Je verwacht van een goed verhaal dat het je raakt. Dat de zinnen, zwanger van betekenis, een ongekende originaliteit ter wereld brengen, een triompf over ennui, een totale en onherroepelijke herverovering van je menselijkheid; eindelijk en eindeloos getroost door de taal die het te weeg bracht. Dat is ook wat ik verwacht, nee, EIS van een pizza. Ik wil excellentie. Ik wil expressie. Ik wil LITERATUUR in mijn lauwe, kartonnen doos, bezorgt door een depressieve puber op een fatbike. In de regen. Met d'r accu bijna leeg. Je weet wel: poëzie.
De bestelde pizza (quattro stagioni) van Star in Venray echoot nu, 2 dagen later, nog in mijn gedachten, als een strofe van Lord Byron. De chef was in staat een treffende, krachtige en bovenal onverwachtte discrepantie te creëren tussen de harde, knapperige korst en het bijzonder smeuïge, weemoedige hart van de pizza zelf. Literatuur? Geenszins. Dit is geen Shakespeare. Nee, dit is een "lees-ik-op-vakantie", gekocht op Schiphol, Dan Brown verhaal, met een rennende man en een bullseye op de cover. Het is echt niet iets dat je nog nooit eerder geconsumeerd hebt, maar het heeft ergens, op pagina 57, een onverwachte plotwending, waardoor je toch de volgende keer -als je in de stemming bent voor wat licht vertier (en je in Venray bent, of all places) denkt: "ik ga er nog een lezen".
Het boekverslag: prima pizza. Harde korst, veel kaas en ruime toppings. Snelle bezorging door een vrolijke man van middelbare leeftijd in een auto; dat was wel een gemiste kans op mooie poëzie...
Read moreone of the worst place to eat in venray . the food is no so bad , but the people who work there and owners are not even close...
Read moreOrder burgers . For 6.5€ iv got some live meat and 1 kg of salad in a bread . Not even my dog din't want to eat it . WORST...
Read more