Ho Wah — Restaurant in Nunspeet

De lucht boven Elspeet was zwaar van dennengeur toen mijn vrouw en ik, moe van een lange fietstocht over de Veluwe, neerstreken bij Chinees restaurant Ho Wah. Het bordje met gouden letters glansde zacht in de namiddagzon, alsof het ons al jaren had geroepen. Het dorp Elspeet zelf, zo rustig en beschouwend, leek even stil te vallen toen Els haar fiets tegen het muurtje zette.

Binnen klonk het zachte ritselen van menukaarten, het tikken van bestek tegen porselein, en een gesprek dat nooit te luid was, nooit te nadrukkelijk. Ik las namen die mij tegelijk vertrouwd en exotisch toeschenen: Babi Pangang, Tjap Tjoy, Pisang Goreng, alsof ik een gebedenboek doorbladerde waarin gerechten in plaats van psalmen stonden.

Els, altijd onverzadigbaar in haar levenslust, bestelde zonder aarzeling drie kilo bami. Haar stem klonk alsof ze een psalm zong, en de ober knikte, niet verbaasd, alsof hij wist dat er mensen bestaan die hun honger niet in woorden maar in kilo’s meten. Toen het gerecht kwam, geurig en dampend, keek ik toe hoe zij een vorkvol naar haar mond bracht, en ik dacht: dit is de ziel van de Chinese keuken – overvloedig, warm, en troostrijk.

Ikzelf koos voor de runderhaas met Chinese groenten. De saus was donker en vol van smaak, het vlees zacht alsof het eeuwen had liggen wachten om precies op dit moment geproefd te worden. Iedere hap was een herinnering, alsof ik door een oud familiealbum bladerde waarin foto’s van vergane tijden zaten: mijn vader, die ooit zei dat rijst het fundament van een maaltijd is; mijn moeder, die met bewondering sprak over de geuren van verre landen.

Aan de muur hing een schilderij van een rivierlandschap, Chinees van vorm en kleur, maar in mijn gedachten vloeide het moeiteloos over in de beekjes rond de Veluwe, waar herten hun dorst lessen. Ik zag hoe culturen elkaar raken en vervlechten: rijst en rogge, thee en koffie, stilte en geroezemoes, trouw en verlangen.

Els vroeg om een doggybag, alsof zij het geluk dat in bami gevangen zat mee naar huis wilde nemen, om het later opnieuw te beleven, wanneer de avond viel en de stilte van Elspeet ons omhulde. Ik glimlachte, want zo is zij: dansend op het dak van ons busje als het moet, maar ook teder verzot op restjes die de volgende dag de smaak van herinnering dragen.

De mensen hier, dacht ik, leven tussen bos en kerk, tussen gerucht en geheim. In kleine dorpen als dit wordt trouw geprezen en vreemdgaan gefluisterd – maar aan de tafels van Ho Wah telt slechts het samen zijn, het delen van een gerecht dat even tijdloos is als de bossen rondom.

Toen we opstonden, wist ik dat dit geen gewone maaltijd was geweest. Dit was een ervaring die de woorden “Chinees restaurant Elspeet” overstijgt. Dit was Ho Wah: glorieus en mooi, zoals de naam belooft. Een plek waar rijst niet zomaar rijst is, maar een symbool van verbondenheid. Waar bami kilo’s weegt, maar licht op de ziel ligt.

Ik schreef later, thuis, onder het zwakke licht van de lamp: "Mijn vrouw lachte, de bami geurde, en ik voelde mij klein en gedragen. In Elspeet, onder dennen en sterren, vonden wij onszelf terug in de warmte van een...

Very cosy and clean chinese restaurant in the center of Alspeet. I went there for lunch and was quickly served by a young and very friendly waitress and welcoming owners. The food came quick and was fresh and warm. You will definitely find something for you on the huge menu.

Will definitely go...

UPDATE juni 2020.

Ik begrijp dat er inmiddels wat hulptroepen zijn ingeschakeld van de voormalige eigenaar om de boel wat op gang te krijgen..dus op aanraden het maar weer een kans gegeven.

En eerlijk is eerlijk..! 180 graden de andere kant op..ongekend lekker! Durf ik te zeggen...zelfs beter?

(Oud bericht)

Sinds de overname is het gewoon slecht.

Moddervette loempias, opgewarmde spareribjes die oud, gortdroog en van slechte kwaliteit zijn. En het zijn natuurlijk helemaal geen ribs, maar krabbetjes. Smakeloze sauzen. En onlangs vrijwel zeker bedorven varkensvlees meegekregen. Het heeft er de schijn van dat sommige gerechten na bereiding worden ingevroren en weer worden opgewarmd bij bestelling. Vies. Veel is gewoon vies. Wij rijden wel een dorp verderop de volgende keer. Jammer wat het geworden is. Was altijd...