jorjir Mosque door — Attraction in Isfahan

وقتی در کوچه پس کوچه های محله حکیم قدم میزنی در حوالی ضلع غربی مسجد حکیم سر دری باقیمانده از روزهای گذشته در مقابل چشمان شما خودنمایی می کنید به صورتی که نمی توانید از آن جشم بر دارید و در نگاه اول محو نقوش و پیج و تاب های آن خواهید شد سر در باقی مانده از مسجد بزرگ جوجیر که باقیمانده و یادگاری از دوران تاریخی دیلمی است در نگاه اول محصور زیبایی این بنای آجری شدم بنایی که مطمینا باقی مانده از یک بنای باشکوه در گذشته بوده است با وجود اینکه هیچ رنگ و لعاب و کاشی کاری در سر در مسجد جوجیر دیده نمی شود در مقایسه با سایر بناها و سردر مساجد و بازارها نقوشی خیره کننده و با ظرافتی استادانه در پیش چشمان شما به نمایش می گذارد. بکار بردن نقوش و طرح های گل و برگ ، اشکال هندسی ، کتیبه های کوفی ، گل های محدب ، نقوش پایه شمعدان و گل های سه پر لاله مانند از ویژگی های شاخص و اثر گذار این بنا است این بنای زیبا و چشم نواز تا سال 1355 از نظر ها پنهان بود و در این سال توسط دکتر لطف الله هنر فر از زیر خروارها کاهگل خارج شد و مورد باسازی و مرمت جزیی قرار گرفت متاسفانه تا به امروز هنوز هم مانند گذشته در هاله ای از فراموشی قرار گرفته است و همانند سایر اثار دیگر شناخته شده نیست و خیلی از مسافران توریست ها و حتی ساکنان شهر اصفهان از دیدن زیبایی های بینظر آن...

Most of the people who come to Esfahan don't know that this wonderful decorated door is few hundred meters from the Naghshe Jahan square! This is the northen gate to Hakim mosque which only is opened for prayer time. But who care about it's opening!? Please notice it's good to see it before sunset as there is aweful lights around it which might...

مسجد حکیم یا مسجد جورجیر از مساجد چهارایوانی مربوط به پایان دوره صفوی در منطقه قدیمی باب‌الدشت اصفهان در انتهای بازار رنگرزان جای گرفته‌است. این مسجد و در دورهٔ شاه عباس دوم به دست پزشک او حکیم محمد داوود در محل ویرانه‌های مسجد جامع دیلمی جورجیر یا مسجد صاحب اسماعیل بن عباد از قرن چهارم هجری بنا شده‌است. کتیبه‌های سردرها و ایوان‌های داخل این مسجد به سال‌های ۱۰۶۷ تا ۱۰۷۳ هجری قمری مورخ است و آن‌ها را محمدرضا امامی خوشنویس معروف عصر صفویه نوشته‌است. سردر مسجد جوجیر در شمال غربی این مسجد قرار دارد. مسجد دیلمی جورجیر «مسجد جامع صغیر» نام داشته و در نیمهٔ دوم قرن چهارم هجری مسجدی زیبا و باشکوه بوده‌است. بانی آن حکیم محمد داود ملقب به تقرب خان، پزشک شاه عباس دوم و شاه صفی بوده و بدین سبب، مسجد به حکیم شهرت یافته[۱] و چون در محله قدیمی جورجیر، در محل مسجدی از قرن چهارم معروف به مسجد جوءجوء یا جورجیر که صاحب بن عباد آن را بنا کرده بود، ساخته شد، مسجد جورجیر نیز...