Zachęceni z żoną opiniami w Internecie, postanowiliśmy odwiedzić Radość. Klimat, styl, wystrój i cała otoczka restauracji wraz ze sposobem podawania dań i kompozycją na talerzu robi naprawdę dobre wrażenie. I niestety na tym moglibyśmy zakończyć chwalenie Radości.

Zamówiliśmy polędwiczki wieprzowe z sosem borowikowym i musem z buraka z warzywami okopowymi, kawę chałwową, wodę i lemoniadę brzoskwiniową z cytryną i imbirem.

Danie główne, czyli polędwiczki wieprzowe - mięso nieprzeciągnięte, niesamowicie soczyste. Mus z buraka - niestety smakował ziemiście(?), całkowicie zaburzając całą kompozycję dania. Sos borowikowy (a raczej sos z borowików) - w nim tak naprawdę pokładaliśmy największe nadzieje, bez smaku - smak wręcz neutralny, cienki, wodnisty, który w połączeniu z żadnym składnikiem stałym dania nie dał poczuć smaku borowików. Dodatkowo na minus fakt, że ani jeden grzyb nie znalazł się w sosie. Karmelizowane warzywa okopowe były smaczne (seler, marchewka, ziemniaki).

Kawa chałwowa - niejednokrotnie piłem smaczniejszą i bardziej wyrazistą kawę. Myślę, że to dobry dodatek do słodkiego deseru, bo wyrazistego i charakterystycznego smaku chałwy nie można było w niej wyczuć.

Lemoniada brzoskwiniowa z cytryną i imbirem - uważam, że lepszej lemoniady w tym roku nie piłem nigdzie. Chociaż nie uznałbym jej za lemoniadę brzoskwiniową, bo smaku brzoskwini nie udało mi się poczuć. Jednak oceniając lemoniadę, jako lemoniadę - 5/5, fenomenalna.

Czas oczekiwania. Lemoniadę, wodę i kawy otrzymaliśmy po ok 10 minutach czekania. Od podania napoi do otrzymania dania głównego minęło ponad 70 minut. Podane dania powinny być cieplejsze.

Obsługa kelnerska - nie wypowiem się obszernie, bo po prostu jej nie było. Kelnera widzieliśmy tylko 3 razy. Przy odbiorze zamówienia, przy podaniu napoi i przy podaniu dania głównego. Zero przyjścia i zapytania się, czy wszystko smakuje - słabo.

Ceny - na przystępnym poziomie, ale danie główne o takim smaku nie warte swojej ceny.