Park Matilo — Attraction in Leiden

Aardig park dat met een Romeins thema werd opgezet. Echt veel is er niet te zien, er staat een rechthoekige aarden wal ter grootte van het voormalige Romeinse Matilo en er zijn een paar uitkijktorens nagebouwd, Om het geheel wat meer cachet te geven heeft men bovenop de wal coniferen geplant. Eigenlijk is het daardoor meer een besloten evenemententerrein waar je een flinke kluit mensen op kwijt kunt. Het fietspad loopt van drie zijden dwars over het terrein heen en vanuit welke hoek je ter plaatse ook kijkt; overal vlak om het park heen staan jaren 50 flats die het blikveld flink verstoren en je de moderne tijd weer intrekken. Langs het beginpunt van het voormalige Kanaal van Corbulo waar men een flink eind verder, ik dacht in Voorburg, het Romeinse gouden masker van ´Gordon´ heeft gevonden heeft men over een lente van een paar honderd meter een houten oeverbeschotting gebouwd en daar een houten nagebouwde ´platte boot´ uit Romeinse tijden naastgelegd. Het fort was het derde fort aan de noordgrens van het Romeinse rijk; het eerste , fort´Brittenburg´ is door de zee opgeslokt, daarna kwam Valkenburg, dan Matilo en vervolgens Alphen (a/d Rijn). Ten noorden van deze grens liepen of voeren de Romeinen wel eens rond (trouwens zelfs tot Amsterdam aan toe...) maar veilig was het er voor hen niet, teveel onverlaten en Friezen ook. De moestuinen aan de Rijnkant zijn een echte´stadse frats´ en aangelegd om het tuinieren door de Romeinen op de slikgronden naast de regelmatig buiten zijn oevers tredende Rijn wat na te bootsen. Toch kan ik me voorstellen dat de tuinders op dat kleine parkje veel plezier beleven aan hun ´postzegeltjes´ schots en scheve (naar Romeins voorbeeld en overlevering...) grond. Midden in de Randstad wonen en toch wat kunnen tuinieren is natuurlijk altijd leuk. Het kunstwerk tussen de tuintjes ziet er helaas wel wat verwaarloosd uit, zo gaat dat vaak natuurlijk; men heeft een geniaal idee maar keert niet terug voor de verzorging ervan, jammer. Voor het park werd aangelegd waren daar ter plaatse trouwens ook al vele jaren moestuinen en bovendien tientallen grote bomen, die bomen legden allemaal het loodje voor dit hoogstandje van enkele Leidse ambtenaren, ondanks de natuurlijk ´eeuwig´ weer terugkerende belofte om ze zéker te sparen... Heeft het geheel een meerwaarde nu? Niet echt, je leest eraan af dat het ´een pennenlikker speeltje´ was en zeker geen echt serieuze inzet om de onderste Romeinse steen boven te krijgen. Ervoor in de auto stappen en er helemaal vanuit een andere plaats naartoe rijden schenkt de bezoeker dan ook zeker enige teleurstelling. Er is echter nog iets dat me somber stemt, zeer somber zelfs... De gemeente laat het park namelijk links liggen qua onderhoud maar vooral ook qua controle op onrechtmatigheden en daardoor zit het park overduidelijk in een neerwaartse spiraal. Groepen jongeren voelen zich in de beschutte omgeving volledig veilig en weten zich onbespied en laten zich daarom daar dan ook flink gaan: vernielingen en stelen op de volkstuintje, indruwekkende vuurwerkbommen, kijk naar de foto van de picknicktafel hieronder... Die getuigt echt van verbazingwekkend weinig opvoeding; iedereen zit thuis waarschijnlijk op zijn eigen scherm te kijken, echte belangstelling hebben die familieleden dan ook allang niet meer voor elkaar en het resultaat is dan de enorme bende die de leden uit die gezinnen schromeloos achterlaten. Doodzonde voor die enkele overgebleven goedwillende burgers en ook volledig onnodig maar in deze tijd ook absoluut niet meer op te lossen. Zelfs Halsema heeft een kluif aan haar zoon en zij heeft nog de hersens en de linksgroene goede wil. De opvoeders in de eenzame rijtjeswoningen van de achterstandswijk die aan het park grenst staan echter al met 3-0 achter voor ze nog moeten beginnen, ze wilden een kind maar de consequenties daarvan overzien vereist een hoop denkwerk waarvoor het beschikbare motortje vaak niet toereikend is. Die achterstand halen ze dus ook niet meer in. Helaas, ´de schillen en de dozen na het verpozen´ zijn voor ´de rest´ van de...

