Wat Doi Ngam Muang — Attraction in Chiang Rai Province

เป็นวัดที่สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยเชียงแสน เป็นวัดที่เก่าแก่ที่มีความสำคัญ มีสุสานเก่าสร้างด้วยศิลปะแห่งล้านนา เชื่อกันว่าเป็นสุญ (กู่) บรรจุพระอัฐิของพญามังราย ปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านนา วัดจำเมือง สร้างเมื่อ พ.ศ. 1819 สร้างโดยพญาไชยสงคราม โอรสพญามังรายมหาราช ในพุทธศตวรรษที่ 19 หลังจากที่พญามังรายได้สวรรคตที่เมืองเชียงใหม่ ในปี พ.ศ. 1860 พญาไชยสงครามพระราชโอรส ได้ถวายพระเพลิงพระศพพญามังรายมหาราชแล้ว พระองค์ทรงได้กลับมาครองเมืองเชียงราย และอัญเชิญพระอัฐิของพญามังรายมาบรรจุ ณ สุญ (กู่) บรรจุพระอัฐิของพญามังรายมหาราช ณ ดอยแห่งหนึ่ง

เจดีย์องค์ปัจจุบันสร้างเมื่อไหร่ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด แต่บางบ้านก็ว่า เป็นเจดีย์ที่บรรจุพระอัฐิของพญามังราย กษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์ล้านนา ซึ่งพระองค์ได้สร้างเมืองเชียงราย และเรียกเจดีย์องค์นี้อย่างติดปากว่า "กู่พญามังราย" และในปัจจุบัน พระรูปหล่อของพญามังรายไปไว้ที่บริเวณหน้าท่าเทเวศน์ เพื่อให้คนทั่วไปได้สักการะบูชาอีกด้วย

English Translation:

This temple was built during the Chiang Saen era. It is an ancient and significant temple with an old Lanna-style burial stupa believed to enshrine the ashes of King Mangrai, the founding ruler of the Lanna Kingdom. Wat Cham Muang was established in 1276 AD by King Chaiyasongkram, the son of King Mangrai the Great, during the 19th Buddhist century. After King Mangrai passed away in Chiang Mai in 1317 AD, King Chaiyasongkram conducted the royal cremation of his father and then returned to rule Chiang Rai. He moved King Mangrai's ashes to be enshrined in a stupa on a hill.

The current pagoda's construction date is unknown, but some locals believe it is the stupa housing the ashes of King Mangrai, the first king of the Lanna dynasty. This stupa is commonly referred to as the "Chedi of King Mangrai." Currently, a statue of King Mangrai has been placed at Tha Thewet to allow the public to pay...

🔻18/02/2566 วัดงำเมือง หรือ วัดดอยงำเมือง เป็นวัดที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในจังหวัดเชียงราย เดิมชื่อ วัดงามเมือง เป็นวัดโบราณที่ไม่ปรากฏประวัติการสร้าง ตั้งอยู่บนดอยงามเมือง ต่อมากลายเป็นวัดร้างในช่วงยุคฟื้นฟูเมืองเชียงราย พ.ศ. 2435 เดือนเมษายน ขึ้น 6 ค่ำ มีการสร้างวิหารวัดงามเมือง ซึ่งมีรูปแบบและสถาปัตยกรรมคล้ายกับวิหารของวัดพระแก้วและวัดพระสิงห์ สันนิษฐานว่าช่างผู้ออกแบบและก่อสร้างคือช่างคณะเดียวกัน เมื่อวัดร้าง วิหารไม่ได้รับการบูรณะจึงพังเสียหาย ต่อมา พ.ศ. 2445 ได้สร้างพระเจ้าหลวง (พระประธานในวิหาร)

พ.ศ. 2488 พระวีรญาณมุนี (หมื่น สุมโน) เจ้าคณะจังหวัดเชียงรายในขณะนั้น มอบหมายให้พระครูธรรมวงศ์วิวัฒน์ เจ้าอาวาสวัดศรีบุญเรือง เจ้าคณะอำเภอเมืองเชียงราย อัญเชิญพระเจ้าล้านทองจากวัดล้านทอง (วัดแสนทอง) ซึ่งเป็นวัดร้าง (ปัจจุบันคือโรงเรียนอนุบาลเชียงราย) ไปประดิษฐานที่วัดงามเมือง ต่อมาเมื่อวัดงามเมืองร้าง ศรัทธาสาธุชนจึงได้ขึ้นไปทำหลังคาคลุมพระเจ้าหลวงและพระเจ้าล้านทอง พ.ศ. 2495 พระวีรญาณมุนี (หมื่น สุมโน) ได้มอบหมายให้พระพุทธิวงศ์วิวัฒน์ เจ้าอาวาสวัดพระแก้วในขณะนั้น ทำการฟื้นฟูบูรณปฏิสังขรณ์วัดงามเมืองขึ้นใหม่

พ.ศ. 2504 พระพุทธิวงศ์วิวัฒน์ (วงศ์ ทานวํโส) เจ้าคณะอำเภอเมืองเชียงรายขณะนั้น ได้ทำการย้ายพระเจ้าล้านทองจากวัดงามเมืองมาประดิษฐานเป็นพระประธานในพระอุโบสถวัดพระแก้วจนถึงปัจจุบัน

พ.ศ. 2536 วัดงามเมืองถูกเปลี่ยนชื่อเป็นวัดงำเมือง หรือวัดดอยงำเมือง จนถึงปัจจุบัน

อนึ่ง ประวัติที่ทางวัดอ้างว่าพญาไชยสงคราม เป็นผู้สร้างวัดและนำอัฐิพญามังรายมาประดิษฐาน, พระยาสรีรัชฏเงินกอง (หมื่นงั่ว) เจ้าเมืองเชียงแสนมาบูรณะวัดในปี พ.ศ. 2030 และเจ้าฟ้ายอดงำเมือง เจ้าฟ้าเมืองเชียงแสนมาบูรณะอีกครั้งในปี พ.ศ. 2220 นั้น...

Perched on top of a hill with (what feels like a 101 ) steps ( after the hill).. only to arrive at the top gate and see the temple with a golden Buddha closed.. squirrels running in the trees.. and an empty courtyard.. and a radio blaring somewhere. This temple is out of the way (albeit in the town limits). Perhaps less aspiring than other temples.. and with the hill and steps to climb to get to the top.. understandable if you do think twice about visiting in the heat of of day. Another temple visit...