Oma wilde met de familie uit eten. En omdat oma niet bijzonder culinair is, leek haar Bregje een prima keuze. De familie telt 13 personen waarvan twee hele kleine kinderen van vijf en anderhalf. En daarom had oma al om 5 uur gereserveerd. Maar ook voor haar zelf zou het fijn zijn als ze met haar 82 jaar niet te laat weer thuis zou zijn. We waren allemaal ruim op tijd dus niets zou een gezellig etentje in de weg staan. Helaas viel het toch een beetje tegen: het eten was niet best. Maar dat kunnen we ook niet verwachten voor twintig euro. Maar vooral ons geduld werd danig op de proef gesteld. Gelukkig waren de kleintjes heel zoet en voorbeeldig. Maar we zaten pas om half negen aan ons nagerecht. Oma had het nagerecht overgeslagen, ze had geen geduld meer en ze had ondertussen al betaald en ze was al naar huis gegaan. En de kleintjes konden de ogen nauwelijks nog openhouden. Personeelstekort was het antwoord op onze klacht. En daar hebben we begrip voor. Maar om ons heen zagen we mensen komen en eerder vertrekken. Is een gezelschap van 13 personen te ingewikkeld voor Bregje? Zijn er geen andere oplossingen voor een personeelstekort dan mensen (met kleine kinderen) drie en een half uur laten wachten op een eenvoudige maaltijd? Tafels afsluiten bijvoorbeeld als de juiste service niet geboden kan worden. Voor ons was het duidelijk dat we niet meer terugkomen bij Bregje. Hoe vriendelijk het personeel ook was. Het bedrijfsbeleid was dat niet.

Achteraf zijn hiervoor wel excuses gemaakt en naar oma is een bloemetje gestuurd...dat dan weer wel (lief gebaar)