Taverna Nestoras — Restaurant in Municipality of Kos

Dined here this evening, we felt like we were an inconvenience from the start. We had to ask if we could order drinks as we sat for a while and nobody asked us, same when it came to ordering food. Spent over 20 euros on a steak which with each bite taken was like chewing gristle, it came with some chips and rice only, a very beige dinner! Ordered octopus as a starter, again very chewy which is a shame as if it's cooked correctly can prove very appetising. Just wanted to share an open and honest review as 4.6 stars is not a true and fair reflection based on our experience. They're clearly making a lot of money for poor quality produce and service. Even the body of the staff says it all, they all looked unhappy in they're roles and certainly don't work as a team. Shame as could be a great place, Clearly they're making the money so what does it...

as soon as we entered We immediately perceived that the welcome was not great. Maybe because we are tourists. I don't know but I saw how the local Greeks are treated differently. So we ordered and I immediately had to perceive that based on what I was ordering the waiter (the owner a robust and tall man) who in that case was the owner behaved accordingly we ordered a ghiros and a salad we weren't so hungry, also because we had an all inclusive hotel when the chicken gyros arrived for €9.50. I was really shocked very small portion and we are in Europe. I said it's not possible here if tourists take advantage of it, when I asked for the bill I called the owner and pointed out to him that in this way they take advantage of tourists. we absolutely won't go back also because there are much more welcoming taverns where the tourist...

Tot twee maal toe heerlijk geluncht tijdens een vakantie met mijn beste vriendinnetje, heerlijk genoten. De Nederlands sprekende eigenaar was weer uitmuntend en gastvrij!

Daarnaast een bijzondere ontmoeting. Het is inmiddels 4 jaar geleden en nog steeds krijg ik deze waanzinnige droom niet uit mijn hoofd. Jij, zeer knappe aantrekkelijke man in pak, een mooie witte getailleerde blouse en een donkere stropdas. Met je mooie blonde haren, perfect in model en je droeg een donkere bil. Een vonk sloeg over. Even afgeleid van wat ik had gezien en het feit dat ik behoorlijk aan het staren was, kneep mijn vriendin mijn in mijn arm en ik schrok ervan. Zeg, focus! Als we met jouw richtingsgevoel nog verder moeten toeren, komen we natuurlijk nergens, beet ze mij lachend toe. Maar mijn gedachten dwaalde steeds weer af naar die tafel, waar jij zat. We besloten we onze weg te vervolgen naar al het mooie dat het eiland ons te bieden had. Eenmaal op de scooter, startte deze niet. Na een aantal pogingen schreeuwde ik net iets te hard en geïrriteerd uit: “Perfect! Net wat ik nodig had”. Niet wetende dat je inmiddels al achter mij stond. Nonchalant met je handen in je broekzakken en een heerlijke lach op je gezicht. Je vermaakte jij je prima met het fraaie uitzicht.. Toen het mij wederom niet lukte om de scooter aan de praat te krijgen, besloot je van je vermaak een heldendaad te maken. Met je armen om mij heen, je warme adem in mijn nek en de overheerlijke geur van je parfum, probeerde je mijn scooter te starten en gas te geven. Ik begon bijna te ijlen van verlangen, maar wat een charmeur. Wat gênant! Was ik nou echt vergeten te vertellen dat mijn standaard al was in geklapt? Ben je oké? vroeg je mij, waarop ik met een hoge piepstem amper een woord op mijn mond kreeg. Toen je mij daarna vroeg of ik uit Nederlands kwam, kon ik echter alleen maar bevestigend knikken. Leuk je te leren kennen vulde je daarop aan, waarop ik enkel zei: bedankt, dat is geheel wederzijds. Geen woord kreeg ik nog verder mijn mond uit, ineens had ik een heel klein hartje. Ik was compleet van slag. Onze wegen scheidden en we vervolgden onze eigen weg. Onderweg kriebelde het in mijn buik van verlangen, nieuwsgierigheid en onwetendheid waarbij ik mijzelf alleen maar voor mijn hoofd kon slaan. Als een verlegen meisje keek ik je aan, waarvan mijn ogen twinkelden bij het zien van jouw mooie verschijning. En ineens kwam ik tot besef: je zal altijd een vreemde voor mij blijven. Wie ben jij, mooie leuke vreemdeling?

Voor...