Restauracja PAPU — Restaurant in Warsaw

So difficult to do this, but unfortunately, as great as the service is, the venue is and the wine list is, the food is simply not good enough to warrant a 330zl meal for two.

As a professional executive chef of over 20 years working and running my own businesses in the industry, I truly understand how hard it is to please people when trying to perform the miracle of fine dining. However, this falls quite short of the mark on many levels.

A 55zl plate should not have bruised vegetables, raw vegetables (when the menu clearly states that they will not be and I did not ask for them to be served that way) and pureed potatoes that either came from a packet, or tasted and had the texture of those that do. It should also respect basic seasoning rules and not be bland.

A bottle of water at 16zl is silly. Especially when a fantastic doppio macciato coffee is only 12zl!

Our waitress was wonderful and would surely have received a tip somewhere in the region or 20%, my normal tipping level when the service is of a high standard. Unfortunately, the sheer arrogance of pointing out that there will be a mandatory 10% service charge "because we know that we are worth it" made it frankly untenable to even consider leaving a more generous, voluntary tip, costing our waitress around 30zl.

Would we return, possibly. Would we recommend the restaurant, possibly. Is this the sort of review that a restaurant of that price bracket should be hoping for? I certainly hope not.

Such a shame that such potential can be frittered...

Wizyta 30.08 w ramach Fine Dining Week. Fatalnie nie było, ale stosunek jakości do ceny w festiwalu… Delikatnie mówiąc, niezadowalający. Zaczynając od plusów – fajny, spokojny wystrój i wrażenie wejścia w inny świat. Drzwi i okna doskonale wyciszone, co powoduje absolutną ciszę mimo bliskości ulicy. Bardzo dobre wina w wine pairingu, przynajmniej większość z nich. Biała rioja wspaniała – pewnie jakiś ekspert winny powiedziałby, że to sama beczka, ale mi to absolutnie nie przeszkadzało. Świetny pasztet z wątróbki na grzałce z chałki (bo tak powinno się to danie nazywać, obce wyrażenia, zwłaszcza z literówkami nie są potrzebne do opisu dania). Halibut tylko poprawny, sam fakt, że po kilku dniach nie pamiętam już właściwie jak smakowało to danie o czymś świadczy. A minusów, cóż, nazbierało się trochę za dużo. Zaczynając od tych „jedzeniowych”: krem z kiszonej kapusty bardzo kwaśny; gdyby był to jak to ujął to kelner „bigos w bardziej eleganckiej formie”, byłoby bardzo dobrze, bo pomysł brzmi świetnie, a tu trochę zabrakło kontry dla kwasowości; tak jak w bigosie, nie bez przyczyny używa się przecież kapusty świeżej i kiszonej; gęsi było po prostu za mało, dwa plasterki; z narracji kelnera wynikało, że gęsina oraz halibut to dania główne, ale tak naprawdę dostaliśmy zupę i 3 niewielkie przystawki; deser po prostu fatalny; nie była to kremówka, bo kremówka ma krem, a nie mączny budyń w środku; dodatkowo czuć było wyleżenie w lodówce – ktoś pisał już o tym wcześniej w komentarzach, więc może warto wziąć pod uwagę? Ponadto kwestie poboczne: stolik zaraz przy kasie, naprawdę nie należy do przyjemności słuchanie dyskusji obsługi o obrocie, stocku i utargu; jeśli ta kasa musi stać akurat w tym miejscu i takie rozmowy muszą odbywać się akurat przy niej, to wolałbym jednak siedzieć gdzie indziej; nie widziałem, ale słyszałem, ze w damskiej toalecie nie było papieru toaletowego; to naprawdę nie przystoi i nie wymaga komentarza, ale mimo wszystko zadam pytanie – przy takim ruchu, jak długo trzeba się tą sprawą nie interesować? nie należę do osób, które lubią „nadskakiwanie” kelnera, ale pierwszy raz spotykam się z sytuacją, w której kelner bez pytania o wrażenia mówi „cieszę się że smakowało”; to jest ten moment kiedy sprawę można jeszcze uratować, bo to co piszę tutaj chciałem powiedzieć wtedy, ale po co, jeśli obsługi to nie interesuje? No i najistotniejsze w tym wszystkim, czy ktoś zastanowił się po co jest Fine Dining Week, jaka jest idea tego wszystkiego? Płacąc za dwie osoby 500zł wyszedłem z restauracji nienajedzony i lekko zirytowany liczbą drobnych niedogodności. Czytając wszystkie komentarze i patrząc na menu mam wrażenie, że samemu wybierając dania i alkohol z menu stałego, wyszedłbym o wiele bardziej usatysfakcjonowany. Więc chodzi o to, żeby pokazać próbne dania, które mogą komuś smakować, a komuś nie (chociaż w przypadku kremówki ta druga opcja raczej nie wchodzi w grę), czy żeby zrobić to w czym wiadomo, że jest się dobrym i w ten sposób zachęcić gości do powrotu? Ja raczej nie wrócę i póki co na pewno...

