We kijken niet meer op van al die schitterende kerken in uitbundige rococostijl, zoveel hebben we er al gezien! En eigenlijk houd ik niet eens zoveel van deze stijl. Een beetje té overdadig. Maar indrukwekkend blijft het, en het is puur de stijl van de eerste helft van de 18e eeuw. De geschiedenis van de kerk gaat echter terug tot de 13e eeuw! Diverse branden en maar liefst vier aardbevingen maakten dat in 1696 de resten van het oude Romaanse gebouw uiteindelijk gesloopt werden. Wat we nu zien is dus een kerk in de stijl van de opbouwperiode vanaf 1700. Van buiten ziet de Sankt Egid er uit als een 'normale kerk' met een schuin dak en een mooie slanke en witte toren met een barokke uienhelm. Maar binnen is ineens alles anders: een koepelplafond met de mooiste schilderingen in prachtige pastelkleuren, een prachtig hoofdaltaar en meer dan vier even mooie zij-altaren. Opvallend is de fraaie preekstoel, die rond 1740 gemaakt is door Benedikt Bläß, en die als een van de mooiste in Karinthië kan worden beschouwd (Hoofdthema: boetedoening). Christus' woorden, met een 'aansporing tot navolging' staan op de kansel vermeld: 'Selig die das Wort Gottes hören und es befolgen' (Lucas 11:28). Opvallend is het grote en moderne schilderij van het Laatste Avondmaal, dat met uitbundige kleuren harmonieert met de kleuren van de kerk. Zoals ik dat in alle kerken doe, zoek ik de doopkapel. In een niet zo opvallende kapel vind ik een mooi marmeren doopvont mét de doopkaars. Het doopvont is gesloten, en een klein deurtje geeft toegang tot de doopschaal. Het beeld van Johannes de Doper staat boven op het deksel: het boegbeeld van de christelijke doop - die tenslotte zelf Jezus doopte. Ik heb al weer genoeg gezien, en de klim naar 50 meter (uitzicht over de stad) laat ik op deze warme dag graag over aan anderen.....