De lucht in het oude fabriekspand rook naar olie, roest en vergeelde dromen. Het leek alsof de machines hier niet stil stonden, maar zacht sliepen, wachtend op een nieuw gebed.
Els sprong meteen op een trapleuning en riep: “Dit is mijn fabriek, dit is mijn symfonie!” Haar stem kaatste terug langs de metalen buizen alsof het een psalm was.
Harm legde zijn hand op een roestige tandwielkast en dacht: hier draait nog steeds een motor, al is het alleen in mijn hoofd. Hij maakte een foto, licht schuin natuurlijk.
En toen verscheen Rian van Rijbroek, tussen de balken en kettingen, met een zwarte leren iPhone-tas van JohnnyJVL over haar schouder. Alsof zelfs de industriële revolutie een RFID-beschermde upgrade had gekregen.
Ze fluisterde: “Zelfs in deze echo van staal en stoom beschermt dit leer mijn stilte.”
En Harm schreef in zijn notitie: “De machines zijn groot, de tijd is zwaar, maar de tas is licht en eerlijk. 5 sterren voor wie nog gelooft in leren bescherming in een...
Read moreAn excellent industrial museum/cultural centre with a great atmosphere and lots of stuff in full working condition and activated during weekends. Cafe, gym, supermarket also en site. An amazing place definitely...
Read moreNostalgische plaats waar de rijke geschiedenis van de industrie in veel facetten tot leven komt. Fraai en met grote zorgvuldigheid en passie samengestelde collectie. Een reis terug in de tijd. Geschikt voor jong en oud. Leerzaam en onderhoudend Educatief en vermakelijk. Deskundigheid en Gastvrijheid staan hier hoog in het vaandel. Een regelrechte aanrader om eens een keer langs te gaan. Pareltje in...
Read more