یکی از دیدنی های شهر شیراز، خانه فروغ المک قوامی است که به عنوان موزه هنر مشکین فام شهرت یافته است. این بنای تاریخی، کاربری مسکونی داشته است و همانند اکثر خانه های تاریخی دیگر، دارای چهار قسمت اصلی بیرونی، اندرونی، مطبخ خانه، حمام و اصطبل است. بنای بیرونی این عمارت توسط راهرو هایی به حیاط عمارت متصل است. در قسمت جنوبی این بنا، یک سالن بزرگ برای پذیرایی از میهمانان در نظر گرفته شده است. در ضلع غربی، عمارت شاه نشین با پنجره های چوبی و قشنگش جای خوش کرده است. پنجره هایی که دارای تزئینات گره کاری هستند.این شاه نشین توسط حوضخانه ای به عمارت اندرونی متصل می شود. همانطور که از نامش پیداست، اینجا مکانیست که میهمانان جایی در آن نداشته اند. اندرونی برای استفاده اعضای خانواده ساخته شده است. عمارت اندرونی دارای یک سالن اصلی مانند پذیرایی و تعدادی اتاق در شرق و غرب آن است. اتاق آینه نیز در جنوب همین اندرونی قرار گرفته است. صاحب این بنا، فردی بوده به اسم قوام الدین که به فروغ الملک شهرت داشته است.در دوره قاجاریه و در سال ۱۲۱۰ هجری قمری، قوام الدین در یک زمین در محله سنتی سنگ سیاه و در نزدیکی بقعه بیبی دختران، دست به احداث این بنا می زند. مساحت زمین این بنا ۱۰۲۰ متر مربع بوده است. در سال های دهه هشتاد شمسی، این بنا که به حال خود رها شده بود تقریبا به صورت یک مخروبه در آمده بود. این بنا توسط سازمان عمران و بهسازی شهری شیراز بازسازی و مرمت شد و در سال ۱۳۸۳ توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس به موزه مشکین فام شیراز تغییر کاربری داد. این بنا بین دهه های ۲۰ تا ۵۰ به عنوان دبستان فروغ الملک مورد استفاده آموزش و پرورش کشور قرار می گرفته است.

مصالح به کار رفته در بنا چوب، سنگ و آجر هستند که با ملات گچ، خاک و برخی نقاط کاهگل پوشیده شده اند. همانند دیگر خانه های تاریخی، تزئینات زیبایی در خانه فروغ الملک شیراز به کار رفته است. آجرکاری های زیبا، کاشی کاری های دلنشین، گچبری های هنرمندانه، حجاری ها و نقاشی های زیبایی که بر روی سقف برخی از اتاق ها کشیده شده است، زیبایی های این بنا را دو چندان کرده است.