Kazakistan Tarih Müzesi'ne giriyoruz. Kazakistan'da öğrenci değilseniz öğrenci olmanız size bir indirim kazandırmıyor. İçeride fotoğraf çekmek de yasak. Ben de yakalanana kadar çektim. Değişik bir mantalite. Çektiğim resimleri de sildirdiler.
Dışarıdan pek bir şeye benzemiyor bina. İçine girince önce bizi dört balmumu heykel karşılıyor. Biri elbette ki “Altın elbiseli adam”. Orijinali Astana'daki müzedeymiş artık. Bir diğeri ise Hun Savaşçısı. Diğer kadın ise en eski Türk kültürlerinden hatta proto Türk diyebileceğimiz zamanların bile öncüllerinden biri. Ve bir başka kadın heykeli daha. Yukarı çıkıyoruz. Burası tam bir boşluk. Bir kaç güzel resmi saymazsak uydur kaydır resimlerle muhtemelen duvarlar boş kalmasın diye doldurulmuş bir resim galerisi oluşturulmuş. Sağ tarafta modern Kazakistan ve Nazarbayev resimleri var. Bizi İran'ın bile ötesine atmışlar. Turgut Özal ‘ın bir fotoğrafı var. Gülümsetiyor. Burada duran kadın Türk olup olmadığımızı sorduğunda bizi ne kadar anladığını soruyorum. “Çok az” diyor. Üzücü.
Sol taraf ise Rus ilhakı öncesi hanlıklar döneminden eserlerin yer aldığı etnografik bir bölüm. Güzel parçalar ve bir de kıl çadır var. Modern Kazakistan'ı oluşturan halklara da yer verilmiş bir kısmında. Almanlar, Koreliler ve Kürtler bilmeyenler için sürpriz olabilir ama burada bu halklar da var.
Giriş katına iniyoruz. Solda küçük ama ekstra bir ödeme ile girilebilir bir oda var. Kimsenin olmadığı bir anı kollayıp süzülüyorum içeriye doğru. O kadar loş ki bir şey varsa dahi pek bir şey görmüyorum. Anladığım kadarıyla fosilimsi bir şeyler var. O nedenle sağa doğru gidiyoruz.
Türklerde put yada tanrı vb çizimi yok sanırdım. Bin yıldan yaşlı bir Umay Ana çizimi bu inanışımı yok etti. Dört, beş tane balbal var. Kulağında küpe olan balbalların evin tek yada en küçük oğlu olduğunu bilirdim de göğüsleri olan balbal benim için bir ilk oldu. Böylelikle Türklerdeki kadın savaşçı kavramı da yaşamın kendisi kadar gerçek oldu. Sayısız petroglif ya da eski yazı yazma. Hatta Arapça kaya yazıları da var. Bir tane de kurgan taşınmış içeriye. 2000 yıllık bir atam huzur içinde uyuyor kendi inanışına göre uyandırılacağı güne değin. Ve ben de kendi inanışıma göre dua ediyorum ruhuna. Bir öteki taraf varsa orada görüşebilme umuduyla, dilekleriyle.
Esik Kurganı’nda bulunan tabağı da görüyorum. Bu yazı MÖ 5. yüzyıla tarihlendiriliyor. Öyle bir tabak ki Türk Dili’ni, Türk Kültürü’nü neredeyse 1200 yıl daha geçmişe itiyor. Halen net bir okunuşu yok. Okumalar arasında da benzerlikler yok denecek kadar az. Taban tabana kadar zıt okumalar yapılmış. Ne yazdığı elbette çok önemli ama sonuç olarak...
Read moreWow! What a beautiful experience. I took my time and I went alone, although I'm sure it would make a great date spot for friends who love art. Each room was expansively filled with such amazing images. The attendants in each room were kind and welcoming. I spent about 2 two hours walking through but right away I had some favourite pieces. I found a bench and took a moment to write about a few of them. The auntie in the gift shop was gentle and informative in both English and Russian. Her tone was gentle and I'm sure I could have listened to her read. Altogether, my experience at the art museum is a favourite part of my adventures in this country so far. Thank you to the staff and admin that made the...
Read moreI went one day at 5:30pm and they didn't let me in. Staff said they will close.. I thought they are open until 6pm. So I went at a different time few days later. The museum is nice to visit at least once when you go to Almaty; taking pictures with camera is not allowed but ok to use the phone to take pictures which some visitors complained about. When you are going to the museum with someone that requires mobility support keep in mind there are multiple floors / levels that require using the steps or longer stairs for the upper art section. I noticed accessibility floor knobs markings but there are no ramps, a young lady on a wheelchair got help from her friends to go up and down. There is a special...
Read more