Libanese wijn Zaterdagavond had ik een tafel gereserveerd bij Roots, een Syrisch-Libanees restaurant in Leuven. Ik vroeg vooraf advies aan mijn collega-architect en foodie Vincent. Zijn tip was duidelijk: “Blijf ver weg van hun speciale wijn.”
Omdat bier geen optie is voor mij, stapte ik binnen bij Convento, een wijnbistro en shop, om een fles te kiezen. De sommelier dacht eerst aan rood. “Patrick drinkt liever wit,” zei ik. Na enkele suggesties kwamen we uit bij een wijn uit Tenerife: een Viñátigo 2022. Het vulkanische landschap en het harde, onverbiddelijke klimaat gaven me meteen een idee van de smaak.
Of dat wel mocht, vroeg de sommelier, want in Vlaanderen is het niet gebruikelijk om een eigen fles in een restaurant mee te nemen. “Wie kan mij iets weigeren?” grapte ik. Zijn glimlach deed me denken aan die marktverkoper in Leuven die me een ring verkocht — maar dat is een ander verhaal.
Ik bracht de wijn al om 17u, bij openingstijd, zodat ze hem konden koelen. Aanvankelijk weigerde de gastheer resoluut. Ook toen ik zei dat hij gerust iets extra mocht aanrekenen, dat we sowieso ook water en aperitief zouden bestellen. Zijn vrouw gaf hem lachend een duw en zei iets in een taal die ik niet begreep. Uiteindelijk nam hij de fles, stopte ze in de koeling en zei: “Tot vanavond.”
Het restaurant zat vol toen we aankwamen. We werden hartelijk ontvangen door de gastvrouw, die ons glimlachend een tafeltje aanwees. De aperitieven klonken verleidelijk, maar voor mij wat te zoet. Patrick koos de Tamirhendi, ik een glas van hun witte Libanese wijn. Toen wist ik meteen wat ik zou missen 😉.
De mezze lieten we volledig aan de chef over. Overheerlijke smaken volgden elkaar op, met vooral de frisse toets van granaatappel die mijn smaakpapillen deed dansen. Onze wijn uit Tenerife bleek een perfecte compagnon.
Bij het afrekenen vertelde ik waarom ik dit restaurant had uitgekozen: mijn dochter is Belgisch consul in Beiroet. Het bracht mij, op een of andere manier, dichter bij haar. Het geluk straalde uit hun ogen. “Breng haar zeker eens mee wanneer ze in België is.”
De rekening was verrassend mild. Ik had de indruk dat er minder gerechten opstonden dan we gekregen hadden, en voor de wijn werd helemaal niets aangerekend.
Praten met mensen, maakt je leven alleen...
Read moreOnze referentie voor Syrisch eten is Nour in de Javastraat in Amsterdam. Echt alles is daar veel beter dan bij Roots in Leuven. Wij hadden voor de lunch dolma's, moutabal, tzatziki, sambousek en zahra. Deze kosten los per stuk 8,50. Roots biedt een sharing arrangement van 5 warme en koude mezzes voor 44,00. Je bent dan meer kwijt dan wanneer je ze per stuk besteld: 5 x 8,50 = 42,50. Heel merkwaardig. Het was allemaal van een nogal middelmatige kwaliteit. De Syrische keuken staat o.a bekend om zijn geweldige brood, dat in een steenoven (Tannour) wordt gebakken. Bij Nour bakken ze dat zelf. Het is geweldig om bij de mezzes zo'n vers warm en zeer smakelijk platbrood te krijgen. Bij Roots kopen ze een treurig slecht kant en klaar baksel voor bij de mezzes in. Roots heeft Veel goede recensies. Men heeft blijkbaar geen idee hoeveel beter dit kan.
24/9 Onderstaand het commentaar op de reactie van de eigenaar: (1) Het feit dat borden leeg zijn betekent niets voor de waardering. Het betekent hooguit dat het goed genoeg was om er niet over te klagen en het op te eten. Wij zijn liefhebbers van de keuken uit het Midden-Oosten en hebben dezelfde mezze al heel vaak gegeten. Vergelijkenderwijs is jullie versie middelmatig, dus hooguit 3 sterren. (2) De gespecialiseerde bakkerij levert vergeleken met wat wij tegen zijn gekomen een middelmatig en liefdeloos baksel. (3) Het door ons genoemde restaurant Nour noemt zichzelf Irakees (afkomst van de eigenaar). De koks zijn vrijwel allemaal Syrisch. De gerechten op het menu van Roots kun je ook allemaal op het menu van Nour vinden. Dat is niet zo gek, want deze gerechten worden in het hele Midden-Oosten gegeten. Dus onderscheid maken tussen Syrisch-Libanees en Irakees is een...
Read moreThe hummus, Zahra, and Batata Harra were very delicious! It was my first time trying Fatayer and I was happy to discover Syrian cheese. My favorite was the Foul Tahini: the citrus taste of the grenade vinegar made it very special.
The Moutabal and Moussaka missed flavours though, I would have been more generous with the spices. The Biriani was dry unfortunately.
Overall, the service was very good and accomodated to a large group. The atmosphere is...
Read more