Statue of Lord Byron — Attraction in Athens

SHE WALKS IN BEAUTY

She walks in beauty, like the night Of cloudless climes and starry skies; And all that’s best of dark and bright Meet in her aspect and her eyes; Thus mellowed to that tender light Which heaven to gaudy day denies.

One shade the more, one ray the less, Had half impaired the nameless grace Which waves in every raven tress, Or softly lightens o’er her face; Where thoughts serenely sweet express, How pure, how dear their dwelling-place.

And on that cheek, and o’er that brow, So soft, so calm, yet eloquent, The smiles that win, the tints that glow, But tell of days in goodness spent, A mind at peace with all below, A heart whose love is innocent!

From WHEN WE TWO PARTED

When we two parted In silence and tears, Half broken-hearted To sever for years,

If I should meet thee After long years, How should I greet thee?— With...

Байрон был фигурой, напрямую связанной с Грецией, греческими идеями и ее борьбой за независимость, поэтому эллины испытывают глубокую любовь и благодарность поэту. Статую лорду Байрону в Афинах можно найти рядом с Национальным садом и Запейоном. В 1809 году район Афин Псирри был известен как рай для преступного мира и рассадник революционеров. Тогда британский поэт лорд Байрон, страстный любитель Греции и греческой культуры, поселился на улице Агиас Теклас, 11 (ныне склад). 12—летняя дочь его хозяина, Тереза ​​Макрис, вдохновила лорда на стихотворение «Афинская дева». Вернувшись в Грецию в 1820—х годах, Байрон написал часть «Чайлд Гарольд», оставаясь в монастыре капуцинов 17 века, ныне разрушенном. В храме Посейдона он вырезал свое имя на одной из колонн. Памятные вещи, рассказывающие об участии Байрона в греческом движении за независимость, можно найти в Национальном музее  и Музее Бенаки. Увы, прежде чем Греция была освобождена, Байрон поддался лихорадке в заражённом холерой городе Месолонги, где умер 19 апреля 1824 года. Байрон во время жизни, поддерживал эллинов как финансово, так и этически, предоставив 4000 фунтов стерлингов для модернизации флота страны. Байрон, пользуясь своим авторитетом, всячески призывал британскую аудиторию «инвестировать» в независимости Греции от османов в период, когда официальная политика Великобритании не поддерживала Грецию в этом. Когда Байрон умер, греки глубоко оплакивали его потерю. Памятник в его честь был заказан Димитриосом Скалицисом, президентом Общества друзей лорда Байрона, в 1888 году. Французский скульптор по имени Анри—Мишель Антуан Чапу выиграл конкурс, но умер до того, как работа была закончена. Впоследствии статуя был завершена Жаном Александром Жозефом Фалькьером в 1895 году. Надпись на постаменте гласит: « От Греции Байрону». Женская фигура на скульптуре представляет саму Грецию. Она демонстрирует свою благодарность Байрону, держа пальмовую ветвь над его головой как...

Το μαρμάρινο σύμπλεγμα γνωστό ως «Η Ελλάς τον Βύρωνα», διαδοχικά φιλοτεχνημένο από τους Henri Michel Antoine Chapu και Jean Alexandre Joseph Falquière, ανεγέρθηκε με πρωτοβουλία και δαπάνη του ομογενή Δημήτριου Στεφάνοβικ Σκυλίτση, και εγκαινιάστηκε στον κήπο του Ζαππείου στις 19 Φεβρουαρίου 1896. Η μαρμάρινη γλυπτική σύνθεση παριστάνει την Ελλάδα με μορφή ημίγυμνης καθήμενης γυναίκας που περιβάλλει με το μεγαλύτερης κλίμακας σώμα της τον Βύρωνα. Με το δεξί χέρι η μορφή αγκαλιάζει το στήθος του φιλέλληνα, στο ύψος της καρδιάς, και με το αριστερό πάνω από το κεφάλι του τον στεφανώνει με φύλλα δάφνης, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του προς αυτήν. Η γυναικεία μορφή αποδίδεται γυμνή έως τη μέση του κορμού. Το υπόλοιπο σώμα καλύπτεται από μανδύα με έντονες πτυχώσεις που αγκαλιάζουν έως πολύ χαμηλά τα σταυρωμένα πόδια της, των οποίων η κατάληξη προβάλλει ανυπόδητη. Το κεφάλι καλύπτεται με κεφαλόδεσμο, με πτυχές ριγμένες στην πλάτη από αριστερά, που καταλήγουν χαμηλά. Από την άλλη, ο νεαρός Βύρων, στηριγμένος έναν αναβαθμό χαμηλότερα από τη γυναικεία μορφή, με το σώμα σε κλίση προς τα αριστερά του και την κεφαλή στραμμένη έτσι που το βλέμμα του να συναντά το πρόσωπο της γυναίκας, απλώνει το δεξί του χέρι πάνω στα πόδια της καθήμενης μορφής, προς τα δεξιά της, με την παλάμη ανοικτή, ως ένδειξη προσφοράς του εαυτού του στην Ελλάδα. Στο δεξί χέρι του κρατάει ειλητάριο. Είναι ντυμένος με ευρωπαϊκό κοστούμι εποχής, καλυμμένο με μακρύ μανδύα, και φορά μπότες κάτω από το γόνατο. Η ενδυματολογική απόδοση, ανάλογη της κοινωνικής θέσης του τιμώμενου, παραπέμπει εμφανώς στην εικονογραφία της περιόδου (Πηγή 1). Τη σύνθεση συμπληρώνει ημιανακεκλιμένη γυμνή ανδρική μορφή, στην πίσω αριστερή πλευρά των βασικών μορφών του συμπλέγματος, η οποία συμβολίζει τον υπό ξένη...