RawBata — Restaurant in Athens

Tucked quietly into a residential neighborhood, RawBata doesn’t announce itself with grand gestures. Yet this unassuming spot, recommended to me as a staff favorite by the team at Delta, Athens’s Michelin-starred darling, proves itself more than worthy of the nod.

What unfolds here is not pomp or pretense, but a confident fusion menu that feels both inventive and deeply assured. Each plate is composed with a precision that never veers into fussiness, marrying unexpected flavors and ingredients in ways that feel as natural as they are thrilling.

The dining room is modest, the kind of space you might miss if you weren’t looking for it, but the staff carries themselves as though every dish they set down is the most important of the evening. Their attentiveness is neither scripted nor obtrusive; it is the quiet, steady presence that allows the food to shine.

RawBata is not simply a neighborhood gem. It is, quite distinctly, the kind of restaurant that those who work in the industry themselves seek out: a place where the craft of cooking is treated as adventure, and where every bite feels...

Go! You ll thank me Later! RawBata in Athens was an absolute delight. The atmosphere was warm, casual, and buzzing with friendly conversation — the kind of place where you instantly feel at ease.

The menu shines with creativity, showcasing Asian and Greek influences in perfect harmony. Each dish had its own unique character, refined yet approachable, with flavors that were balanced and elegant. As a huge fan of starters, I was truly impressed — every plate delivered a wow factor, both in taste and presentation.

From the vibrant, fresh ingredients to the skillful execution, RawBata delivers an experience that feels both exciting and comforting. A must-visit for anyone who loves food with personality and finesse...

Δεν ξέρω γιατί πολλά άτομα γράφουν τόσο αρνητικά σχόλια στις αξιολογήσεις για αυτό το αριστούργημα, γιατί για αριστουργήμα πρόκειται το συγκεκριμένο φαγητό. Πρώτη φορά τρώω σε εστιατόριο φαγητό που σου αφήνει τέτοιο βάθος στην γλώσσα που πρέπει ο εγκέφαλος σου να ηρεμήσει από το σοκ γεύσεων που αισθάνεται η γλώσσα σου. Ψωμί με ντομάτα; Απλό και τέλειο. Ταραμάς; Τρώγεται σαν καραμέλα, δεν σταματάς. Βλίτα; Ήταν next level, δεν το περίμενα αυτό που είδα. Ο τραχανάς με την προβατίνα; Εθιστικό μέχρι θανάτου. Ο κόκορας; Ηρεμιστικό, τρως και πέφτεις σε χειμερία νάρκη. Όσο για τα γλυκά; Όχι μόνο δεν ήταν το κερασάκι, πιστεύω αντικειμενικά ήταν αυτά που συμπληρώνουν τον κύκλο της απόλαυσης και συμπλήρωσης. Έχω δει από πολλές κριτικές που αναφέρουν ότι οι μερίδες ήταν μικρές, οι τιμές ανεβασμένες, ο χώρος παλιός, και το σέρβις ακατάλληλο, και προσπαθώ να καταλάβω αν αυτοί οι άνθρωποι όντως έκατσαν να φάνε φαγητό από εδώ η είχαν κάποιου είδους παραίσθησης. Οι μερίδες ήταν just, όσο πρέπει να είναι, ούτε πιο μικρό, ούτε πιο μεγάλο, και όσο για τις τιμές, ούτε καν τόσο ακριβά όσο έλεγαν κάποιοι. Πιστεύω ότι πολλοί το έχουν αδικήσει αυτό το εστιατόριο και σίγουρα πρέπει να το επισκεφθεί περισσότερος κόσμος που ψάχνει να δοκιμάσει κάτι ξεχωριστό. Το στήσιμο των πιάτων ήταν μια αρμονική συνύπαρξη μεταξύ απλού - τέχνης, δεν ήθελες να το φας, μόνο που το έβλεπες και το μυρίζεις ήταν αρκετό για να σε ισοπεδώσει από τα ερεθίσματα. Το σέρβις ήταν ευγενέστατοι και με γνώσεις πάνω στο μενού και τα κρασιά, ώστε να μας βοηθήσουν να επιλέξουμε το καταλληλότερο. Δεν μπορώ να περιγράψω με περισσότερα λόγια την εμπειρία μου εκεί μέσα. Πρώτη φορά τρώω σε εστιατόριο και νιώθω μετά ένα κενό σαν να έχω διαβάσει το καλύτερο βιβλίο της ζωής μου, μόνο για να χρειαστεί να το ξαναδιαβάσω για να το βιώσω άλλη μια φορά. Εύχομαι τα καλύτερα για τον σεφ Δαμαλά και την ομάδα της κουζίνας...