سلام

قدیمی ترین پیتزا فروشی تهران

پیتزا داوود ! هم چون ساندویچ فریدون و ته چین خوشمزه رستوران مسلم، نوستالژیک شکم گردهای حرفه ای تهران است. پیتزا داوود را اولین پیتزا فروشی تهران می دانند که هنوز هم پس از دهه ها، مشتریان پر و پا قرص خود را حفظ کرده است. گزارش امروز سرویس تهرانگردی عصر شهروند، شما را با این پیتزایی آشنا می کند.

پیتزا، این غذای رنگارنگ و خوش مزه ایتالیایی ها، امروزه  مظهر و برند گردشگری این کشور در قاره سبز است و فرهنگ پیتزاخوری و پاستا خوری، بخشی از سبک زندگی مردمان روزگار ما در سراسر جهان شده و غذاهای سنتی را تحت الشعاع قرار می دهد. اصرار بر خوردن پیتزا، یک اشتباه است و هیچ هم خوانی با آداب و رسوم و رژیم غذایی سالم و سبز ایرانیان ندارد. مخصوصا اگر سوسیس و کالباس و پنیر پیتزا زیاد هم داشته باشد که هیچ! باید از افراط پرهیز کرد تا از شر دیابت و چاقی، بیماری های خاموش ایرانیان، دوری  کرد.

به هر  حال اگر به دنبال یک مقصد پیتزاخوری هیجان انگیز در تهران هستید، پیتزا داود را فراموش نکنید که به اندازه  فری کثیف و ته چین مسلم در بازار، اسم و رسمی برای خود به هم زده و مشتریان زیادی دارد.

(لوکیشن تاریخی کوی لولاگر که خانه ها به صورت قرینه ساخته شده و امروزه، پاتوق فست فودی های تهران است که به تماشای اولین پیتزا فروشی تهران در پیتزا داوود بروند)

داستان پیتزا داوود

پیتزاخوری در ایرانیان اصلا مرسوم نبود. حتی در میان ایرانیان غرب زده و فرنگ دوست عصر قجر و پهلوی، فست فود خوری، جایگاه خاصی نداشت. اما امروزه در هر کوی و برزن در ۳۱ استان کشور، ۲ چیز مثل داروخانه، عیان و آشکار است: یکی پیتزافروشی و دیگری کلاس آموزش زبان آلمانی و فرانسوی! گویی، هر روز باید غرب زدگی مرحوم آل احمد را خواند و بر روحش درود فرستاد!

آقا داوود ، در سال ۱۳۴۰ هجری شمسی، این مکان را به همراه یکی از دوستان ارامنه خود خریداری کرد. این پیتزا که بیش  از نیم قرن سابقه دارد، هم چون قبل، ساده و معمولی است و یکی از ارزان ترین پیتزافروشی های پایتخت محسوب می شود. در این مغازه دو چیز معمولا در دسترس نیست: یکی سیب زمینی و دیگری دستگاه pose. پس حتما پول نقد به همراه داشته باشید.

(داوود، بازتاب های زیادی در میان شکم گردهای تهرانی به خصوص فود بلاگر ها دارد. روایت خواندنی و با مزه یکی از فود بلاگرهای تهران از تجربه پیتزا داوود را ببینید)

پیتزا داوود، رستوران کوچکی داخل یک کوچه باریک در منطقه مرکزی تهران است. جایی که گفته می شود ، نخستین پیتزافروشی تهران در آن جا بساط شد و با توجه به بافت منطقه و اهمیت سیاسی و تاریخی و گردشگری این منطقه شهری، این ادعا خیلی دور از واقعیت به نظر نمی رسد. کیفیت پیتزا هم متوسط است و سعی شده تا گران فروشی نشود.

اگر به چنین جاهایی می روید، انتظار یک پیتزا فوق العاده که در میلان و رم و فلورانس صرف کردید، نداشته باشید. چرا که تاریخ و لوکیشن چنین مقصدهای شکم گردی، بر اعتبار غذایی آن می چربد! مثل رستوران گردان برج میلاد تهران که بزرگ ترین رستوران گردان جهان بوده و در ارتفاع ۳۰۰ متری، برای شما غذاهای رنگارنگ سرو می کندو هیچ وقت، انتظار خوردن «گردن مسلم» و «کباب نایب» را نباید داشت!

از جمله موضوعاتی که سبب جلب توجه مشتریان این پیتزافروشی شده، قدیمی بودن و قرار گیری در کوچه لولاگر تهران است. کوچه ای که خانه های قدیمی آن به صورت قرینه ساخته شده و لوکیشن عالی برای سلفی بازهای اینستاگرام و عکاسی در باق قدیمی تهران است. البته اگر مشتاق گالری گردی هستید، باید بدانید که گالری آران، جنب پیتزا داوود است و فرصت تماشای جدید ترین دستاوردهای هنری هنرمندان جوان و پیشکسوت در عرصه نقاشی و طراحی و مجمسه سازی را در طول ماه برایتان فراهم می کند.