Geloof het of niet maar Ratatouille, de ervaren souschef, is bevorderd tot chef. Is dat niet iets dat moet worden gevierd? Typisch voor de keukenwereld is dat chefs bij voorkeur in kleine eenvoudige restaurants gaan eten. Een keuze op goed geluk zal het worden: Aux Agapes een Italiaans buurtrestaurant in Helmet, een bijna vergeten Schaarbeekse wijk. Tot eind negentiende eeuw was dit den boeren buiten waar witloof en Schaarbeekse krieken werden gekweekt. De omgeving doet mij denken aan het Brussel van begin jaren ’80. Een beetje troosteloos maar met veel karakter. Het interieur van het restaurant stamt uit die tijd. De Celine Dion muziek op de achtergrond past perfect. We worden door de charmante gastvrouw vriendelijk onthaald. Ze speelt kort op de bal maar is niet opdringerig. Het is vroeg op de avond en we zijn de eerste gasten. Aan de hand van de kaart kunnen we niet ontdekken wat de specialiteit van het huis is. We twijfelen of we hier een primo piatto (een pasta gerecht), vervolgens een secundo piatto (een stuk vlees of vis met verse groenten) en tenslotte een dolce (een dessert) dan wel een pizza moeten bestellen. We gokken op de eerste mogelijkheid en bestellen een ‘Fiocchi au fromage et poires’ (€12,5) gevolgd door een ‘Filet mignon aux champignons de bois’ (€15) en een ‘Sabayon’ (€5,5). Hierbij drinken we een fles sangiovese (€26). Het wordt echter snel duidelijk dat onze keuze fout is want het smaakt allemaal eendimensionaal. Dit is het niet en we nemen ons voor om terug te komen om de pizza uit te proberen. We willen dit doen omdat we chef Bagio Strazzeri heel de avond in zijn keuken in de weer hebben gezien met pizzadeeg voor de andere klanten. Een week later zitten we aan dezelfde tafel. Ratatouille kiest voor de pizza quattro stagione (€9,50) en ik voor de pizza Marcus (€9). Een klassieker en een persoonlijke creatie. We spoelen ze door met een liter huiswijn (€14). Als de pizza’s op tafel komen, is het duidelijk. Het gaat weliswaar om pizza’s van het Belgische type met een dikke korst en een bodem die na een tijdje kwak wordt zodat we mes en vork dienen te gebruiken, maar de vier seizoenen pizza is by the book gemaakt. De pizzabodem is bedekt met tomatensaus en Parmezaanse kaas. Hij is in vier kwadranten opgedeeld en twee tegenover elkaar liggende stukken zijn belegd met mozzarella. Prosciutto is over het ene en tomaat over het tweede stuk verspreid. Op het derde stuk liggen artisjokken en op het vierde champignons. Bij de pizza Marcus is de bodem ook met tomatensaus bedekt, daarna met mozzarella. Hierop komt ansjovis, pikante chirozo, hesp, kappertjes en een ei in het midden. De eierdooier vloeit mooi uit als hij doorprikt wordt. Ik regel de pikantheidsgraad met de geleverde fles pikante olijfolie. Bij een zeer goede Lavazza koffie (€2) concluderen we dat €36,5 een goede deal is om in deze tijden van stijgende levensduurte simpel en goed...
Read moreI had quite a good Capricciosa pizza. The crust was traditional, not too thin and not too thick. Well baked. There was plenty of ham, mushrooms and cheese on top. However, there were no artichokes which are "must" for Capricciosa (no olives too). I got an egg instead!!?? Nevertheless, I paid just 16.5€ for one very rich pizza and a beer, a price which is hard to find these days. While I was waiting for pizza, I got a piece of toast with chopped tomato, garlic, basilica and olive oil on top. Very nice. The waiter, an older gentleman spoke...
Read more2 fois qu’on essaye : à chaque fois c’était nul, et c’est bien dommage. Ce sera la dernière fois. Les pâtes servies avec les plats ne sont pas fraiches (c’est quand même incroyable pour un italien...) En plus on te les sert avec du « parmesan » industriel alors qu’à coté il y a une roue de fromage frais pour d’autres plats - bravo... Les produits n’ont aucun goût (sauce tomate, crème, viande, salade, fromage). Tu goutes vraiment la mauvaise qualité tout au long du repas, c’est vraiment dommage quand on est restaurateur de servir ça à ses clients. Au lieu de faire leur pain au four à pizza comme dans beaucoup de pizzeria, c’est du pain qui sèche en 10 minutes qu’on te sert. Le vin en pichet n’est pas donné et est vraiment mauvais (rosé et rouge). On a reçu des bruschetta en entrée, c’est sympa, mais le pain était calciné (franchement ça sert à rien d’offrir un truc brulé comme mise en bouche, ça te passe l’envie de la suite, vaut mieux remettre une tranche dans le grille pain et faire ça correctement les gars...). A la fin du repas la personne qui vient débarrasser ne te demande même pas si c’est bon, parce qu’elle s’en fout en fait de si c’était bon. Elle ne demande même plus... Certains clients reviennent ou mettent de bonnes notes.... c’est vraiment qu’ils n’ont aucun goût. Ca ne m’arrive jamais d’écrire des commentaires pareils, mais franchement je suis en colère de ce qu’on nous a servi à bouffer, 2 fois. C’était peut-être bien il y a 20 ans, mais aujourd’hui il y a mille fois mieux ailleurs pour le même prix. Passez votre chemin, il y a qq autres bons italiens bien mieux...
Read more