Lakan Restaurant — Restaurant in Tehran

I love this place. I ordered a great breakfast. Pancakes dripping in Vermont maple syrup. French Waffles dripping in Vermont maple syrup. A Denver Omelette filled with American cheese. Hash browns covered with Heinz Tomato Ketchup. Toast with 100% Irish butter and a side order of Philadelphia Cream cheese.

It wasn’t good because the restaurant didn’t have any of that. It was weird. I just sat at my table while Irani Police just stared at me with angry faces.

I tried to explain that I was not a white American trapped in a hostile country. That in fact I was a extremely white Cuban loving my vacation in beautiful Irani country.

The Irani Police did not believe me. But with the help of a beautiful Persian woman I was able to escape, thus the 5...

A fish fry worthy of being called the best in Tehran. Lakan is a hole in the wall and is not for the shishi and faint hearted. But if you want the freshest fish expertly fried than Lakan is your place. The menu has Caspian Whitefish and some other fresh fish that is available on the market- usually a fish from the Persian Gulf. The fish is always fresh but the owners are experts at preparing it. Meals are usually served with rice. Special mention should be made of the Mirza-Ghasemi which is the perfect balance of eggplants, tomatoes, and garlic. Parking is very difficult. Enghelab square has a very crowded parking lot that, if you are lucky, may let you park there. I recommend taking the...

بعضی اوقات با توجه به پولی که میدید نباید انتظار غذایی خاص یا سرویس با کیفیتی رو داشته باشید! بعضی اوقات باید خودتون و جیبتون رو رها کنید و بسپرید به دستان آدم‌هایی که با تجربشون میتونند برای شما داستانی رو بازگو کنند. شما نمیرید به یک رستوران که با یک پرس غذای خوشمزه شکمتون رو سیر کنید، قدم در دل قسمتی از تاریخ میزارید و دیوارها با قاب عکس های روشون براتون اون تاریخ رو زنده میکنند و داشتان می‌سرایند.

لاکان یا ماهی سفید یکی از همون رستورانهاست. یکبار باید تجربه بشوند، چه خوب چه بد!! اگر به لاکان میاید قیمت رو با غذا مقایسه نکنید یا اصلا نرید! ماهی سفید، سنگسر یا حلوا غذاهای اصلی بود، با قیمت ۷۵۰ هزار تومان (دی ۱۴۰۳ شمسی) میرزا قاسمی تموم شده بود، برنج دودی همچنین، اشپل سفارش گرفتند اما بعد اطلاع دادند که تمام شده! حجم پلو زیاد (۱۰۰هزار تومان) اما ماهی حلوا کم. سیرترشی خوب بود. زیتون پرورده قابل قبول. خوشم اومد که درخواست پیاز نکردم 😅 به صورت پیش فرض میارن. رفتار خانم میزبان خوب و مهمان نواز بود، اما از اینکه خانم این فضا رو مدیریت کنه انتظار میره به جزییات بیشتری دقت کنه! اگر وسواس دارید یا روی تمیزی حساس هستید یکم ممکنه اذیت بشید! رستوران هایی همچون لاکان سالهاست که زحمت میکشند، ۴۰ سال یا بیشتر. شاید در این سالها بهره‌ی خوبی از زحماتشون نبرند اما به یکباره شانس بهشون رو میکنه و در دنیای دیجیتال امروزی تبلیغ میشن و مشتری‌های جدید و بیشمار سرازیر میشن. اینجاست که بالاخره چرخ گردون بهشون رو میکنه، صاحب رستورانهایی که با انصاف هستند از شرایط پیش آمده سواستفاده نمیکنند و سعی میکنن که خودشون رو بهتر و آماده‌تر کنند برای سرویس بهتر! قیمت رو گران تر نمیکنند. دو راه دارند؛ کماکان غذای خوب به دست مردم میدهند بدون تغییر، یا تلاش میکنند از سود بدست آمده هزینه کنند و تجهیزات رو ارتقا بدهند و دستی به سروروی رستوران بکشند (البته در این صورت امکان اینکه از حالت تاریخی و نوستالژیک دربیان هست، اما حداقل میتونند به احترام مشتری یه رول دستمال کاغذی در توالت بگذارند) شاید اگر ماهی خور مخصوصا اگر جنوبی یا شمالی باشید انتقاد بیشتری هم بکنید از طعم و مزه ماهی!

قیمت غذای لاکان نمیارزه، اما تماشای دیوارهایی که سالهاست نسل‌های مختلف آدمی رو دیدند برای من...