IQRAM Restaurant — Restaurant in Amsterdam

Iqram is niet zozeer een restaurant als wel een toneelstuk. En dan een slechte. We hebben het hier over een Turks eethuis dat eerder functioneert als façade, belastingtruc of cultureel misverstand dan als plek waar men met smaak eet. Het zit in het oude pand van Beymen, dat eveneens Turks was, en waarschijnlijk net zo Turks als een plak döner op een AH-to-go panini: herkomst onduidelijk, intentie twijfelachtig.

Het is bijna aandoenlijk hoe weinig moeite men heeft gedaan om het van de voorganger te onderscheiden. Nieuwe naam, zelfde geurtje in de wc, en vermoedelijk exact dezelfde boekhouder die met natte ogen PowerPoints over 'fiscale optimalisatie' laat zien. De transformatie van Beymen naar Iqram doet denken aan een verdachte die tijdens het verhoor zijn naam verandert en denkt dat de agenten ineens vergeten zijn waarvoor ze hem arresteerden.

We gingen er eten, althans dat was de bedoeling. De helft van de kaart was "niet beschikbaar" omdat het "druk" was — een reden die inmiddels net zo vaak gebruikt wordt als "verkeersdrukte" bij politici die te laat komen. Wat er wél te krijgen was, hadden we beter kunnen weigeren.

De kipfilet — ik verzin dit niet — was rauw. Niet ‘licht gegaard’ of ‘medium rare’, maar rauw zoals een aflevering van House begint. Je kon er salmonella op ruiken. We hebben het aan de bediening gemeld, die vooral verbaasd was dat we niet gewoon ons mond hielden en het doorslikten. Misschien waren ze oprecht verbaasd dat we het uberhaupt herkenden als kip.

En dan de köfte. Traditioneel Turks gehakt. Wat wij kregen, was een grijze substantie die qua textuur het midden hield tussen schoenzool en siliconenkit. Het smaakte naar schuld. Ik heb weleens op een USB-stick gekauwd met meer karakter. Ergens vermoed ik dat het vlees allang overleden was voordat het dier überhaupt geslacht werd.

Het personeel? Kortaf, afwezig, maar wél in uniform. Dat is dan weer wat waard. Ze liepen rond met het soort onverschilligheid dat je alleen krijgt als je weet dat niemand hier voor het eten komt. De sfeer was vergelijkbaar met een gemeenteloket net na de lunchpauze: iedereen wil naar huis, niemand weet waarom jij er nog bent.

De rekening kwam alsnog. Zonder schaamte. Zonder korting. Zonder excuses. Gewoon een bonnetje dat suggereerde dat we een dienst genoten hadden in plaats van een vorm van marteling waar het Rode Kruis zich zorgen over zou maken.

Cijfermatig dan maar, omdat de mens hoop put uit ordening:

Personeel: 4 – omdat iemand de kip omdraaide.

Eten: 1 – wegens juridische verplichtingen.

Sfeer: 0 – tenzij je heimwee hebt naar wachtkamers bij de tandarts in 1996.

Het gevoel genaaid te zijn: 10 – zo overtuigend, het is bijna kunst.

Conclusie: Iqram is een Turks restaurant zoals IKEA een autodealer is. Je komt binnen met verwachtingen, je vertrekt met een doos frustratie en de vage angst dat je in een internationale fraudezaak bent beland.

Eerste en laatste keer. En zelfs dat is al één keer te veel. Ik neem mijn verlies. En een...

Ik had een vraag over het vlees. Maar ik zag nergens een emailadres. De eigenaar had toen gereageerd dat ik hem kon bellen en mailen maar niet op welk nummer en welk emailadres.

Toch maar in teamverband hier komen eten. Toen we daar kwamen bleek dat de reserveerder een dubbele boeking had waardoor alle tafels bezet waren. Van wat ik zag was dat een tafel waar men nog met het laatste bezig was men werd gesommeerd om te vertrekken. Dat zou dan onze tafel worden.

Menu is een beetje exclusief. Verwacht niet hetgeen dat je bij Meram kan krijgen. Hier vooral Lams en kebab. Er waren verschillende lams, kip en gehakt gerechten. De smaak viel er niet echt bovenuit. Beetje de standaard. Patat moet je los bestellen en anders krijg je rijst dat wel bij de prijs is inbegrepen.

We wisten niet wat alles op het menu was. Het zou helpen om foto's te maken en op het digitale menu te zetten. Is zo gebeurd. De taal is wel een dingetje: niet iedereen kan Nederlands praten en verstaan. Gelukkig wel geholpen door een Abi die dat wel kon.

We waren net klaar met het hoofdgerecht en wilden een dessert bestellen toen Abi ons nu ook sommeerde om weg te gaan omdat er rijen mensen buiten stonden. Ook een andere tafel werd gesommeerd te vertrekken. Terwijl een tafel met alleen maar dames nog eerder dan ons binnen was en al een tijdje zaten te rusten en mochten blijven. Dat is wel jammer zo.

We waren het erover eens dat we hier niet meer komen. Smaken verschillen maar in teamverband was het menu te beperkt. Dat hadden we van tevoren kunnen weten maar het team wilde toch proberen. De eetlocatie is wel...

This restaurant serves great quality food and uses fresh vegetables and their meat is perfectly cooked and tastes great. Where it falls short is on service. While our server was nice some restaurant staff acted like they had never seen a non dutch speaker in their life. I dont think we were the only tourists...