دوستان عزیز من کاری به مباحث سیاسی و اینکه آیا اغراق شده یا نه ، ندارم . شکنجه در هر حالتی و هر نوع نگاهی بسیار آزاردهنده هست . این مجموعه در اختیار وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران می‌باشد و توسط این ارگان هدایت و مدیریت میشه. این موزه به شخصه به عنوان کسی که به علم گردشگری و موزه تقریبا آشناست ، جزو بهترین موزه هایی هست که به صورت تخصصی مخاطب رو درگیر می‌کنه . ما حتی در ایران موزه های شاخص از جمله موزه ملی ایران چنین ویژگی ای ندارند . از همان ابتدای ورود تابلوهای راهنما ، مراجعه کنندگان رو به درستی به محل ورودی موزه هدایت می‌کنه . در ابتدا ورودی ساختمان موزه کارمندان به استقبال بازدیدکنندگان میان و با احترام کامل فرآیند بازدید رو توضیح میدن . در هر قسمت یا یک راهنمای اختصاصی وجود داره یا اینکه یک راهنما از ابتدا تا انتهای بازدید همراه شما هست و توضیحات مربوط رو ارائه میده . در این موزه احساسات مختلف به درستی درگیر میشن و مخاطب رو درگیر میکنن . ویدیوهای مرتبط پخش میشن ، صداهای مرتبط وجود داره و به قول خودشون دیوارها سخن میگویند . اما من شخصا دو سه مرتبه به مدیریت و کارمندان موزه صحبت کردم و ازشون درخواست کردم که لطفا اجازه ورود کودکان و نوجوانان زیر ۱۵ سال به این موزه داده نشه . این موزه به هیچ وجه مناسب کودکان نیست و خواهش میکنم که با فرزندان کوچیک وارد این موزه نشید . این موزه از بازسازی انواع شکنجه و تصاویر و نمادهای خشونت اشباع شده و حتی آدم های بزرگسال فشار خونشون خواهد افتاد . اگر به انتهای بازدید توجه کنید حتما از شما پذیرایی میشه . ولی این پذیرایی رو نذارید به حساب مهمان نوازی ! تو ایامی از سال شربت و بیسکوییت میدن و ایام دیگه چایی و بیسکوییت و این تنها به این خاطره که فشار خون افراد بعد از بازدید به نقطه نرمال برگرده . بلیط این موزه در دیماه سال ۱۴۰۰ ، نفری سه هزار تومان می‌باشد .