Helemaal eens met de vorige review.. Dan heb je een prachtig stuk groen in de stad en dan wordt er zoiets sufs mee gedaan.. niks nodigt uit om een gevoel van de Romeinse tijd te krijgen, ja een paar wachttorens.. Ik zie deze torens vaak in oorlogsfilms en jongeren vinden het een leuke én droge hangplek. En die kruidentuinen of moestuinen.. ergens diep in het bos verstopt voor de basisschoolkinderen, wat natuurlijk ook begrijpelijk is, alleen voor de adults is er niks. Gisteren naar een Zie foto’ ‘festival’ in het park Matilo ( de Romeinen noemde Leiden zo). Wat viel dat tegen zeg.. Oja, er waren genoeg honden, en ook mijn hond vond het daarom ook erg gezellig. Iedere hond was interessant en speelmaatje. De mensen daarentegen waren allesbehalve geïnteresseerd naar andere mensen. Ze bleven dicht bij hun groepje of met z’n tweeën. Niks op tegen hoor, iedereen mag doen wat hij leuk vindt. Maar de organisatie van dit gebeuren had hier veel beter op kunnen inspelen. Festival was t absoluut niet. Allereerst had je een tent met veel driftige klei bakkende gepensioneerde boomers en een rij mensen wachtend met hond. In de buurt liepen een paar flink behaarde verklede ( oude) mannen ( hoe kan t ook anders hehe) als nar? Romein? Geen idee wat de context was, ik zag een wit vod tot de onderbenen en daaronder rinkelbellen om de enkels.. Ik kletste wat met een paar mensen in de wachtrij die elkaar duidelijk kenden van de uitlaatgroep? Iig kon je in de tent een pootafdruk van je hond laten maken. Arme honden, want geheel vrijwillig ging t niet.. De poot in een homp klei stampen. Enfin, alleen contant betalen. Welkom in 2025, ik had geen cent op zak. Keek een beetje rond.. ja ik zie veel honden en baasjes, maar waar is de rest? Zag een plantenkraam.. okeeee en een kraam met Romeinse stenen? Opgravingen? Geen idee. Wat ís dit, dacht ik? Kon nog net een een paar wielrenners ontwijken, want die zoefden op het fietspad dwars door het grasveld. Even verderop zag ik een kraam met Indonesisch of Surinaams eten? Moesten niets van de honden hebben, want bang. En de honden, ja die roken zoveel lekkere etensgeuren. Een boombox met Arabische muziek? een groepje dansende vrouwen. Hoort dit erbij of is er ook een familiefeestje gaande? Honden horen wel honderdmaal beter dan wij. De vibe van een ‘hondenpoot’ ‘festival’ ging naar een natte scheet in een bezwete jeans.. Pffff.. Dan maar naar een behendigheids parcours waar een verveelde man in het midden stond. Hopeloos kijkend naar de baasjes die de honden over de hindernissen lokte met snoepjes of meesleuren aan de riem. Bij het kraampje werden botjes en cursussen aangeboden. Er moet natuurlijk ook wat verdiend worden, nietwaar? Maar deze mensen hadden er nog wat proberen te maken voor de hond. Want dit ‘festival’ zou voor en over de hond zijn. Stond een zandschelp met een bodem lauw water. Hondenbadje. Dan maar een ijsje halen, dacht ik. Hond had ook een snack gekregen. Even duur als mijn ijsje(€2), was wel erg smakelijk. Net als een paar verdwaalde wandelaars ging ik maar op een biertafel zitten. In m’n eentje. Ik kwam om 14:00 uur en de demonstratie met de schapen ( 8?) en border collie was al afgelopen.. Voordat ik afdroop zag ik mensen ( lees: vrouwen) van de organisatie driftig met tafels en stoelen sjouwen, omdat er een band ging spelen..Ja, honden vinden dit echt helemaal geweldig! Not. Kort samengevat: de ontwerper van de flyer heeft te goed zijn/haar best gedaan, maar dit was een feestje voor de boomers en de pensionadas, de vriendengroepen en een paar verdwaalde baasjes met honden. Ik vraag mij serieus af hoeveel subsidie dit soort ‘organisaties’ krijgen van de gemeente Leiden. De twee sterren is voor de ijscokraam en de...

Tijdens mijn fietstocht in het spoor van de Limes kwam ik uit in Park Matilo. Het archeologisch park herinnert aan de Romeinse tijd, toen hier een cohort van 480 legionnairs was gelegerd ter verdediging van de noordgrens van het Romeinse Rijk aan de Rijn, de zogenoemde ‘Limes’. Het wordt in onze tijd gesymboliseerd met vier aarden wallen en wachttorens uitgevoerd in corten-staal.(destijds natuurlijk van hout)

Verwacht geen Pompeï, thermae of andere grootschalige opgravingen, het meeste bevindt zich onder de grond of is vergaan. Op zich is er niet zoveel te zien, maar de geschiedenis wordt tot leven gewekt door de begeesterde verhalenvertellers en vrijwilligers van Park Matilo. Wij spraken met één van hen, een classicus die ruim de tijd nam een beeld te schetsen van het leven in en rond het fort bijna 2000 jaar geleden. Alleen om die reden al de moeite waard om eens langs te gaan bij het bezoekerscentrum. Bezoek ook zeker het Leidse Rijksmuseum van Oudheden, waar een aantal archeologische vondsten afkomstig van deze plek zijn...