Praia da Coelha — Attraction in Albufeira

Nu we toch dichtbij de mooiste stranden van de Algarve zijn, gaan we vandaag, woensdag 24 oktober 2018, naar de Praia da Coelha oftewel het Strand van de Konijnen. Twee dagen geleden waren we heel enthousiast over Castelo Beach, vandaag doen we Coelha, er zijn er toch genoeg, de keuze is reuze. Vanuit onze Villa met zwembad op een intieme afgelegen goed omheinde plek zo'n 25 kilometer ten zuiden van Faro, gaan we over een rustige snelweg naar Alboefeira. Ten noorden daarvan liggen de strandjuwelen op ons te wachten.

We gaan op tijd, halen onderweg nog wat lekkere dingen bij onze favoriete Lidl, alle Lidls zijn bij ons favoriet en we worden er ook altijd blij van, en zijn al om elf uur ter plekke. De 'we' zijn mijn dochter Bibi, een vriendin van haar, Elisa en ikzelf. We zijn op een soort van bedevaart die zowel een vakantie is als een test voor mij om te kijken of ik nog een beetje meekom en het allemaal kan bolwerken.

Er zijn altijd verschillende manieren om bij de goede stranden te komen, soms is het een heel gezoek voordat je de juiste weggetjes vindt om dichtbij het strand te geraken zonder dat je halsbrekende toeren moet uitvoeren bij de afdaling. Vandaag komen we na flink wat gekronkel bij het einde van een doodlopend pad. We stappen uit, staan hoog boven op de rotsen maar kijken wel uit op een oogverblindend mediterraan landschap met op de achtergrond een helblauwe zee bestrooid met het stofgoud van de zon. Over dit wijdse plateau lopen we in de richting van waar wij denken dat zich het Strand van de Konijnen bevindt. Vanaf boven hebben we uitzicht op inhammen en de mooiste, intieme strandjes waar je eigenlijk niet kunt komen of je moet levensmoe zijn. Sommige zijn uitsluitend bezet door grote groepen meeuwen en ander gevogelte. Overal grote bossen verwaaide pijnbomen, cactussen, naaldbomen, mooie door erosie gevormde kronkels in de gele aarde. Mijn begeleidsters lopen alle paden af om te kijken of we ergens naar beneden kunnen. Na een klein half uur komen we bij een pad dat ons naar beneden voert tot aan Praia da Coelha. Zij gaan terug om de auto op te halen om die dichtbij waar we nu zijn neer te zetten. Dan hoef ik straks niet dat hele stuk opnieuw te lopen. Ik mag fijn koffie gaan drinken in het restaurantje aan het begin van het strand. Wat bof ik toch.

Na een klein half uur pikken ze mij op, het was nog een heel gedoe, de auto staat nu op een parkeerplaats vlakbij. Ik heb koffie gedronken, mezelf vast goed ingesmeerd, wat gemediteerd met een blik op het strand, de zee en de aanwezige badgasten. Er zijn wel wat mensen, families met kinderen maar het is niet druk. Aan het einde van het strand, tegen de bekende zandstenen, haast gouden rotsen, vlakbij een grot waar de zee soms met flinke golven naar binnen stroomt, vinden we een eigen plekje, uit het zicht. Zelf hebben we een geweldig uitzicht op de zee, het gehele strand plus de tegenovergelegen rotsen waar we overheen hebben gelopen op weg hierheen.

Ook op dit strand hangen tegen de hoge kalkstenen rotsen borden waarop men waarschuwt voor het gevaar van vallende stenen. De bedoeling is dat je niet direct onder of vlakbij de muren van steen moet gaan liggen of zitten. Als je even goed kijkt en ziet wat er allemaal boven je hoofd hangt, snap je meteen hoe het zit. Wij houden er, evenals heel veel anderen, een klein beetje rekening mee.

We hebben weer een heerlijke middag, vermaken ons met alles en niks, met het schuim op de telkens aanrollende golven, met het knisperende zand als de golven zich weer terugtrekken waardoor het strand straktrekt als een laken en alle sporen van onze voeten in het zand verdwijnen. Ik denk aan de dichtbundel 'Schuim en As' van Slauerhoff, de dichter van beroemde gedichten als: In Nederland....... In Nederland wil ik niet leven, Men moet er steeds zijn lusten reven. Ter wille van de goede buren, Die gretig door elk gaatje gluren. 'k Ga liever leven in de steppen, Waar men geen last heeft van zijn naasten: etcetera

Bibi en Elisa spelen als jonge dolfijnen in de...

Absolutely Cracking Beach!

Alright, let’s talk about Praia da Coelha – what a gem! This place is like the Algarve’s best-kept secret. You’ve got your stunning cliffs, crystal-clear waters, and that golden sand – it's just begging for you to kick back and soak up the sun.

So, I brought my drone along (because why not?) and got some epic footage and snaps – they’re attached for your viewing pleasure. Seriously, if these views don’t make you want to book a flight, I don’t know what will.

Now, let’s talk tranquillity. Praia da Coelha is the place to be if you’re not into fighting for towel space. It’s blissfully less crowded, which means you can actually hear the waves and not someone else’s questionable music taste. The trek down to the beach is a bit of a mission, but trust me, it’s worth it. Think of it as your pre-beach workout!

In short, Praia da Coelha is an absolute cracker. Bring your camera or drone, a sense of adventure, and get ready to be wowed. Cheers to...

Eye-catching brown sandy beach with plenty of space for sunbathing. Bars, shopping malls, restaurants, and Ice cream shops are within walking distance. Mineral water showers, changing rooms, and public toilets are available. Parking will be tricky; therefore, I recommend parking in your hotel and walking downhill to the beach. The promenades are impressive, offering a lovely view of the open Atlantic. The rock formations are places to take profile photos. Also, there's a small cave nearby to explore. The water is cold in June, but you can still go in for a swim! Bring your beach tennis gear to play on the beach. It is a...