Do restauracji zaprosili nas znajomi, opowiadając historie o kolejkach ludzi wychodzących aż na deptak i oczekiwaniu nawet do godziny, żeby tylko zjeść w tym miejscu. Poprzeczka postawiona bardzo wysoko poprzez, wydaje mi się już, że lokalne legendy o restauracji. No więc od początku. Widmo mrożącej krew w żyłach kolejki się nie spełniło. Być może dlatego, że to nie największy sezon turystyczny? Zostaliśmy usadzeni zaraz po wejściu. Miejsce zadbane, dość klimatyczne. Ogólnie chyba nie za wiele w nim górskiej atmosfery, ale przyjemnie się siedziało przy dużych drewnianych stołach. Nie ma uwag, mogą być tylko osobiste preferencje. Obsługa kelnerska na najwyższym poziomie. Pan kelner uprzejmy, kontaktowy. Wszystko robione sprawnie i profesjonalnie. Czas oczekiwania stosunkowo krótki, i uwaga, dania główne takie jak placki po węgiersku i żeberka przybyły zdecydowanie wcześniej, niż zwykle naleśniki. Trochę to zastanawiające. Jedzenie. Po tak wielu opowieściach o smaku i popularności, muszę stwierdzić duże rozczarowanie. Żeberka pieczone choć na talerzu wyglądają potężnie, to w rzeczywistości po prostu dużo kostek. Mięso suche, twarde i bardzo trudne do oderwania od kości. Sałatka w postaci pociętych warzyw wnet tonęła w sosie, co po pomieszaniu przypominało zupę, nie sałatkę. Duże rozczarowanie frytkami, bo wyglądają i smakują jak wysmażona mrożonka rodem z McDonald's. Placek po węgiersku tak gruby i gumowy, że nie można było mówić o jakiekolwiek przyjemności jedzenia. Zestaw surówek był przyzwoity. Styl podawania dań to dużo ilości za dużo groszy. Większość osób z pewnością na taki chwyt poleci, ale mniejsze porcje i możliwość zamówienia większej ilości posiłków dla mnie osobiście to chyba atrakcyjniejsza opcja niż zamówienie jednego dania i zmieszczenia go z trudem w żołądku. Honor posiłków uratowała kwaśnica, która była idealna i jako jedyna zostawiła po sobie pozytywne odczucia, chociaż w jej skład również wchodziły ciężkie do zjedzenia żeberka. Jednak smak kawśnicy daje odkupienie takiemu uchybieniu. Grzane wino to po prostu malutki kubeczek, na kilka małych łyczków. Fajny i pozytywne uczucia na koniec zakończyła degustacja likieru, podobno robionego przez lokal. Miły ukłon w stronę klienta i bardzo smaczny. Trzeba wspomnieć, że płatności są przyjmowane tylko i wyłącznie w gotówce i taką informację dostaliśmy dopiero po złożeniu zamówienia :) Czy taka polityka jest dobra pewnie należy spytać właścicieli, z poziomu klienta jest to bardzo niefajne zachowanie. Tak kończy się raczej rozczarowujący pobyt. Napięcie dotyczące całego wypadu do restauracji podsycane wszystkimi tymi lokalnymi opowieściami, zostało mocno schłodzone. Nie wiem czy to wszystko już po prostu wyrobiona legenda powtarzana przez kolejne osoby, ale osobiście uważam, że nie widzę powodu, dla którego jest tak wielkie zamieszanie wokół tego miejsca. Opowieści głoszą jeszcze o kotlecie schabowym, wielkim na cały talerz, ale choć wracać lubię do restauracji by wypróbować inne pozycje menu, to na tej jednej jedynej wizycie zakańczam moje przygody z tym miejscem.