Irispark — Attraction in Oegstgeest

Wanneer er een prijsvraag zou bestaan over het slechtst ontwikkelde en vormgegeven park in de hele Randstad dan zou dit park zeer hoge ogen gooien. Ik weet bijna niet waar ik moet beginnen zeg... Het best in de buurt komt de volgende definitie: een loshangend samenraapsel van 2 cirkels in een verder volledig geblokte omgeving, op enig moment werd klaarblijkelijk de verbeelding bij de ontwerper een waanvoorstelling. Nu is de omgeving natuurlijk ook al dramatisch weinig inspirerend te noemen: lange rechte rijen van eenvormige eensgezinswoningen, hier en daar wat luxe woningen, vele rijen met sombere 50 er jaren flats, een enkele verscholen bungalow. Wanneer je hier komt te wonen ben je voorgoed verloren, dat gevoel bekruipt me elke keer opnieuw wanneer ik door die vreselijke nieuwbouwijk fiets. Dat er mensen bestaan die daar gelukkig en tevreden kunnen zijn, tsja, dat is op zich goed, die zitten dan op de juiste plek maar het zegt natuurlijk veel over het innerlijk van die mensen zelf. Maar!, gelukkig mag je als voorbijganger wel een mening hebben en die mening had ik al wat te vaak weggedrukt tijdens een passage door het gebied dus kon ik die, tenminste wat het park betreft, nu echt niet meer voor me houden...;) De ontwerper móét iemand zijn geweest die een ´autistisch´ gevoel voor verhoudingen heeft gehad met tegelijkertijd een obsessie voor cirkels want wie tekent er nu in hemelsnaam 1 hele grote cirkel die het halve park beslaat en dan ook nog in 1 hoek van dat park. Zou trouwens het mini ´hondentoiletcirkeltje´ in de tegenoverliggende hoek een soort compensatie´oefening´ in zijn geest geweest zijn? Zoiets als; ´Het is daar in dat hoekje nog een beetje ´leeg´, dus trek ik daar ook nog maar een cirkeltje...´ Tevens was er waarschijnlijk niemand in de buurt die hem voorzichtig op dat moment durfde te corrigeren. De gedachte, ´als het geld maar binnenkomt´ moet wel bepalend zijn geweest en dat een ´beetje´ park over het algemeen ook wat bomen behoeft was de ontwerper van zijn leven nog niet opgevallen. Zoals u op de foto´s kunt zien kun je deze vlakte zelfs nauwelijks een park noemen; in een echt park tref je namelijk: bomen, meanderend water, wroetende merels, een enkele wegschietende eekhoorn, een theehuis, een dierenweide, een gazon dat uitnodigd tot een zonnemoment. Je ligt er in het gras en hoort er de wind door de bomen ruizen, je ziet er de seizoenopvolging aan de kleur van de bladeren, je ruikt er zomerse droogte, de verrotting van de vochtige herfst, voelt er de hoopvolle terugkeer van de frisse geuren in de lente, in de verte klinkt wat geluid; een blaffende hond, twee giegelende pubers en verder is er alleen nog wat zicht op de reflectie tegen de eigen halfgesloten oogleden. Zóiets behoort een park op te roepen bij een tweebener, c.q. te verzorgen, en zeg nu zelf wanneer je naar het ontwerp van deze (horror) parkverschijning kijkt: zegt het iets over de geest van de ontwerper of niet? En zoniet voor welk soort mens voerde die ontwerper dan zijn opdracht wel niet uit... Een dramatische omgeving is het, maar gauw vergeten dus... hoewel het niet alleen Sodom en Camorra is, de standerdmolen is prachtig, daarvoor de...

Leuk tijdelijk terras in het Irispark bij de Verhalenverteller in Oegstgeest. Veel steigerhout, planken en lantaarns. Van tevoren online reserveren en ter plekke ook online bestellen en afrekenen. Niet gegeten hier, alleen wat gedronken. Speciaalbieren als La Chouffe voor €3,90. Sympathieke bediening. Bovenstaande tekst stamt uit de coronatijd. Nu een gewoon park met Oudenhofmolen, de Verhalenverteller, watervogels, mooie grote abelen en...

Leuk wandelpark met molen en een beeld wat verhalen verteld , bruggetjes en water grasveldjes en banken vlak bij een winkelcentrum en een plaats met wat speeltoestellen en kruidenpluktuin zodat je ook vers geplukte kruiden...