Το τζαμί του Ασλάν Πασά κτίστηκε το 1618 από τον πρώην βαλή της πόλης των Ιωαννίνων, Ασλάν τον Α΄, λίγα χρόνια μετά την καταστολή της επανάστασης του Διονυσίου του Σκυλόφου (1611). Βρίσκεται στην βορειοανατολική ακρόπολη του Κάστρου και πιθανότατα κατασκευάστηκε πάνω στον παλιό χριστιανικό ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που κατά κάποιους έδωσε το όνομα του και στην πόλη μας. Αν και υποστηρίχτηκε από ορισμένους (όπως ο Π. Αραβαντινός) ότι το τζαμί είναι μεταγενέστερο και κατασκευάστηκε από τον Ασλάν τον Β΄ στις αρχές του 18ου αιώνα, μια έρευνα του παλιού γυμνασιάρχη της Ζωσιμαίας σχολής Χρήστου Σούλη, στις Οθωμανικές επιγραφές των Ιωαννίνων, έδωσε την οριστική λύση στο ζήτημα. Σε επιγραφή που υπήρχε πάνω από την εσωτερική πόρτα του τζαμιού διαβάστηκε: «Δεν υπάρχει άλλος Θεός. Μόνον αυτός είναι Θεός και απεσταλμένος αυτού ο προφήτης Μωάμεθ. Ο Θεός, ο Μωάμεθ, ο Αβουβεκήρ, ο Ομάρ, ο Οσμάν, ο Αλή, ο Χασάν, ο Χουσέν. Ευτυχισμένος να είναι εκείνος που τόσο πολύ αγωνίστηκε για να κάνει αυτό το καλό. Να τον αξιώσει ο Θεός να αποχτήσει πραγματική δόξα σε τούτο και στον άλλο κόσμο, γιατί φρόντισε κι έκανε τέτοια καλά, δηλαδή ο γενναιόδωρος Αρσλάν πασάς που ξόδεψε την περιουσία του σε έργα θεάρεστα και έχτισε το τζαμί τούτο, το ωραίο, το καλό και ευάρεστο. Η αόρατη μυστηριώδης φωνή, όταν το είδε τελειωμένο είπε: Να διατηρείται αιώνια στερεός και ακλόνητος ο ιερός αυτός οίκος: (1028=1618)».  Το τζαμί που βρίσκεται στερεωμένο πάνω στον βράχο του κάστρου ήταν κατασκευαστικά ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα για την εποχή του. Ο Κώστας Νικολαΐδης στο βιβλίο του για την πόλη, μας μεταφέρει μια λαϊκή δοξασία για το πως κτίστηκε το τζαμί: «Το τζαμί το έχτισε στα 1618 ο Ασλάν πασιάς που ήταν διοικητής των Γιαννίνων. Χτίστηκε σε ανάμνηση του θριάμβου της νίκης των Τούρκων και της συντριβής του κινήματος του Διονυσίου Σκυλοσόφου το Σεπτέμβριο του 1611. Κατά την παράδοση, ο Ασλάν πασιάς ο νικητής ανέβηκε στο κάστρο έχοντας μαζί του τον πρωτομάστορα. Του έδειξε τη θέση που θέλει να χτίσει το τζαμί. Ο πρωτομάστορας όταν είδε το χάος του γκρεμού κάτω, αποκρίθηκε στον πασιά: – Πασιά μου, δύσκολα να θεμελιώσεις τόσο μεγάλο κτίριο εδώ επάνω. Τότε ο Ασλάν πασιάς, έσυρε τον πρωτομάστορα ως την άκρη των βράχων προς τη λίμνη. Τον κρατάει επάνω στην άκρη του γκρεμού με το ένα χέρι και με το άλλο τραβάει από τη βαθιά τσέπη του καφτανιού, χούφτες φλωριά και τα ρίχνει μέσα στο χάος της λίμνης, φωνάζοντας: – Με τούτα, γίνεται μάστορα, γίνεται; Ο πρωτομάστορας του αποκρίνεται τρομαγμένος: – Πασιά μου, έτσι που σκορπίζεις εσύ τα φλωριά, και στον αέρα θεμελιώνεται…». Ο Ασλάν Πασάς ευτύχησε να δει το ιστορικό του δημιούργημα τελειωμένο αφού όπως μας λέει η παράδοση πέθανε μόλις το τζαμί κατασκευάστηκε. Πριν όμως πεθάνει φρόντισε ακόμη και για τη συνέχεια της λειτουργίας του αφού το προικοδότησε με μεγάλη ακίνητη περιουσία και το κατέστησε το πλουσιότερο της πόλης. Όταν το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για τον Ασλάν Πασά, στο χώρο του τεμένους κατασκευάστηκε ένας περίτεχνος τουρμπές. Εκεί τοποθετήθηκε η σορός του μαζί μ’ αυτόν της πασίνας του. Και οι απόγονοι όμως της δυναστείας του Ασλάν φρόντισαν γα τη συνέχεια του Τζαμιού. Πηγή maxmag.