Dé blikvanger op de Grote Markt is het oud schepenhuis met belforttoren en gebiedshuisje, in de volksmond het belfort genoemd. Het belfort is dus niet 1 groot gebouw, maar bestaat uit 3 verschillende gebouwen:

Het oud schepenhuis werd in 1225 gebouwd en is het oudste bewaarde schepenhuis van de Nederlanden. Het hoge zadeldak en de vier ronde hoektorens zijn een kenmerk voor de gemeentehuizen in de late middeleeuwen. Het belfort uit 1407 dankt zijn elegantie aan de achthoekige toren met opengewerkte gaanderij. De voorgevel bevat twee beelden die de graven van Vlaanderen en de graven van Aalst voorstellen en het opschrift ‘NEC SPE NEC METU’ (zonder hoop, noch vrees), de spreuk van Filips II die in 1555 als graaf van Aalst werd ingehaald.

De sierlijke belforttoren is opgenomen in 1999 op de lijst van het werelderfgoed van UNESCO en herbergt één van de oudste beiaarden van ons land. De nog werkende beiaard herinnert elk kwartier aan de eeuwenoude aanwezigheid van het belfort op de Grote Markt.

De neogotische wijzerplaat op de toren werden in 1964 vervangen door een exemplaar met halve bollen. De Aalstenaars noemden van toen af het belfort ‘den tettentoeren’, verwijzend naar de gelijkenis tussen de klok en vrouwenborsten.

Het gebiedshuisje, het vooruitspringende laat-gotische gebouwtje, was de plaats van waaruit de baljuw of stadhouder de wetten afkondigde voor het volk dat op de Grote Markt verzamelde. Vijf beelden sieren de gevel: vrouwe Justitia, Dirk van Aalst (de laatste graaf, gestorven in 1166), Pieter Coecke (hofschilder), keizer Karel V en Cornelius De Schrijver (humanist en Latijns dichter). Maandelijks verzamelen hier op de 1e verdieping alle gemeenteraadsleden voor de gemeenteraadszitting.