Het was een barre winteravond in het jaar des Heren 2025. Mijn maag knorde als een door wolven opgejaagde troubadour, mijn krachten namen af, en de bittere wind van de Friese zee blies door mijn versleten reismantel. De stad Stavoren lag in diepe rust, haar geplaveide straten leeg, op een enkele zwervende visser na die met holle ogen over het water tuurde.
Ik strompelde door de duisternis, wanhopig op zoek naar voedsel, mijn benen zwaar als zakken graan. Plots, als een visioen van de heilige Sint Laurentius zelf, doemde er een oase van licht en warmte op aan de horizon: Grand Café De Schans! De gouden letters boven de deur schitterden als een belofte, en de geur van gebraden spijzen trok mij naar binnen als een sirenenzang.
Binnen werd ik ontvangen als een verloren riddersdame die eindelijk huiswaarts keert. De herbergier – Bo, een vriendelijke ziel met het hart van een gastvrouw en het uitzien van een goddess – plaatste een kaart vol verrukkelijke gerechten voor mijn uitgehongerde ogen. "Breng mij uw beste schransmaal, vrouw!" riep ik met de dramatiek van een hofnar in nood.
Wat volgde was een feestmaal dat men slechts in liederen bezingt. Malse stukken vlees, knapperige frieten, een bier dat zo rijkelijk schuimde dat Odin zelf er een ode aan zou brengen! En daar, als kroon op het banket, een toetje zo verrukkelijk dat mijn smaakpapillen een danklied aanhieven.
Verzadigd, herboren en met tranen van geluk in mijn ogen, verliet ik De Schans, gezworen om mijn nazaten te vertellen over deze goddelijke plek. Mocht gij, reiziger, ooit in Stavoren stranden met een lege maag en een dorstig gemoed, laat dan Grand Café De Schans...
Read moreFor a country known for its beef, the steak was over done and chewy. The vegetables served with the meat were also over cooked and almost mush. On a positive note, bitterballen was great as were the drinks. The fish special and fries and were not excellent but not terrible. (Note to Americans, they only accept local debit/credit cards so...
Read moreEven loeren bij de nieuwe uitbaters van deze bekende plek van Stavoren. Buiten zijn er superleuke zitjes gemaakt waar je gezellig met een groepje kunt borrelen of eten. Binnen is de bekende sfeer van cafe Max gelukkig bewaard gebleven. Voor wat ik heb gezien, wisselt de kaart maandelijks met gerechten van het seizoen. Voor nu nog niet heel veel keuze, maar wellicht verandert dat nog als er wat meer ervaring is en het vaarseizoen echt losbarst. We hebben alleen een kopje koffie genomen (puur om even rond te kunnen loeren). Deze had iets sterker gemogen, maar dat is persoonlijke smaak. Onze buren hadden ook appeltaart bij de koffie. Die werd op geheel eigen wijze geserveerd en zag erg smakelijk uit. De volgende keer gaan we zeker terug voor een goeie borrel of een lekker diner.
Heb je deze review gelezen? Laat het me weten met...
Read more