Glassware and Ceramic Museum of Iran — Attraction in Tehran

Wow! There is beautiful things... Glass and pottery museum architecture The master plan of the glass museum building is octagonal and similar to the Akbari Garden mansion in Birjand, which has an area of ​​7000 square meters and was built on 2 floors and 5 halls. The first floor dates back to pre-Islamic times and has two main halls, one for glass art and the other for ancient pottery. The second floor has 3 separate halls for displaying pottery and glass art, which is related to the pre-Islamic and Islamic eras. The Glass Museum Museum is located on the northwest side of the main building and holds 4,000 volumes of Persian and English books in the fields of archeology, history and art. In general, the 5 main halls of the museum are divided into two parts: pre-Islamic and post-Islamic works. Non-main spaces such as corridors and staircases are also used to display the works and include the following halls.

First floor hallway

Here are some examples of pottery from clay from the first millennium along with 18th- and 19th-century European gifted pottery. The most important pottery artifacts discovered in the first-floor corridor include colored pottery corpses, 4th and 5th century AD glassware, and first millennium BC pottery jars.

Crystal Hall on the first floor

The most important part of this hall is a large square cube, which is actually a showcase of all kinds of glass discovered in Iran. This style of displaying historical monuments is unique in its kind. It includes objects from the first millennium BC, the Achaemenid dynasty, the Sassanids, and the early Islamic period. In showing the works, it was tried to show the evolution of the crystal and glass industry in different time periods. Among the most important works of this hall, we can mention the molding of Sassanid glass on bowls and cups, the glass jar of the first millennium BC and the hanging lamps (a kind of chandelier) of the 5th millennium BC.

Mina Hall on the first floor

In this hall, glass works from the first and second millennia BC (worked in two designs of matte and glossy glass) are kept along with pottery works such as painted pottery pottery and geometric jars from the 4th millennium BC. If you are looking forward to the famous glass pipes of Choghaznabil Temple, you can watch them in Mina Hall. These pipes belong to the second millennium BC and the Middle Ilam period, which create a beautiful color combination due to the use of different...

عالی و زیبا. موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران

موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران موزه تخصصی شیشه و سفال است. این موزه در بنایی قاجاری موسوم به مجموعه قوام به وسعت 7000 متر مربع در خیابان سی تیر (قوام‌السلطنه سابق) واقع شده و در 7 اردیبهشت 1377 به شماره 2014 در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردیده است.

پیشینه تاریخی عمارت:

این مجموعه تا سال 1330 خانه و محل کار قوام‌السلطنه (نخست‌وزیر در دوران احمدشاه قاجار و دوران پهلوی) بود و بعد از آن، از سال 1332 به مدت هفت سال در اختیار سفارت مصر قرار گرفت و در سال‌های بعد به ترتیب سفارت افغانستان و بانک بازرگانی ایران بوده است. در سال 1355 از بانک بازرگانی خریداری شده و به منظور تأسیس موزه تخصصی سفال و شیشه به وزارت فرهنگ و هنر سابق واگذار می‌گردد.

معماری ساختمان موزه:

ساختمان موزه در سه طبقه (زیرِ همکف، همکف و طبقه اول) با زیربنای 1040 مترمربع با تلفیق معماری ایرانی- اروپایی ساخته شده است. تزیینات نمای ساختمان شامل 51 طرح نقش برجسته آجری یادآور دوران سلجوقی بوده و وجود ایوان و ستون‌های کناری ورودی ساختمان، از شاخصه‌های معماری دوران اواخر قاجار و پهلوی اول است.

داخل ساختمان نیز تزیینات بسیاری شامل آینه‌کاری، گچبری و در و پنجره‌های چوبی منبت‌کاری شده وجود دارد. همچنین طبقه همکف و اول با پلکان چوبی نعلی شکل، که برگرفته از ساختمان‌های روسی قرن هجدهم و نوزدهم میلادی است، به هم متصل شده.

