This restaurant is located in Iranshahr street, central Tehran. It can get crowded at times, with a line forming outside. For us took 1 hour to get in. There is only one item on menu that is Dizzi, a kind of lamb broth. Ingredients are lamb meat, lamb fat ( usually obtained form fat tailed lamb, from hind part of those lamb breeds), tomato, lime juice and fragrant herbs. Then they are mashed with baked potato into what is mashed lamb meat in Farsi ( Gooshte Koobideh), Also lamb broth is mixed with hot, out of oven, Sangak bread. Usually eaten and served separately. Your server can help with the prep. Condiments include onion pickles, Ahirazi salad, and Leete pickles ( Leete Torshi). End the feasts with hot black tea and Baamieh ( sugary sweet) substitute for shaver, see photos. Decor is traditional, with a lot of old style paintings around( see photos), hey are called tea house paintings. Service is fast, and efficient. Street parking is limited. Prize if each set including all included and tea is about 7$ per person which I think is a great deal. It’s an old restaurant and I think it is worth it. Curbside look is unpretentious, inside decor is nostalgic of...
Read moreگاهی وقتا آدم هوس یه دیزی درستوحسابی میکنه؛ همون دیزی قدیمی که بوی نعنای خشک و آبگوشت داغش، از در خونه تا ته کوچه میره. اما پیدا کردن جایی که دیزیش هم خوشمزه باشه، هم تمیز، هم باحال، و هم سرویس خوب بده، کار راحتی نیست. توی این مرور، میخوام درباره یه دیزیسرای خاص حرف بزنم که ممکنه وقتی قیمت منو رو میبینی، یه لحظه ته دلت خالی شه، ولی وقتی غذات رو بخوری، بگی: «خب، انصافاً خوب پول گرفتی!»
ظاهر ساده، باطنی حرفهای وقتی از بیرون وارد این دیزیسرا میشی، ممکنه فکر کنی با یه جای معمولی طرفی. اما بهمحض نشستن پشت میز، رفتار گارسونها، نظم محیط، و نحوه پذیرایی، فرقشو با بقیه جاها نشون میده. همه چی با حوصله، با لبخند و با احترام پیش میره. آب و دوغ سنتی توی پارچهای مسی، ظرفهای سفالی تمیز، و نون سنگک داغی که مستقیم از تنور به میز میرسه، نوید یه تجربه متفاوت رو میده.
منو؟ فقط دیزی... ولی دیزیِ سلطانطور! برخلاف بعضی دیزیسراها که منوی مفصل دارن و تهش همه غذاهاشون معمولیه، اینجا فقط یه چیزه: دیزی! اما اونقدر خوب و با جزئیات درست شده که میفهمی چرا فقط همینه.
گوشتش نرم و کاملاً پخته، نه بوی زُهم میده نه خشک شده. نخود و لوبیاش خوب پخته، جا افتاده و با نعنای خشک و رب گوجه، یه طعم خونگی اصیل داره. آبگوشتش غلیظه، نه چربِ اضافی، نه رقیق و بیمزه. پیاز، سبزی، ترشی، دوغ سنتی، و نون برشته هم همه کنارشه و باهاش کاملاً هماهنگن.
البته اگه دنبال حجم کم یا سبکخوری هستی، حواست باشه چون اینجا دیزی واقعاً پرملات و سنگینه!
قیمت؟ آره گرونه، ولی چرا؟ اینجا یکی از گرونترین دیزیسراهاییـه که تابهحال دیدم. یعنی شاید دو برابر یه دیزیسرای معمولی پول بدی، ولی اگه انصاف داشته باشی، میگی «پول زور نگرفتن». اولاً گوشت مرغوب استفاده میکنن، از اون نوعی که وقتی با قاشق لمسش میکنی، خودش وا میره. دوماً بستهبندی بیرونبرش اگه بگیری، انگار داری غذا از یه رستوران فرانسوی سفارش میدی! ظرف مسی یهبارمصرف با قاشق چوبی، نون و سبزی تازه تو پاکت مخصوص و یه برگه کوچیک که طرز خوردن دیزی به سبک اصیل ایرانی رو نوشته! سوماً فضای تمیز، سرویس سریع، برخورد محترمانه، و حتی موسیقی سنتی آروم در سالن، همه حس خوبی بهت میده.
درسته، ممکنه یه خانواده سهنفره برای دیزی، نزدیک به یک وعده غذای بینالمللی هزینه کنه، ولی تجربهای که دریافت میکنه فراتر از فقط غذاست.
خدمات جانبی – از عکس تا دلخوشی یکی از چیزهای جذاب این دیزیسرا، فضاییـه که برای عکس گرفتن تدارک دیدن. پشت بعضی میزها ظروف مسی، پارچههای ترمه، سماور قدیمی و حتی کلاه نمدی گذاشتن که بشه باهاش عکس یادگاری گرفت! گارسونها هم کمک میکنن عکس خوب بگیری، بدون اخم و بیحوصلگی.
همچنین، اگر بهموقع بری، قبل از دیزی یه استکان چای آتیشی هم برات میارن. یه حرکت ساده اما خیلی تأثیرگذار.
مناسب چه افرادیه؟ این دیزیسرا بیشتر برای کسانیه که دنبال تجربهی خاصن. برای یه مهمون خارجی، یه قرار دوستانه باحال، یا حتی یه ناهار تجملی با حالوهوای سنتی. شاید انتخاب اول یه کارگر ساده یا یه دانشجو نباشه (مگر برای مناسبت خاص)، اما برای کسی که دنبال «حال خوب» همراه با «دیزی باکلاس» میگرده، انتخاب درستیه.
جمعبندی – دیزیسراهایی از این دست، کماند در روزگاری که دیزی هم شده فستفود و همه چی فقط سرعت و قیمت پایین، این دیزیسرا راه متفاوتی رفته. قیمتش بالا ولی کیفیتش بالاتره. اینجا فقط شکمت سیر نمیشه، دلت هم خوشحال میشه. یه تجربهیه که میارزه، حتی اگه...
Read moreHead towards Dizi sara if you want to experience the local delicacy Dizi in a most traditionally decorated restaurant.
Went there without much expectation, since some times restuarants won't deliver food as it is in the review.
Since the only dish is the menu is dizi, they are good at what they are doing. Served in a traditional way, where you can mash the dizi with the wooden masher and enjoy the resulting paste with bread dipped in the dizi broth. Wash down this with traditional dooh and chai with dessert as toppings.
Worth visit, especially the interior is well adorned with the painting from old clasicals which each of them portrays a story behind it.
Update feb 2019.
Took my cousin there and dizi became his favourite dish in his iran trip.
One dish and they are killing it. Nothing much to add except some...
Read more