Venetsanos Winery — Attraction in Municipality of Thira

Upper Level - sunset view + food and drinks (not wine tasting) Lower Level - wine tasting + food and drinks (not sunset view)

I advise the staff there to provide correct information to the tourists. Yes, the view was great, as were the food and drinks, and I don't mind spending money (I gave you a 40% tip for the wine, didn't I) but their misguidance ruined my birthday dinner.

Just so you know, I'm staying at a hotel that's only a 2-minute walk from this winery. It means I could just see the sunset from my hotel pool and drink the whole bottle of free champagne I got from the hotel as my birthday gift. But, as I told them, I wanted to treat myself since it was my 40th birthday, and it was my first trip to Greece.

I made a reservation IN THE MORNING for 7:30 pm. I mentioned that I wanted to see the sunset and would also eat and drink there. When I arrived at 7:20 pm, there was NO ONE on the upper level. So I was excited to be able to choose the best table for the view and celebrate my birthday. However, the receptionist lady told me that there was no reservation made under my name. They obviously found out after guiding me to go to the lower level. It may be their business skill, but come on, you should be honest..

The lady told me I could not eat and drink on the upper level. She literally said, "It's ONLY for the SUNSET. If you want to eat and drink, you need to go to the lower level and come back to the upper level at 8:30 pm for the sunset view." I asked her, "You would still keep the table for me on the upper level as I made a reservation, right?" and she said yes.

To be clear, she wasn't talking about "wine tasting" because I told her I came here for the sunset view, but I was going to eat and drink too since I hadn't had dinner yet. Also, regarding the wine tasting, I told the other lady that I couldn't even drink 4 to 6 glasses of wine, so I would just order some wine separately, which would be more expensive. Then why would they still ask me to stay at the LOWER LEVEL and come back at 8:30 pm? It was obvious that when I went back up, all the front seats were taken, and they gave me THE SAME MENU to order again, only without the wine tasting options.

I ordered another wine. I just finished it and left the place without seeing the sunset.

I walked back to my hotel, put my bikini on, and jumped into the pool, drinking the whole bottle of free champagne, and saw an amazing sunset view right from my hotel pool. I laughed so hard, thinking, "Why did I even go there? What was...

Set on the cliffs with a view of Oia in the distance, Venesantos Winery was our next stop. We reserved a wine tour and tasting, which cost €12 and €25+, respectively. We arrived early, so we got to enjoy the views from the entrance.

Then our tour began where we learned that vines grow on the ground in Santorini, because it is too windy for trellises that you see in other wineries. We got a little history lesson on the founders of the winery. The founder actually wanted to do architecture, but his father bought the winery so he was forced to go into wine. Fun fact - the founder then designed the whole winery and all the wine labels. I think the most exciting thing about the tour was going into the basement to see where the wine was stored. After this, we popped up to the tasting room for an amazing tasting experience.

We went for 6 wines, which came with a cheese plate. My dad and sister got the octopus 🐙 which ended up being one of their favorites on the island.

Of the 6 wines, my favorites were the last two sweet wines surprisingly! I used to only drink sweet wine, but I've gone towards white and now reds. The sweet wines had such a powerful nutty taste that it balanced out the sweetness.

I would absolutely suggest getting the tour along with tastings. A lot of people came just for the tasting, but didn't get to see about half of the...

H οικογένεια του Γιώργου Βενετσάνου ήταν από τις πιο ευκατάστατες της Σαντορίνης και είχε φύγει για το Κάιρο της Αιγύπτου την περίοδο του Μεσοπολέμου με μεγάλο κομπόδεμα - γυρίζοντας αρκετά χρόνια μετά με μεγαλύτερο, αφού εκεί είχαν αναπτύξει ιδιαίτερα επικερδείς επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ο ίδιος, αφού σπούδασε χημικός (όταν στο συγκεκριμένο τμήμα φοιτούσαν μόλις 24 φοιτητές), επέστρεψε στο νησί και αγόρασε μεγάλες εκτάσεις γης, ανάμεσά τους και μία στο Μεγαλοχώρι, πάνω από τον όρμο του Αθηνιού. Το 1947 ήταν 34 ετών, στην πιο δημιουργική ηλικία του. Αποφάσισε, λοιπόν, να φτιάξει ένα οινοποιείο. Aλλωστε, για κάθε Σαντορινιό το να φτιάχνει κρασί είναι σχεδόν αυτονόητο. Είναι μέσα στην καθημερινότητα, στο DNA τους. Σε ρυζόχαρτο έκανε τα σχέδια του κτιρίου. Ο Τζώρτζης Σαλίβερος ή Μπατζάνης ανέλαβε να τα υλοποιήσει· δεν ήταν μηχανικός ούτε αρχιτέκτονας, ήταν όμως μάστορας περιωπής. Ενας Μπατζάνης είχε χτίσει και τον επιβλητικό ναό της Περίσσας το 1835.

