Grove Egaleo Baroutadiko — Attraction in Municipality of Aigaleo

Το Άλσος Αιγάλεω ή «Μπαρουτάδικο», ονομασία που παραπέμπει στο πρώην Πυριτιδοποιείο της περιοχής, είναι μία δενδροφυτευμένη έκταση περίπου 134 στρεμμάτων, μεταξύ της Ιεράς Οδού και της Λεωφόρου Αθηνών – Κορίνθου στο Αιγάλεω Αττικής. Αποτελεί το μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου στη Δυτική Αττική.

Κατά τη δεκαετία του ’60 η παραγωγή του –πρώην- εργοστασίου έχει ατονήσει, λόγω των πολλών διαμαρτυριών των κατοίκων για τα θανατηφόρα ατυχήματα που συνέβαιναν, συχνά με πολλά θύματα, από εκρήξεις των επικίνδυνων υλών οι οποίες χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή πυρομαχικών. Το 1970 το εργοστάσιο αναστέλλει οριστικά τη λειτουργία του, το 1974 ο χώρος περιέρχεται στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, ο εξοπλισμός δωρίζεται στον ελληνικό στρατό, οι εγκαταστάσεις κατεδαφίζονται (πλην μίας καμινάδας και ενός υδροσυλλέκτη) και φυτεύονται συνολικά 40.000 δένδρα. Ο θεμέλιος λίθος, τίθεται, συμβολικά, στις 14 Νοεμβρίου του 1976 επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή από τον ίδιο (που φύτεψε έναν πλάτανο) και τον τότε υπουργό δημοσίων έργων Χριστόφορο Στράτο.

Στη δενδροφύτευση του Άλσους συνεισέφεραν τόσο ο Δήμος Αιγάλεω, όσο και ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας. Από την αρχική έκταση, ωστόσο, εξαιρέθηκαν σημαντικά τμήματα, στα οποία κατασκευάστηκαν κυρίως εκπαιδευτικές (Πανεπιστημιούπολη Άλσους Αιγάλεω, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια), εργατικές (ΟΑΕΔ, ΚΕΤΕΚ) και αθλητικές εγκαταστάσεις (ΔΑΚ Αιγάλεω, χώροι αθλοπαιδιών), χώροι εστίασης, όπως και το ανοικτό θέατρο «Αλέξης Μινωτής», τα εγκαίνια του οποίου πραγματοποιήθηκαν από τον επίτιμο δημότη Αιγάλεω Μάνο Χατζηδάκι.

Εντός του Άλσους εδρεύει ο τοπικός Πολιτιστικός – Περιβαλλοντικός Σύλλογος «Φίλοι του Πυριτιδοποιείου», ενώ ο χώρος είναι διάσπαρτος από γλυπτά και ηρώα. Οι σήραγγες που είχαν κατασκευαστεί για λόγους ασφαλείας είναι σήμερα ερμητικά φραγμένες για την πρόληψη παραβατικών...

Το Άλσος Αιγάλεω ή «Μπαρουτάδικο», είναι μία δενδροφυτευμένη έκταση περίπου 134 στρεμμάτων, μεταξύ της Ιεράς Οδού και της Λεωφόρου Αθηνών – Κορίνθου στο Αιγάλεω Αττικής. Αποτελεί το μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου στη Δυτική Αττική. Κατά τη δεκαετία του ’60 η παραγωγή του –πρώην- εργοστασίου έχει ατονήσει, λόγω των πολλών διαμαρτυριών των κατοίκων για τα θανατηφόρα ατυχήματα που συνέβαιναν, συχνά με πολλά θύματα, από εκρήξεις των επικίνδυνων υλών οι οποίες χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή πυρομαχικών. Το 1970 το εργοστάσιο αναστέλλει οριστικά τη λειτουργία του, το 1974 ο χώρος περιέρχεται στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, ο εξοπλισμός δωρίζεται στον ελληνικό στρατό, οι εγκαταστάσεις κατεδαφίζονται (πλην μίας καμινάδας και ενός υδροσυλλέκτη) και φυτεύονται συνολικά 40.000 δένδρα. Ο θεμέλιος λίθος, τίθεται, συμβολικά, στις 14 Νοεμβρίου του 1976 επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή από τον ίδιο (που φύτεψε έναν πλάτανο) και τον τότε υπουργό δημοσίων έργων Χριστόφορο Στράτο. Στη δενδροφύτευση του Άλσους συνεισέφεραν τόσο ο Δήμος Αιγάλεω, όσο και ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας. Από την αρχική έκταση, ωστόσο, εξαιρέθηκαν σημαντικά τμήματα, στα οποία κατασκευάστηκαν κυρίως εκπαιδευτικές (ΤΕΙ Αιγάλεω, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια), εργατικές (ΟΑΕΔ, ΚΕΤΕΚ) και αθλητικές εγκαταστάσεις (ΔΑΚ Αιγάλεω, χώροι αθλοπαιδιών), χώροι εστίασης, όπως και το ανοικτό θέατρο «Αλέξης Μινωτής», τα εγκαίνια του οποίου πραγματοποιήθηκαν από τον επίτιμο δημότη Αιγάλεω Μάνο Χατζηδάκι. Εντός του Άλσους εδρεύει ο τοπικός Πολιτιστικός – Περιβαλλοντικός Σύλλογος «Φίλοι του Πυριτιδοποιείου», ενώ ο χώρος είναι διάσπαρτος από γλυπτά και ηρώα. Οι σήραγγες που είχαν κατασκευαστεί για λόγους ασφαλείας είναι σήμερα ερμητικά φραγμένες. (πηγή...

Egalio Park is a green oasis with a lot of potential, but it doesn’t quite live up to it. It’s a spacious and lively spot where you can walk and enjoy nature, all while being just a few minutes from the metro station — making it very convenient to access. The park has a nice atmosphere with a steady but not overwhelming crowd, giving it a pleasant, lively feel. However, the maintenance leaves a lot to be desired. The grass isn’t regularly cut, and overall, it could be much better kept. Despite that, it remains a valuable and refreshing green space close to the...