Da Pietro — Restaurant in Elburg

Wetende dat ik een kritische gast ben en ik dan ook regelmatig in zowel Michelin sterren restaurants als hogere tot aan lagere segment (graag) kom dineren, waar met veel passie voor het vak naar de gast vanuit een bepaald idee de beleving van het restaurant word overgebracht naar de gast. Want ook ik weet zelf als kok zijnde dat je de horeca vanuit een (passie) weet vol te houden:

Ontvangst: Duidelijk maar niet echt sprake van een warme ontvangst.

Placeren werd gedaan door de bediening middel van de tafel, vanaf ingang aan te wijzen.

Uitleg van het concept: Vrijheid is blijheid wat Da Pietro betreft. Naar wat mijn subtiele mening betreft als gast zijnde zorg dit voor enkel alleen maar voor te veel keuzes en onduidelijkheden voor de bediening. Waardoor er (te vaak) terug gekoppeld moeten worden naar aan ofwel, Martin Zwart (eigenaar/vinoloog ofwel aan de keuken, ben op de hoogte wat capaciteiten van wat het team betreft.

Vragende naar wat wij als aperitief wilde drinken, een korte moment van onduidelijkheid van waar wij als gast de keuze uit hadden.

Bij het hoofdgerecht verzoek gedaan om iets non alcoholisch te willen drinken, werd er gereageerd alsof dit een iets wat bijzondere vraag was en dat ze dan ook wel erg creatief waren geweest. Terwijl juist daar in eerste in leek alsof Da Pietro vond dat vrijheid blijheid gaf, waarbij dit voor mij persoonlijk ook had gedaan. Het uiteindelijk frisdrank die zij geserveerd hadden (Bibita) voor bij de gang die het gerecht betreffende: Bistecca di cervo con cioccolato fondente, was een goed alternatief.

Diner: Bij het menu opnemen gecommuniceerd met de bediening dat we graag het 4 gangen menu in circa 1 1/2 uur tijd willen genuttigd hebben. Dit uiteraard wetende dat dit voor zowel voor de keuken als voor ons zelf niet erg ruim is qua tijd.

Daardoor had de keuken besloten dat dit helaas niet mogelijk was, waarna er met de bediening besloten is om te kijken hoe ver we zouden komen. Waarbij we uiteindelijk in ruim een uur drie gangen hebben genuttigd.

Waarna er vrijwel zonder emphatie werd gevraagd of we dessert wilde nuttigen. Waarbij wij logischerwijs aangeven dat we dit fijn vonden, aangezien wij nog voor 20:00 uur op dat moment klaar konden zijn.

Uiteindelijk heeft dit geresulteerd dat het dessert zeker 25 min heeft laten wachten op ons. Waardoor wij uiteindelijk genoodzaakt werden om 15 min later te vertrekken. Dan dat wij eigenlijk konden vanwege een afspraak later op de avond wat dan ook jammer was ter afsluiting van het diner.

Friandise geserveerd gekregen, hier was echter niet om gevraagd en waar logischerwijs wel voor hebben moeten betalen.

Vertrek: Dubbel om rekening moeten vragen waarbij de tweede keer ik de rekening bij de bar heb af moeten rekenen i.v.m. alertheid van bediening.

Jas aangerijkt gekregen, inplaats van de gast netjes in zijn jas laten instappen.

Alles bij alles viel ons dan ook op Pietro belooft veel, maar maakt relatief weinig waar of komt anders over dan dit voor een gast zou horen te zijn. Dit ondanks dat het personeel wel zijn uiterste best doet.

Smaak van het eten: 9 Service bediening: 7.5 Aandacht van bediening: 7 Service van keuken: 6.5 Prijs kwaliteit verhouding: 7.5

Ter info: dit betreft een geschreven review van een tafel genoot, van wie dus niet geserveerd heeft.

Ik schrijf deze recensie met de insteek om jullie te attenderen op het boven genoemde onderwerpen. Ik hoop dat ook dat jullie hier iets mee kunnen en wie weet in het vervolg efficiënter en fijner aan te pakken waardoor de ervaring van de gast fijner over komt. Lees dit dan ook...

Gastvrij ontvangen door gastheer Martin Zwart. Mooi zaakje. Zeker de voorkant. Wij namen plaats in de overdekte buitenplaats wat prima vertoeven was. Goede ambiance. De stoelen kunnen wat comfortabeler maar dragen wel bij aan de sfeer.

We werden eerst getrakteerd op wat kleine gerechtjes. Te beginnen met popcorn gekruid met paprika. Daarna een zeer romige avocado mousse en krokante gefrituurde pecorino. Een uitmuntend begin. Het brood van het huis was iets aan de droge kant. De kruidenboter met pistache maakt dat ruimschoots goed.