Postanowiliśmy odwiedzić to miejsce udając się na kolację walentynkową. Restauracja przygotowała specjalne menu na tą okazję i jedynie to serwowali w restauracji, więc spodziewaliśmy się, że wszystko będzie dopięte na ostatni guzik, a obsługa będzie perfekcyjnie przygotowana z zakresu wiedzy na temat tych dań. Niestety rzeczywistość była zgoła inna. Dania były przeciętne, niedoprawione, nijakie i nie było w nich niczego co skradłoby Nasze podniebienia. Bardzo delikatne w smaku, bez efektu „wow”, przez co mieliśmy niedosyt. Przykładowo w pierwszym daniu „figi z kozim serem na carpaccio warzywnym z oliwą chilli” były jedynie 3 figi, nie czuć było w ogóle chilli, podane na cienko pokrojonych warzywach z dodatkiem koziego sera. W daniu „tortellini z ricottą w emulsji z prosciutto i pestkami dyni” był tylko mały plasterek prosciutto, który był sprażony na patelni. Spodziewaliśmy się sporo szynki w środku pierożków jak i na zewnątrz, a niestety praktycznie w ogóle nie było jej czuć. Na spodzie były warzywa julienne i wydawało mi się, że poczułem kalarepę, o co zapytałem kelnerkę, a ta w odpowiedzi podsunęła mi pod nos kartkę z daniami i odparła, że wszystko jest tam napisane… Otóż nie było. Kartka zawierała dokładnie to samo co jest zawarte w menu walentynkowym (dokładnie to co zawarłem w cudzysłowie). Poziom obsługi przez tą sytuację śmiało mogę ocenić na żenujący i od tej pory straciłem chęć spędzania czasu w restauracji. Danie główne „wolno gotowana rolada cielęca w sosie śliwkowym z ziemniakami konfiturowanymi i surówką z endywii” było najlepsze z tego wszystkiego. Brakowało mi śliwek w sosie, zdecydowaną większość talerza zajmowała zielenina. Danie przeciętne, poprawne, mogłoby być dużo lepiej dopracowane. Jeśli chodzi o deser to nie była to „panna cotta na porzeczkowej galaretce”, gdyż trochę nijakiej galaretki było na wierzchu panna cotty, która prawie w ogóle nie oddawała smaku czarnej porzeczki, a ta przecież jest z natury bardzo intensywna w smaku. Dużo bardziej za to odznaczały się dodane do deseru truskawki wraz z polewą truskawkową. Zamawialiśmy w końcu danie z czarną porzeczką, a nie truskawkami :) Stolik dostaliśmy w fajnym miejscu, ale dziewczyna siedziała na krześle, a ja w zapadającym się, wysiedzianym już fotelu. Czułem się niekomfortowo siedząc o wiele niżej niż partnerka i sporo dalej od stołu. To w końcu walentynki (!). Na plus spory wybór bardzo dobrych gatunkowo win. Niestety byłem świadkiem sytuacji, gdzie para obok zapytała kelnerkę o wino, a ta nic o nich nie wiedziała, usłyszałem kilka nieprawdziwych informacji. Później otworzyła przy kliencie kartę, z której czytała (w dodatku źle wymawiając szczepy jak sauvignon blanc). Kelner, który przyniósł Nam danie główne i rachunek za to zabłysnął żartem i poczuciem humoru, co choć trochę polepszyło atmosferę. Niestety jesteśmy rozczarowani tym miejscem i raczej po sytuacji z dzisiaj nie będziemy go polecać ani do niego wracać. W tej cenie naprawdę można zjeść o wiele lepiej w innym miejscu. Definitywnie dużo aspektów jest do poprawy, a szkoda, bo miejsce...