Isfahan is a city of historic bridges to commemorate the "Zayandeh Rood" River in the middle of the desert. One of these historic bridges is the Jubi / Choobi/ Chubi Bridge or Wooden Bridge. Some believe that the name of the Chubi bridge (meaning made of wood) is wrong, but some historians have pointed out that this Safavid bridge actually had a wooden structure at first, and only its foundation was made of stone and lime. At that time, however, today this bridge is made of bricks like Khajoo bridge and "Si O Se Pol" bridge. The root of another name, Jubi Bridge (meaning the bridge where there is a creek to transfer water), which seems to be a more accurate name, although less commonly used, is that in the middle of the bridge there is a stone carved out of stone. Where water has flowed to irrigate the gardens north of the bridge. However, in my opinion, this narration is not logical because, despite the Zayandehrud River, there was no reason for water to flow from the bridge. In any case, in my opinion, it is one of the most beautiful bridges in Isfahan, which is located between Khajoo Bridge and "Si O Se Pol" bridge, and tourists usually miss it. During the Safavid period, this narrow bridge was only used for the Shah's family, and ordinary people were not allowed to cross it, and there were several palaces on either side of it. There are two promenades on the lower floor of the bridge, which has a residential use and is now...
Read moreپل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی زاینده رود است. این پل راه اختصاصی برای رفتوآمد کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جویی مینامیدند.پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل اللهوردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید.
این پل که با پهنا کم و درازای نزدیک ۱۴۷ متر بر بستر زاینده رود، میان دو پل اللهوردی خان و پل خواجو ساخته شدهاست از سازههای دوره شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ هجری است∗.
برج شش گوشه وسط پل با چشمههای آب جاری فرح بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب میشدند.
در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچهای درمیآمد به همین لحاظ به آن «پل دریاچه» نیز میگفتند. نام دیگر آن پل سعادتآباد است. این پل هماکنون در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد.
این برای آمدوشد عامهٔ مردم نبودهاست بلکه تنها وسیلهٔ ارتباط باغهای سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به «باغ دریاچه» با باغهای گستردهٔ سعادت آباد میان پل اللهوردی خان و پل خواجو و بناهای با شکوه کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه و کشکول و نمکدان بودهاست و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمانها و سفرایی بودهاست که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشتهاند.
وجه تسمیه این پل «جوبی» را به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری میکردهاست و آن در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند، میدانند. با این حال شاردن در کتابش به صراحت این پل را از جنس چوب بر پایههای سنگی ذکر کرده است و نمیتوان قاطعانه گفت که عنوان «پل چوبی»، نادرست است.
نام اصلی آن پل «سعادتآباد» بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخهای سلطنتی عصر شاه عباس دوم «پل هفت دست» نیز نام داشتهاست.
در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته میشده و به گونهٔ دریاچهای درمیآمده به آن «پل دریاچه» نیز میگفتهاند. در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل «پل سعادتآباد» یاد شده و نویسنده آن کتاب در روزگار صفوی بنای «شهر تازهای» را به محاذات باغ سعادت آباد در سال ۱۰۶۹ هجری و همزمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر میگردد.
با گذشت از یک سال از استبداد صغیر و به توپ بسته شدن مجلس و در پی دعوت آقانجفی و حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی از ضرغام السلطنه نیروهای بختیاری خود را به اردوگاه باغ ابریشم رساندند. در شب نهم ذی حجه ۱۳۲۶ گروهی از بختیاریها به سرپرستی ضرغام السلطنه از پل جویی گذشته خود را به مجاهدین شهری در مسجد امام رساندند و گروهی نیز از دروازه مارنان به مجاهدین شهری ملحق شدند جنگ در میدان نقش جهان میان حکومت قاجاری و سواران بختیاری به اوج خود رسید و سرانجام با شکست سربازان حاکم و فرار اقبال الدوله کاشی خاتمه یافت. در پی این واقعه مجاهدان مشروطه خواه بختیاری کنترل شهر اصفهان را...
Read moreThe Joui or Pol e Joui bridge in located between two other famous bridges (Si-o-Se Pol and Khaju). This bridge was only used by the court or high-ranking officials coming to visit the king and ordinary people could not use it but today, irony with thia bridge is that despite common people now can visit it but people go to Si o se and Khaju bridge a lot as compare to this bridge. The matter of the truth is that this bridge is not as beautiful as other bridges in Isfahan. So, only thing which can attract you to see that what kind of joui bridge looks like which was only opened for elite class in the...
Read more