geven. Er is zeker ruimte voor verbetering, en met wat aanpassingen zou het een topplek kunnen zijn!

Eet je met z’n tweeën op een rustige avond dan zal je dit waarschijnlijk...