Daarna begonnen we aan onze drie gangen. We hadden er een lange dag op zitten en nog een lange rit naar het Bourgondische zuiden voor de boeg, anders hadden we er wel vier gangen van gemaakt. Ik begon met een proeverij van hartige gerechten als antipasta. Mijn vriendin had een mooie plank met Italiaanse vleeswaren met burrata. Daarbij kregen we bijpassende wijn met mooie uitleg van de gastheer. Goed op temperatuur. Een mooi glas Sardijnse vermentino. Mooi gepaird. Mijn vriendin kreeg een verdicchio uit La Marche. Mijn proeverij bestond uit een knoflook soep, garnaal, pesto, makreel en gekarameliseerde runderlever. Die laatste sprong er voor mij bovenuit. Al deden de andere er niet veel voor onder maar die smaken waren bekender.

De primi sloegen we over. Op naar de secondi. Een eendenborst voor mijn vriendin. Met een lichte rode wijn. Een pinot nero. Bij mijn bavette kwam een stevige op eiken gerijpte Balbera d’Alba uit Piemonte. Wederom een rake match. Beide gerechten mooi op smaak. De eendenborst met rood fruit. De groente (sugar snap en asperge) met een goede bite. Erbij nog een soort rusti achtig koekje. Zeer lekker. De koolsalade die erbij werd geserveerd was enerzijds neutraal maar toch heel smaakvol. Romig. Niet zuur. En licht gekruid. We gissen nog altijd naar het geheim maar dat wilde Martin niet prijsgeven.

De dolci moeten het zonder foto’s doen. Vergeten. Zonde want dat zag er weer prachtig uit. Mijn vriendin een pana cotta met kardemom. Ik een proeverij bestaande uit oa stracciatella ijs, een taartje, mousse van koffie, pana cotta van rode vruchten. Fraai pallet aan smaken met de mousse van koffie als glorieuze winnaar. En dat voor een niet koffie liefhebber.

Al met al een geweldige avond die ons even deed vergeten dat we op dat moment eigenlijk in het binnenland van Puglia hadden moeten zitten. Onze laatste avond alvorens een verplaatsing naar het mooie Lecce. Elburg is geen Locorotondo maar binnen de muren van Da Pietro vergeet je dat. Alles ademt Italië. Martin Zwart weet van wanten wat betreft de Italiaanse keuken. Je waant je voor een avondje in ItaIië. Dan is anderhalf uur rijden zo ver...

De verwachtingen waren hoog gespannen maar kwamen niet uit. Wat de vorige eigenaren hadden neergezet en de beelden en sfeer van de website komen niet overeen met de ervaring. Vriendelijke ontvangst, mooie inrichting maar ik zat met rug naar de zaal. De akoestiek vonden we zeer onaangenaam, een enorme bak herrie. Op zich is de jonge bediening vriendelijk maar geen idee waar de bubbel van gemaakt is evenals de chardonnay. Iets uit het noorden van ons favoriete wijnhuis kregen we me maar geen idee verder hoe of wat. Giro van 4 gangen. Lekkere amuse maar niet bijzonder. Parelhoen was heerlijk. Gnocchi en penne niet bijzonder, lekker, ook het enige Italiaanse gerecht. Je kunt de gerechten wel in het Italiaans benoemen maar dat maakt het nog niet Italiaans. Vis met groenten was lekker, de rib eye zeer teleurstellend, gewoon zompig, geen groenten erbij. Desserts waren lekker. De koffie na met een doos met fabriekschocolaatjes ... ziet er leuk uit maar erg onhygiënisch. We kregen de doos vam de buren met voor de helft aangeraakte versnaperingen doorgeschoven. Geen aanbod voor een digestief. Moesten steeds lang wachten op aandacht om wat te drinken te bestellen. Menig tafel kreeg na excuses voor het lange wachten geserveerd. Bar vol vieze glazen. De sommelier bezoekt twee tafels, de rest krijgt nul aandacht. Ziet er daarnaast ook nog eens zeer onverzorgd uit. We verwachtten tafelkleden, personeel met bv een mooie schone sloof en geen gympen, echte authentieke Italiaanse gerechten, een rustige sfeer. Helaas, dat zat er niet in. Dus zeker geen vijf sterren, het eten is op zich wel goed maar met de ambiance en herrie .... het was oké. Noot: je betaalt 4.50 voor kraanwater met de uitleg dat de eigenaar een veluwse bron support. Door die flauwekul loopt bediening de tip mis. Voor ons nooit weer maar ga het vooral zelf ervaren. De meeste reviews zeggen...