Museum Ship Averof — Attraction in Attica

Το ένα αστέρι μόνο και μόνο για αυτούς οι οποίοι αποφασίζουν να τοποθετούν ανθρώπους μη αξιόλογους σε θέσεις που απαιτούν στοιχειώδη επαγγελματισμό! Στις 31-08-2024 επισκεφθηκαμε μαζι με τέσσερα (4) παιδιά μικρής ηλικίας το Θωρηκτό Αβέρωφ,  όταν μας έπιασε κατά την ώρα που θέλαμε να αποχωρήσουμε ισχυρή βροχόπτωση. Παραμείναμε έως ότου ελαττώσει η βροχή για να μπορέσουμε να εξέλθουμε. Όταν λοιπόν έκοψε λίγο κατά την έξοδο, η ώρα ήταν περίπου 13:30, παρατήρησα ότι το δρομάκι που οδηγεί στην έξοδο ήταν πλημμυρισμένο. Ζήτησα από τον ναύτη που ήταν λοιπόν στο κουβούκλιο εάν γινόταν να με αφήσει να μπωμε το αυτοκίνητο να παραλάβω περισσότερο τα παιδιά. Επικοινώνησε με τον αξιωματικό υπηρεσίας ο οποίος του αρνήθηκε την είσοδο με το αυτοκίνητο ( όπως τον άκουσα να του λέει από το τηλέφωνο) παρόλο που ο ναύτης του είπε ότι επρόκειτο για παραλαβή 4 παιδιών! Τότε ζήτησα από τον ναύτη να τον καλέσει να του μιλήσω ο ίδιος, ο ναύτης το αρνήθηκε και όταν του είπα δηλαδή θα περάσω τα παιδιά από τον δρόμο πλημμυρισμένο μου κούνησε το κεφάλι ( σαν να μου λεει τι θες να κανω).Τελικά περπατήσαμε εγώ και τα 3 από τα 4 παιδιά και κατά την πορεία μου να πάω να πάρω το αυτοκίνητο έτσι ώστε να επιστρέψω να πάρω τους υπόλοιπους επικοινώνησα και με τον αξιωματικό υπηρεσίας από κινητό που βρήκα στην ιστοσελίδα! Όταν με άκουσε πια νευριάσμενο αποφάσισε να αφήσει το γραφείο του και να έρθει να με συναντήσει! Όταν λοιπόν βρεθήκαμε εφόσον οδηγούσε τους υπόλοιπους από άλλη έξοδο και όχι από το μονοπάτι που με έβαλαν εμένα με τα παιδιά να περάσω,  μου ζήτησε συγνώμη και φυσικά προσπάθησε να τα ρίξει στον ναύτη ότι δεν τον ενημέρωσε σωστά ότι υπήρχαν και παιδιά κάτι που το ανέφερε φυσικά ο ναύτης μπροστά μου στο τηλέφωνο που τον πήρε. Ας πούμε λοιπόν τώρα τα παράπονα μας:

1. Καταλαβαίνουμε ότι η είσοδος δεν επιτρεπόταν σε αυτοκίνητο εφόσον θεωρείται στρατιωτικό έδαφος,  αλλά όμως και εγώ γνωρίζω κύριοι ότι ο αξιωματικός υπηρεσίας είναι για να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις και να προσπαθεί να επιλύσει τα προβλήματα που προκύπτουν και πόσο μάλιστα για επισκέπτες παιδιά.

2. Ο ναύτης καλά κάνει και υπάρχει σε αυτή τη θέση αλλά θα πρέπει και αυτός να μάθει ότι εφόσον επρόκειτο για ναυτικό πολεμικό μουσείο η εικόνα του με το σκουλαρίκι κρίκο  στο αυτί δεν αρμόζει σε εικόνα που αρμόζει να αντικριζουν τόσο οι ημεδαποί όσο κυρίως οι ξένοι πολίτες. Επίσης ας του πει κάποιος ότι είναι υποχρεωμένος να δώσει το όνομα του αξιωματικού υπηρεσίας και όχι να τον κρύβει όταν επίμονα ζητήσαμε το όνομα του. Δεν είμαστε κυρίες και κύριοι ούτε κατάσκοποι ούτε κακοποιοι, Έλληνες πολίτες είμαστε που έτυχαν να επισκεφτούν το Θωρηκτο Αβέρωφ. Μία υποχώρηση και μια βοήθεια ζητήσαμε αλλά αντί αυτού μας έδειξαν τι τελικά πολιτισμό θέλουμε να παράγουμε....και να τους ευχαριστήσουμε που ενώ ήρθαμε από επαρχία χωρίς αλλά παπούτσια έπρεπε να περάσουμε όλη την ημέρα με τα βρεγμένα παπούτσια μας και κάλτσες για να σας θυμόμαστε!!!