درباره موزه:

پروژه تغییر کاربری ساختمان قوام و تبدیل آن به موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران به معمار و مهندس مشهور اتریشی به نام هانس هولاین (Hans Hollein) سپرده می‌شود. هولاین در طول اجرای این پروژه با استفاده از شاخص‌های معماری ایرانِ قبل و بعد از اسلام و ویژگی‌های فرمی و تاریخی آثار، به طراحی و ساخت ویترین‌های اشیا و طراحی تالارهای موزه اقدام می‌کند.

ساختمان موزه بخش‌های مختلفی همچون تالار‌های نمایش اشیا، غرفه محصولات فرهنگی، کتابخانه و بخش اداری دارد. بخش نمایش اشیا شامل 6 تالار است که در طبقه همکف اشیای تاریخیِ دوران پیش از تاریخ تا قبل از اسلام، در تالارهای سمعی و بصری، مینا و بلور قرار داده شده‌اند.

در طبقه اولِ موزه نیز تالارهای صدف، زرین‌فام و لاجورد قرار دارد که در آنها اشیا مربوط به دوران اسلامی تا معاصر به نمایش گذاشته شده‌اند.

بخش ورودی:

در قسمت ورودی موزه ابزار، ادوات، انواع مواد و رنگ‌هایی که در ساخت شیشه استفاده می‌شوند و نیز نمونه‌هایی از اشیا شیشه‌ای وجود دارد.

تالار سمعی و بصری:

انسانِ پیش از تاریخ گمان می‌کرد متوفی پس از مرگ به وسایل زندگی روزمره خود نیاز دارد، از این رو همراه با او وسایل شخصی‌اش را نیز دفن می‌کردند. لذا در این تالار نمایی از یک گورِ پیش از تاریخ وجود دارد که درون آن اسکلتی از انسانِ پیش از تاریخ، وسایل و زیور‌آلات آن به صورت نمادین قرار داده شده است.

تالار مینا:

در این تالار قدیمی‌ترین آثار شیشه‌ای و سفالین موزه به نمایش گذاشته شده و برای طراحی ویترین‌ها از معماری دوره هخامنشیان در تخت جمشید استفاده شده است.

قدیمی‌ترین آثار شیشه‌ای این تالار، متعلق به اوایل هزاره‌ دوم قبل از میلاد است که شامل میله‌های شیشه‌ای به دست‌آمده از چغازنبیل (پرستشگاه ایرانیان در شوش باستان) می‌باشد. بخش دیگر این تالار شامل سفالینه‌های اولیه مربوط به تمدن‌های مختلف است.

تالار بلور:

این تالار به دلیل نمایش اشیا شیشه‌ای به این اسم نام‌گذاری شده و با ویترین‌هایی که برگرفته از معماری دوره هخامنشیان (ستون‌های تخت جمشید) و نقش رستم در شیراز است خود‌‌نمایی می‌کند.

تالار صدف:

دلیل نام‌گذاری این تالار دکوراسیون صدفی شکل آن است و شامل اشیای سفالین و شیشه ای دوران اسلامی است.

تالار زرین‌فام:

اشیایی که در این تالار به نمایش گذاشته شده به ظروف زرین‌فام معروفند. این ظروف به دلیل تکنیک تزیین به این نام شهرت یافته و جزء ظروف اشرافی محسوب می‌شده‌اند. تالار لاجورد:

این تالار به دو بخش لاجورد 1 و 2 تقسیم شده. ویترین های این تالار از فرم خیمه‌های مغولی و برج‌مقبره‌های آن دوران الهام گرفته شده ‌است. همچنین اشیای این دو بخش شامل آثار سفالین و شیشه‌ای مربوط به دوران تیموری و ایلخانی تا دوران صفوی و قاجار می‌باشد.

سایر بخش‌ها:

حوضخانه: این بخش که دارای کاشی کاری های منحصر به فرد اواخر دوره قاجار و سقفی با کچبری های برجسته میباشد در طبقه زیر همکفت عمارت واقع گردیده و در آن گالری...