Ολα αυτά μάς διηγείται ο δήμαρχος Θήρας, Αναστάσιος-Νικόλαος Ζώρζος, καθώς μας ανοίγει την πόρτα του ανενεργού σήμερα οινοποιείου για μια μικρή ξενάγηση. Ο Γιώργος Βενετσάνος ήταν θείος της μητέρας του. Μέχρι το 2004 που έφυγε από τη ζωή («Οπως ήθελε, δηλαδή... μιλώντας») παρέμενε δραστήριος, άοκνος και δημιουργικός. «Για εκείνον δεν υπήρχαν αδιέξοδα. Επινοούσε λύσεις για κάθε πρόβλημα. Ακόμα και σε ακατοίκητο νησί αν βρισκόταν, είμαι σίγουρος ότι θα έβρισκε τρόπο να επιβιώσει», λέει ο κ. Ζώρζος. «Και ήταν “οικολόγος”, με τον τρόπο του, πολύ πριν αναπτυχθεί η περιβαλλοντική συνείδηση στην Ελλάδα. Αξιοποιούσε τα πάντα, δεν πετούσε τίποτα. “Κανένα υλικό δεν είναι άχρηστο”, έλεγε. Αν ήμασταν όλοι έτσι, δεν θα υπήρχε πρόβλημα με το περιβάλλον στον κόσμο.»

Ας επιστρέψουμε, όμως, στο οινοποιείο. Οταν άρχισε να χτίζεται, στη Σαντορίνη δεν υπήρχε καν ηλεκτρικό ρεύμα. Ομως η επινοητικότητα του Βενετσάνου («Είχε μυαλό εφευρέτη», τονίζει ο δήμαρχος Θήρας) και η εμπειρία του Σαλίβερου ξεπερνούσαν τα εμπόδια. Λόγω του πολύ επικλινούς εδάφους, η ανέγερση έγινε... αντιστρόφως: πρώτα φτιάχτηκε η οροφή, τελευταία μπήκαν τα θεμέλια. Οι εργάτες έσκαβαν και έχτιζαν κι έτσι κατέβηκαν σε βάθος 9,50 μέτρων.

Το 1949 το οινοποιείο -υπερσύγχρονο για την εποχή του- λειτούργησε για πρώτη φορά. Την ίδια χρονιά ο «κυρ Βενετσάνος», όπως με αγάπη και σεβασμό τον αναφέρουν ακόμα οι συντοπίτες του, αγόρασε και την πλαγιά πίσω από το οινοποιείο, έναντι 800 δραχμών. Και το κρασί άρχισε να ρέει άφθονο! Την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου ξεκινούσε ο τρυγητός (η περίφημη βεντέμα) που διαρκούσε περίπου 6 εβδομάδες. Τα σταφύλια οι παραγωγοί τα κουβαλούσαν με τα γαϊδουράκια στο οινοποιείο. Στην σταφυλοδόχο που βρισκόταν στην αριστερή πλευρά έριχναν τα ερυθρά, κυρίως από Μανδηλαριά,και στην δεξιά, τα τρία φημισμένα λευκά του νησιού (το Ασύρτικο, το Αηδάνι και το Αθήρι). Η βαρύτητα «έσπρωχνε» την πρώτη ύλη στα χαμηλότερα επίπεδα, για την επεξεργασία τους. Μετά την αποβοστρύχωση, ο μούστος έμπαινε σε δεξαμενές μέσα στο έδαφος και ζυμωνόταν σε σταθερή, χαμηλή θερμοκρασία, ενώ μετά τρεις μήνες το κρασί, και πάλι με τη βοήθεια της βαρύτητας, κατέβαινε με σωλήνα στο λιμάνι του Αθηνιού και φορτωνόταν στα πλοία. Από εκεί ξεκινούσε το ταξίδι του για τις αγορές της Ελλάδας και όχι μόνο. Το 1967 ο Γιώργος Βενετσάνος -πάντα μπροστά από την εποχή του- άρχισε να εμφιαλώνει λευκό, ροζέ και κόκκινο κρασί.

Υπάρχει, όμως, μία ακόμα έκπληξη. Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Γιώργος Βενετσάνος παρέδωσε σε έναν άλλο ανιψιό του τα χειρόγραφα ενός βιβλίου, στο οποίο είχε καταγράψει το «απόσταγμα» των εμπειριών του από την πολυετή ενασχόλησή του με την παραγωγή Vinsanto. Ωραία συγκυρία θα είναι να το έχουμε στα χέρια μας όταν ο μούστος θα γεμίσει και πάλι τις δεξαμενές του οινοποιείου. Ισως, ο πρωτοπόρος ιδρυτής του, από «κάπου» να βλέπει και να χαμογελά...κείμενο...