Εύχομαι λοιπόν να είστε ευχαριστημένοι για τις δικές σας επιλογές γιατί για εμάς σίγουρα δεν θα ξανά είναι!

Αγανάκτηση αυτή η εικόνα που μας έμεινε!Ευτυχώς τουλάχιστον που είχαν προλάβει να μας μείνουν οι ωραίες εικόνες από το πλοίο που...

Το θωρακισμένο καταδρομικό «Γεώργιος Αβέρωφ» (Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ»), επίσης κοινώς γνωστό ως «Θωρηκτό Αβέρωφ», είναι ιστορικό πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι αναφέρεται ως θωρηκτό, είναι θωρακισμένο καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ (ήταν ακριβές αντίγραφο του ιταλικού θωρακισμένου καταδρομικού «Pisa» που είχε ναυπηγηθεί το 1907 με βάση σχέδιο του ναυπηγού Ιωσήφ Ορλάντο), το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 - 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό. Το πλοίο πήρε μέρος στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο ως ναυαρχίδα του Στόλου, υπό τον Υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Πλοίαρχος Σοφοκλής Δούσμανης. Το «Αβέρωφ» συμμετείχε στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), ενάντια στον Οθωμανικό Στόλο, όταν, αξιοποιώντας την ανώτερη ταχύτητά του, και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του, αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο, και αναλαμβάνοντας αυτόνομη δράση έτρεψε τον εχθρικό στόλο σε φυγή καταδιώκοντάς τον. Η τακτική του Κουντουριώτη έδωσε την νίκη και τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο του Αιγαίου στην Ελλάδα, και μετέβαλε πλοίο και ναύαρχο σε ζωντανούς μύθους. Για τους Έλληνες ήταν ο «Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος», ενώ για τους Τούρκους «Το Διαβολοβάπορο» («Σεϊτάν παπόρ»). Μετά την εισβολή και ραγδαία προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, λόγω της παλαιότητάς του, το ΓΕΝ σχεδίαζε να το βυθίσει, αλλά το πλήρωμά του με την παρακίνηση του στρατιωτικού ιερέα Διονύσιου Παπανικολόπουλου τον Απρίλιο του 1941εξεγέρθηκε και με δική του πρωτοβουλία διέφυγε στην Αλεξάνδρεια[2]. Το Αβέρωφ ήταν ένα από τα λίγα ελληνικά πλοία που κατάφεραν να φτάσουν σώα στην Αλεξάνδρεια, καθώς τα περισσότερα βυθίστηκαν από τις επιδρομές γερμανικών αεροπλάνων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου το θωρηκτό έκανε περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό. κατά την αναχώρηση 12 Οκτωβρίου 1944 για την Ελλάδα στο Θωρηκτό Αβέρωφ το γενικό συμμαχικό αρχηγείο του έδωσε τον τίτλο του "ξίφους της μεσογείου" για τις υπηρεσίες του. Στις 17 Οκτωβρίου 1944, επικεφαλής για άλλη μια φορά του Στόλου, μετέφερε την τότε ελληνική κυβέρνηση από την εξορία στην απελευθερωμένη Αθήνα, με πλοίαρχο τον μετέπειτα Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας στις κυβερνήσεις Πέτρου Βούλγαρη, Σπυρίδωνα Μάτεση, ο οποίος υπήρξε και ο τελευταίος πλοίαρχος του Αβέρωφ. Το πλοίο αποσύρθηκε το 1952 και μέχρι το 1984 ήταν αγκυροβολημένο στον Πόρο. Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο (Πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ») και το μετέφερε στο Φάληρο. Εκεί βρίσκεται από τότε και τιμά με την παρουσία του το Ελληνικό Ναυτικό και την ναυτική κληρονομιά...

Moderate. While the ship itself holds a lot of historical interest, its potential as a museum falls short. Unlike other warships I've visited where visitors can explore the engine room, gun emplacements, command posts, and officer quarters, this one restricts access to most areas, leaving much of the ship off-limits. The exhibition primarily comprises a collection of historical photos, lacking detailed insights into the crew's daily life or other significant aspects. This stands in stark contrast to the comprehensive experiences offered by US museum ships. Additionally, the presence of a replica trireme, the 'Olympia,' seemed promising. Despite observing(from the cruiser's deck) Greek visitors exploring it, when we attempted to access it, staff responded rudely, claiming the pathway was under repair. Their abrupt hostility, without any prior indication, left us disappointed...