Tak, tak, to Kuba, wyspa jak wulkan gorąca. Dokładnie stolica Kuby, Hawana, a jeszcze dokładniej budynek niejako po fachu, bo Gran Teatro de La Habana, czyli po prostu Teatr Wielki. . . Gran Teatro de La Habana może nie jest aż tak monumentalny jak jego warszawski bliźniak, ale robi wrażenie. Zarówno w dzień, jak i nocą, kiedy odpalona jest iluminacja budynku. . . Teatr położony jest Pasażu del Prado, znanej, szczególnie w latach 20-tych minionego stulecia części Hawany. Jego historia jest skomplikowana jak argentyńskie telenowele. Niby pase, ale ostatecznie wciąga. Instytucja kilkakrotnie zmieniała nazwę, by od 1985 r. stać się Gran Teatro de La Habana. . . Ale tak naprawdę początki teatru sięgają roku 1835. Instytucja szybko stałą się ważnym punktem kulturalnym nie tylko obu Ameryk, ale i świata. Do Hawany zjeżdżały operowe i baletowe sławy z wszystkich kontynentów. W pewnym momencie Teatr Tacon`a, z uwagi na nowoczesne rozwiązania techniczne rywalizował z Operą Wiedeńską i Mediolańską La Scalą. . . Mało? Budynek był w stanie pomieścić ponad 2500 gości. Dlatego też organizowano tu nie tylko kulturalne eventy, ale także bale, spotkania rangi państwowej, bowiem wręczano tu odznaczenia, organizowano konferencję. . . Miejsce kubańskiej wysokiej kultury z roku na rok coraz bardziej rozkwitało, aż nastał XX w. Wówczas w Hawanie pojawiło się kilku galicyjskich ważniaków, którzy wkupili działkę, na której stał Teatr wraz z okolicznymi terenami. Był rok 1906. Wówczas zburzono gmach teatru, a w jego miejsce za sprawą belgijskich architektów wybudowano nowy, którego obecny kształt dotrwał do dzisiaj. No prawie, bo w latach 2013-2016 budynek przeszedł gruntowny remont.