Herberg de Bernardushoeve — Restaurant in Voerendaal

NOOIT boeken voor een feestje! Op 27 januari 2018 een 50-jarige bruiloft daar mogen vieren. Het bruidspaar had 8 maanden voordat het jubileum plaatsvond de serre gereserveerd. Bij reservering werd ook al door het bruidspaar gezegd dat zij absoluut niet in de schuur wilden en dat als de serre niet mogelijk was, zij zouden uitwijken naar een andere locatie omdat de serre veel te koud is gedurende de wintermaanden en absoluut niet geschikt voor mensen die slecht ter been en minder valide zijn, omdat de niet geïsoleerde vloer bestaat uit bakstenen met grote openingen die ook nog eens schots en scheef liggen. Verder is de schuur alleen bereikbaar via trappen. Bij aankomst bleek de serre vol te zitten met andere gasten en werd het 50-jarig bruidspaar naar een schuur verwezen. Op reclameren werd door het aanwezige personeel niet gereageerd en werd ijskoud gezegd dat zij niets afwisten van de reservering van de serre en dat dit ook niet gebruikelijk is. Voor het personeel was de discussie daarmee gesloten en werd het bruidspaar verzocht naar de stal (waarvoor ze een leuker naam verzonnen hebben) te gaan, ondanks dat de teleurstelling over de niet nagekomen afspraak duidelijk te zien was bij het jubilerend bruidspaar! De eigenaar en eigenaresse (bij wie de boeking gedaan werd) waren natuurlijk niet aanwezig en vierden vakantie in het buitenland, aldus het personeel…

De stal is een ongeïsoleerde ruimte, zonder ramen, waarin drie terrasverwarmers staan, die de ruimte moeten verwarmen. Één van die verwarmers is echter al sinds 2016 defect en iedere keer laat men het lijken alsof die nu toevallig niet werkt, maar dat is al meerdere gasten op verschillende feestjes en tijdstippen opgevallen! De veelal oudere gasten hebben daardoor mogen blauwbekken van de kou en er zijn zelfs gasten eerder naar huis moeten gaan omdat ze het niet meer uithielden van de kou. Veel gasten hebben zelfs gedurende het feest hun winterjas moeten aantrekken om een beetje warm te krijgen! Het toiletpapier op de dames-WC was op en nadat daar melding van gemaakt werd bij het personeel, werd daarmee niets gedaan. Pas nadat de vierde vrouwelijke gast dit meldde, werd er uiteindelijk een nieuwe WC-rol opgehangen. De bediening bij het buffet hield het al snel voor gezien en gasten die een tweede keer gingen om eten te halen mochten zichzelf bedienen, kennelijk omdat het te lang stilstaan ook veel te koud was voor het personeel. Bij het nagerechtenbuffet had men kennelijk al ingecalculeerd dat gasten het niet lang zouden uithouden vanwege de kou, want dat was onvoldoende voor de nog aanwezige gasten en het werd verder niet bijgevuld.

Het personeel was wel redelijk vriendelijk (vandaar die ene ster) maar was duidelijk niet op elkaar ingewerkt en de ene wist van de ander niet wist wat hij/zij deed of gedaan had, waardoor de drankvoorziening van de gasten chaotisch verliep.

Wellicht is het voor oud-voetballers (eigenaar is een ex-prof) lastig voor te stellen dat er mensen zijn die lang moeten sparen om een dergelijk feestje (dat je maar één keer in je leven kunt vieren als je geluk hebt), te kunnen geven.

De Bernardushoeve heeft het voor elkaar gekregen om een dag waar het jubilerende bruidspaar lang naar heeft uitgekeken, voor een groot deel naar de knoppen te helpen en men heeft op geen enkele manier getracht om de fout die ze maakten te herstellen! In mijn opinie is het niet eens een fout geweest, maar hebben ze het jubilerende bruidspaar bewust misleid en belogen, want het was een zonnige dag en wanneer de serre bezet zou zijn geweest ivm een feest, zouden ze andere gasten hebben misgelopen, want geen enkel normaal mens laat zich wegstoppen in een stal, zonder ramen met belabberd meubilair (ook fijn voor mensen die ouder/ minder valide zijn) en waar het ook nog eens veel te koud is. Mij en de meeste andere gasten die aanwezig waren op deze dag zien ze in ieder geval nooit meer terug en ik ontraad iedereen met klem om hier een feestje te...

Restaurant: 3 stars. Apartment: 4 stars These reasonable-priced and children friendly (optimal for 4+) apartments have a stunning view of the Limbourg's hills. They share a big playground with the restaurant and they have a fold with deer, sheep and goats. If you go to the restaurant in the end of the day, you might be able to collect some bread to feed the animals with. If you expect luxury apartments and hot top this is not the place for you, and you have to remember to bring everything from salt and pepper, toilet paper, tea towels and soap for the dish washing, but they is also what to expect for the price. the restaurant tend to prioritise big portions over the quality of the food, but they have improved since we were here last in 2011. We will be looking forward for how they will develop next...

Prachtig terras met een fenomenaal uitzicht over het Limburgs Heuvelland. Als je hier staat dan weet je wat de Schintaler ( Limburgse topband) bedoeld met:

Mien Limburgs Landj.

Op 'n dörp bén ich gebaore, aan de waeg nao het station, wo buim toen nog sjtonge, mèh die ligke noe lang om. Want fitse woorte wages, in de tied dat alles koos. The Beatles zonge in dat jaor "Tomorrow never knows". Achter het sjpaor van de koel, in de baenje bie de brök, loog in mien kingerjaore 't landj van mien gelök. Dao ging ich wanjele mit opa en groof trepkes in de diek, ich plökde bloome oet zien boane en trok sjtiekem aan zien pièp.

Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök, wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök. Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge, ich höb mien hart aan Limburg verlaore.

Mien generatie greujde op mit "make love not war". De waereld woort al graoter en veer heije auch langk haor. Veer waore punkers en rockers en trokke weg om te sjtudere. Ver deege dan auch alles om dat accent mèr aaf te lière.

Mèh es ich heim waor bie de mam dan kreeg ich dat geveul. Mat is neet te besjrieve mèh "stoelen" woorte "sjteul". Mit load in de sjeun op zondig nao 't station, want ich wis die waek ging nondejuu väöl te langzaam om.

Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök, wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök. Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge, ich höb mien hart aan Limburg verlaore. Ich bin noe bienao dertig, en ich woon d'r allang neet mië. Dao wilich mèr mit zegke, ich vermis dich aevezièr...

Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök, wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök. Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge, ich höb mien hart aan Limburg verlaore.

Wo ich bin getoage en ich auch bin geboare, ich höb aan Limburg mien bronsgrön hart verlaore.

Golvend heuvelland: Schintaler. Teks John Diederen. Gezonge:...