Jedna z licznych umocnionych wież obserwacyjnych na Malcie zbudowanych w okresie 1637-1650, za czasów wielkiego mistrza Kawalerów maltańskich Juana de Lascaris-Castellara. Usytuowana jest na zachodnim brzegu wyspy Gozo, na północnym brzegu Dwejra Bay, na wzgórzu pomiędzy zatokami Dwejra oraz Inland Sea. Została ufundowana przez Uniwersytet w Gozo w celu ochrony występujących na Fungus Rock roślin leczniczych zwanych "grzybkiem maltańskim" (Fungus melitensis), znanym obecnie pod nazwą cynomorium szkarłatne (Cynomorium coccineum). Wieża na planie kwadratu o podstawie około 36 metrów kwadratowych i wysokości 11 metrów. Oryginalnie posiadała dwie kondygnacje, wejście do niej znajdowało się na piętrze i dostępne było tylko za pomocą drabiny. Sklepienie parteru jest kamienne, a pierwszego piętra drewniane. W XVIII w. została wyremontowana i dobudowano stanowisko 6-funtowego działa. Wieża służyła jako placówka Royal Malta Fencible Artillery w latach 1839-1873, kiedy to została opuszczona aż do I Wojny Światowej. W 1914 wieża została obsadzona przez żołnierzy King’s Own Malta Regiment oraz Royal Malta Artillery i uzbrojona najpierw w 2, a następnie 4 działa. Należała także do punktów obserwacyjnych w czasie oblężenia Malty podczas II Wojny Światowej. W 1942 jej załoga uratowała pilota Royal Air Force, którego samolot rozbił się w okolicach Dwejra Bay. W 1956 obiekt został wydzierżawiony na okres 50 lat Geraldowi de Trafford, który udostępnił budynek organizacji National Trust of Malta administrującej nim do dzisiaj. W latach 1997-1999 przeprowadzono prace renowacyjne, w trakcie których zostało wymienionych wiele bloków kamiennych ze ścian wieży oraz dobudowano schody. Obecnie wieża jest dostępna dla zwiedzających.