Wanneer je door de met sneeuw bedekte straatjes van Winterberg dwaalt, op zoek naar warmte, sfeer en een vleugje levendige gezelligheid, is er één plek die je als een magneet naar binnen zuigt: The Black Water Irish Pub. Het is een pub zoals je ze alleen in verhalen tegenkomt. Een schemerig juweel van hout en historie, met barstoelen waar het leven wordt besproken, Guinness waar het gesprek mee op gang komt, en muziek die zelfs de stijfste Duitser aan het dansen krijgt. Alles aan deze plek fluistert: blijf hier, en vergeet de tijd.
Vanaf het moment dat je de houten deuren openduwt, word je begroet door een warmte die niet alleen van de open haard lijkt te komen. De muren zijn behangen met Ierse memorabilia – verweerde vlaggen, vergeelde foto's van rugbyteams, en boven de bar hangt een viool waarvan je zeker weet dat ze verhalen zou kunnen vertellen als je haar een pint aanbiedt.
En oh, die bar! Een mahoniehouten altaar waaruit vloeibaar geluk wordt geschonken. Pint na pint vult het glas zich met schuimende trots – amber, goud, diepbruin als het veen uit de Ierse velden. Maar dan… komt het moment van de eerste slok. Verfrissend, hoppig, fruitig misschien… maar iets mist. Een zweem van teleurstelling waait voorbij: het bier is goddelijk, maar het raakt niet diep genoeg. De alcohol – of beter gezegd, het gebrek eraan – laat je verlangen naar iets vurigers.
Laat me niet verkeerd begrepen worden: The Black Water Irish Pub is een hemelse ervaring. De live muziek, meestal een rauwe singer-songwriter met een stem als turfrook, vult de ruimte met een zwoel soort melancholie. Je voelt je even Iers, zelfs als je nooit een voet op het eiland hebt gezet. De obers – met hun knipogende humor en oprechte gastvrijheid – lijken allemaal recht uit Dublin geïmporteerd, met pinten in hun bloed en verhalen in hun ogen.
En toch, telkens weer, als de volgende ronde wordt ingeschonken, denk je bij jezelf: dit had net dat tikje meer mogen zijn. Niet omdat je per se dronken wilt worden – nee, dat zou het te plat maken – maar omdat een pub als deze vraagt om een bier dat je niet alleen drinkt, maar dat je voelt gloeien tot in je tenen. Een bier dat je doet zwijgen, omdat het je voor even meeneemt.
Maar laat dit euvel je niet afschrikken. Want wat The Black Water mist aan alcoholpromillage, maakt het meer dan goed in ambiance. De hoekjes zijn intiem, de banken zacht van verhalen. Er hangt een geur van hout, hop en oude liederen in de lucht. Soms is er een quizavond waarbij Duitsers, Nederlanders en Ieren in een soort magisch taaltje overleggen. Er zijn dartborden, schorre lachbuien, en momenten waarop vreemden vrienden worden over een gedeelde schaal nacho’s.
En toegegeven, misschien is het juist slim dat het bier niet te sterk is. Want je wilt deze avond herbeleven. Je wilt blijven praten, blijven luisteren, blijven zingen. Je wilt in staat blijven om alles te herinneren – de warme handdruk van de eigenaar, de knik van een local die je ongevraagd een shot whisky voorzet (die wél precies goed brandt), het gevoel van thuis-zijn in een pub honderden kilometers van huis.
Misschien, heel misschien, is het een bewuste keuze. Misschien wil The Black Water Irish Pub je juist nuchter houden – zodat je de ziel van de avond echt kunt proeven. En als dat zo is, dan zijn ze geslaagd.
Maar stiekem… hoop ik dat ze ergens achterin de bar een vat hebben staan. Een geheimzinnig brouwsel met net wat meer pit. Voor die éne avond. Voor die éne klant. Voor als je niet alleen de sfeer, maar ook het bier wil voelen branden.
Conclusie: The Black Water Irish Pub is een plek die je hart verwarmt, je ziel streelt en je verhalen geeft voor jaren. Het bier? Tja, dat mag een tikje sterker. Maar misschien – heel misschien – is dat precies waarom...
Read moreun-Irish Irish Pub.
Visited with friends weekend of 19/03, we've been to several Irish pubs in Europe and felt it was un-Irish Irish pub.
Welcoming by the bouncers are unpleasant and rude. More worried about if we reserved than providing a Irish welcome or even just a polite welcome.
The historic Irish Six Nations Grand Slam win was shown on one tiny screen. All other screens were for soccer, which is fine but at least have a split of the two sports, especially if it is a historic game for the national team you are advocating for in the pub. Owner did show final 15min on the screen. Thanks Dan.
Food is mediocre. Quality not close to what we've had at other Irish pubs.
Service is fast, but not with touch. They want you to leave as quick as possible to fit the next table.
Overall not a good experience, but got a taste of Guinness.
Edit: got a classic Irish response on the review, that serves it well. Updated ratings. Applaud giving 100% every day. All the best with the...
Read moreUsually, when something is okay, I give at least 2 stars for effort but this is an exception. The atmosphere was cheap and not at all like a proper Irish pub. However considering this one is in Germany and not Ireland I applaud the owner for trying. The decor was nice, loads of tvs all over the place but also quaint nooks to sit and enjoy a drink or some food. To me It kind of felt like a local watering hole and, sadly, it didn’t feel like a welcoming Irish pub at all. Because we weren’t sure we only ordered an appetizer . The initial food confirmed my suspicions; burnt nachos with cheap, sweet tasting, cheese. When asking the owner he said that people just don’t want to pay €3 more for good quality cheese (like cheddar). I can totally understand how hard that must be. However, walking away from a customer who is calmly discussing their “dining” experience is not. Total disappointment and cannot recommend. Unless you want a few drinks and watch some sports. Then, I guess...
Read more