موزهٔ آبگینه یکی از موزه‌های شهر تهران است. این بنا خانه‌ای تاریخی مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان سی تیر جای گرفته‌است. این اثر در تاریخ ۷ اردیبهشت ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.موزه آبگینه موزه تخصصی شیشه و سفال است. این موزه یکی از پربازدیدکننده‌ترین موزه‌های شهر تهران است و بیشتر بازدیدکنندگان آن گردشگران خارجی هستند. سالانه به‌طور میانگین بیش از ۲ میلیون نفر از این موزه بازدید می‌کنند. این مجموعه از ۱۳۰۰ تا ۱۳۳۰ خانه و محل کار قوام‌السلطنه بود و بعد از آن مدت هفت سال در اختیار سفارت مصر قرار گرفت. بعد از آن، به ترتیب محل استقرار سفارت افغانستان و بانک بازرگانی بود. در سال ۱۳۵۵ دفتر فرح پهلوی این عمارت قاجاری را برای راه اندازی موزه خریداری کرد و با همکاری مهندسان ایرانی و اتریشی نوسازی و بهسازی آن آغاز شد. طراحی این موزه به مهندسان ایرانی و طراحی ویترین‌ها و معماری داخلی آن به هانس هولاین، معمار برجسته اتریشی سپرده شد. هولاین در طراحی موزه آبگینه از آثار برجسته تاریخی ایران مانند کاخ تچر، ستونهای تخت جمشید، قوس‌های صفوی و کعبه زرتشت الهام گرفته و با اینکه ویترینها و فضای کلی موزه به شیوه مدرن طراحی شده‌اند، اما این طراحی مدرن به فضای کلی ساختمان آسیب نزده و در هماهنگی کامل با آن است.

ساختمان موزه هشت ضلعی است و در باغی به مساحت ۷۰۰۰ مترمربع قرار دارد. طرح‌های در و پنجره‌های نفیس که بسیار خوب نگه‌داری شده‌اند، یادآور معماری عصر سلجوقی است.

این ساختمان در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده‌است. تالار یک و دو در طبقه اول و تالارهای دیگر در طبقه فوقانی قرار دارد. در تالار شماره دو (بلور) قدیمی‌ترین شیشه‌ها و لوله‌های شیشه‌ای و سفال‌ها قرار داده شده‌است. طراح ویترین‌های موزه مهندسی اتریشی به نام هانس هولاین است. تزیینات بنا شامل منبت کاری چهارچوب درها و پله‌ها است و آجر کاری نما که در ۵۰ نوع‌است.

این خانه بر پایه آمیزه‌ای از معماری ایرانی و اروپایی ساخته شده‌است. طراحی پلکان آن به شیوه روسی است اما هنر معماری ایرانی در منبت کاریهای درها و پله‌ها، گچبریهای سقف‌ها و ستون‌ها و آیینه کاری‌هایی آن دیده می‌شود. پس از انقلاب در سال ۱۳۶۸ به آینه کاری طبقه دوم بخش‌هایی افزوده شده که در آن‌ها درونمایه‌های مذهبی و انقلابی به چشم می‌خورد. گچ‌بری موزه شامل دو دوره است: دوران قوام، و سبک غربی در زمان سفارت مصر و آینه‌کاری‌های طبقه دوم، که مربوط به دوره قاجار است.

موزه آبگینه در ۲ طبقه با ۵ تالار ساخته شده‌است که در دو تالار طبقه یک شیشه و سفال مربوط به دوران قبل از اسلام و در سه تالار طبقه دوم آثار دوران اسلامی به نمایش گذاشته شده‌است. کتاب‌خانه موزه نیز، در ضلع شمال غربی جای گرفته‌است. طراحی داخلی نمایی از ویترینهای موزه

از برجسته‌ترین ویژگی‌های طراحی داخلی موزه آبگینه باید از طراحی ویترینها یاد کرد. ویترینهایی که با الهام از ستون‌های تخت جمشید، یا با الهام از کاخ تچر و گاه با الهام از کعبه زرتشت در نقش رستم طراحی شده‌اند و در نوع خود بی‌مانند و...