Beyaz Firin — Restaurant in Kadıköy

Beyaz Fırın'ın hikayesi, 1800'lerin ortasında, Balat'ta başladı. büyük dede kozma stoyanof'un ailesini geride bırakarak amcalarının yanına gelip yerleştiği balat'ta açtığı simitçi dükkanı, ardından yanına yerleşen ailesinin ve beyaz fırın'ın 5 nesillik hikayesinin doğduğu yer oldu.

3 oğlu vardı Kosma Stoyanof'un. Oğullarından Dimitri de eşi Katina'yı alıp yanlarına yerleşince, Kosma 3 oğlu için 3 fırın açtı. Oğullardan Petro, Sarıyer'de şimdiki Sarıyer börekçisinin olduğu dükkandaydı. Grigor, Karaköy'deki fırının başındaydı. Ancak babaları Kosma'ya söz verdikleri gibi her sıkıştıklarında Üsküdar'daki Dimitri ve Sarıyer'deki Petro ile birbirlerine destek veriyorlardı.

Karaköy, Üsküdar ve Sarıyer'de açılan fırınlardan Üsküdar'dakinin başına Dimitri Stoyanof geçip ardından da ailesiyle birlikte Kadıköy'e yerleştiğinde yıl 1920 idi. Böylece Beyaz Fırın'ın Anadolu yakasındaki hikayesi de başlamış oldu. Üsküdar'da iyi giden işler Dimitri'yi Kadıköy'de bir dükkan daha açmaya yöneltmişti. Önce çarşıdaki Cumhuriyet Fırını'na ortak oldular. 1931 yılında, bir yandan borçlar ödenirken bir yandan da Dimitri ve Grigor Denizcilik İşletmelerinin açtığı ihaleye katılıp Haydarpaşa Garı önündeki büfenin işletmeciliğini aldılar.

Kadıköy Çarşı'daki fırın ve Haydarpaşa’daki büfenin yanı sıra Kadıköy İskelesi'nin büfesini de işletmeye başlamıştı Stoyanof ailesi. İşler yoğunlaşında, kardeşlerden Dimitri Kadıköy'de bugün varolan Beyaz Fırın'ı ve büfeleri, Grigor ise Üsküdar'daki fırını üstlendi. Dimitri’nin Karaköy'deki büfenin işletmesi için girdiği ihaleyi kazandığı günün akşamı Galata Köprüsü'nden yürürken duyduğu iki el silah sesiyle karanlığa gömüldü herşey.

Dimitri'nin ölümünün ardından ikinci Dünya Savaşı'nın da başlamasıyla sıkıntılı günler başgösterdi. İki fırında birden üretim yapacak hammaddeyi bulamaz olunca büfeler ve Cumhuriyet Fırını'nı kapatıp bugünkü Kadıköy Beyaz Fırın'da devam ettiler işlerine. Un ve şekerin karneyle satıldığı 40’lı yıllar da tüm ülke için olduğu gibi Beyaz Fırın için de zor geçti. Başlıca malzemesini bulmakta zorlanan fırın, o dönemde neredeyse sadece acıbadem kurabiyesi satarak ayakta kalmayı başardı. Çünkü acıbademde un yoktu, yumurta, şeker fındık ve çok az acıbadem ile yapılıyordu. 1980’lerin sıkıntılı zamanları, Beyaz Fırın’ın hala ününü koruyan Patatesli Sarmasının da çıkış noktası olmuştu. Narh uygulaması nedeniyle kuru poğaça ve açmanın belirlenen fiyattan satılması mümkün olmayınca dönemin pek çok esnafı gibi Mitko da alternatif çözümlere yöneldi. Açma yerine patatesli sarma, poğaça yerine dolma yapmaya başladılar. Narh uygulaması uzun sürmedi ve açma ile poğaça tekrar satılmaya başladı. Ama Patatesli Sarma Beyaz Fırın müşterilerinin gönlünde asırlık tatlardan biri olarak yer etti. Yıllar içerisinde Beyaz Fırın hep Türkiye’nin tarihine tanıklık etmeye devam etti. Mitko’nun yönetime geçmesiyle yeni bir mağaza açma fikri de gündeme geldi. Kadıköy’ün ardından ilk olarak Cemil Topuzlu mağazası açıldı. Açıldığı o yıllarda bu bölge o kadar sakindi ki, pek çok kişi Mitko’nun bu kararına hayret etti. Ancak endişe edilenin aksine, Cemil Topuzlu mağazası Beyaz Fırın’a yeni müdavimler kazandırdı. 2003’te Erenköy, 2005’te Suadiye, 2008’de Ataşehir mağazaları açıldı. 2015’te ise Beyaz Fırın ilk kez bir alışveriş merkezi projesinde yer alarak Akasya Alışveriş Merkezi’nde yeni bir...

If you enjoy paying premium prices for dishes that don’t match the menu description, then this is the place for you. The food is mediocre at best-nothing special, nothing memorable, just bland and forgettable. But the real insult is receiving something completely different from what was advertised. False advertising seems to be their specialty.

The service? Abysmal. Slow, inattentive, and utterly disinterested. The staff acted like they were doing us a favor by taking our orders, and getting a refill or the correct dish felt like pulling teeth.

As for the atmosphere-dull, uninspired, and uncomfortably cramped. For the prices they charge, you’d expect at least a pleasant setting, but no.

Overpriced, underwhelming, and downright dishonest. Save your money and go somewhere that actually respects its customers. Not...

You simply can’t go wrong eating here—everything is absolutely delicious. It may be a bit pricier than other bakeries, but it’s definitely worth every penny. I’ve been coming here for over 20 years and have never been disappointed once. My personal favorite is the ‘Keçipeynirli Cevizli Otlu Menemen.’ The picture on the official website matches exactly what you get on your plate.

Burada yemek yemekle asla yanlış yapmazsınız—her şey gerçekten lezzetli. Diğer fırınlara kıyasla biraz daha pahalı olabilir ama kesinlikle her kuruşuna değer. 20 yılı aşkın süredir buraya geliyorum ve bir kez bile hayal kırıklığına uğramadım. Favorim ‘Keçipeynirli Cevizli Otlu Menemen’. Fotoğraf resmi web sitesinden alınma ve tabağınıza gelenle...