Shams Ol Emareh
Description
Shams-ol-Emareh is one of Tehran’s historical buildings and a remnant of Qajar dynasty. It is one of the most prominent buildings on the east side of Golestan Palace. It was built around 1830. It is notable for its height, decorations and design. Shams-ol-Emareh is 35 meters tall with five floors.
Ratings
Description
Shams-ol-Emareh is one of Tehran’s historical buildings and a remnant of Qajar dynasty. It is one of the most prominent buildings on the east side of Golestan Palace. It was built around 1830. It is notable for its height, decorations and design. Shams-ol-Emareh is 35 meters tall with five floors.
Plan your stay
Posts
#Shams_al-Amara; It is one of the historical buildings of #Tehran, related to the Qajar period and is one of the most prominent buildings of Golestan Palace and the most prominent building on the eastern side of the Golestan Palace complex. Its construction lasted from 1244 to 1246. Shams-ul-Amara has five floors and a height of 35 meters, which was the tallest building of that period in Tehran at the time of its construction, and was the first building that used metal in its structure. All the columns of the upper floors and guards are cast iron. Before Sardar Bagh Melli was built, this building was known as the symbol of Tehran One of the historical and old buildings of Tehran is the beautiful Shams-ul-Amara building, which was once considered one of the tallest and most beautiful buildings in Iran. This building was built during the Qajar period when Naser al-Din Shah traveled to Europe and was fascinated by the skyscrapers, skyscrapers and architecture of countries such as England and France. Naser al-Din Shah ordered the construction of the first five-story building in Iran in 1282. Shams al-Amara is very similar to Aali Qapu Palace in design and construction. This building is located on the eastern side of Golestan Palace. Shams-ul-Amara with a height of 35 meters is considered as the roof of Tehran, the area of the palace is about 4.5 hectares, and each part of the palace is built with different architecture, and this is due to the addition of different parts to this building during different periods. Naser al-Din Shah stands on top of the building to watch the whole city and supervises other buildings, the bazaar and its back alleys, and it is interesting to know that the Shams-ul-Amara building is the first building in which metals were used in its construction, and it is very important. and engineering has been designed based on its strength against earthquakes. The architecture of Shams-ul-Amara is based on a combination of traditional Iranian architecture and European neoclassical architecture. This mansion has two tall towers in its two parts, north and south, which are surrounded by a large clock on both sides, which was a gift in one of Naser al-Din's travels. The Shah was presented to him by the Queen of England and a person named Mirza Ali Akbar Khan was responsible for tuning and repairing the watch. In the beginning, this building was used to hold reception ceremonies for special guests of the king. The ceiling and walls of the halls of the mansion are decorated with beautiful and unique paintings and mirror works that dazzle the eyes of every viewer, and there are many porches and skylights whose doors open towards the garden.
این بنای باشکوه پنج طبقه دارد و نمای بیرونی آن به شکل قرینه می باشد. از بیرون دو برج در سمت راست و چپ ساختمان قابل مشاهده هستند که به دلیل ارتفاع بلند، آن ها دید بسیار خوبی نسبت به اطراف دارند. ساخت آن ها به گونه ای بوده که هر کسی که در بالای برج ها و ساختمان قرار می گرفته، بتواند مناظر دیدنی تهران و اطراف آن را داشته باشد. این بنا یکی از زیباترین معماری های عصر قاجار را دارد. با اینکه در کل سبک ساخت آن که بلند و چند طبقه می باشد کمی رنگ و بوی ساختمان و بناهای اروپایی را دارد، اما ویژگی های معماری ایرانی در این بنا قابل مشاهده هستند. قرینه بودن ساختمان، کاشی کاری و تزیینات داخلی و نما و … از جملهی این ویژگی ها می باشند. ارتفاع این بنا ۳۵ متر می باشد. طرح و نقشه عمارت توسط معیرالممالک تهیه شده است و معماری که این بنا را ساخته، یکی از مشهورترین معماران عصر خودش یعنی استاد علی محمد کاشی بوده است. هزینه ای که برای کل این بنا در آن موقع خرج شده را کارشناسان چیزی حدود ۴۰ هزار تومان تخمین زده اند که این هزینه شامل هزینه مبلمان، فرش و … نیز می شده است. در عمارت شمس العماره هنرهای تزیینی زیادی به کار رفته است. آینه کاری های زیبایی در داخل آن دیده می شوند که گردشگران از دیدنشان سیر نخواهند شد. همچنین گچبری های ازاره، دیوارها و سقف های این کاخ که زیر نظر استادان کار شده بود، از جمله هنرهای تزیینی بسیار زیبایی است که در ایران و در شهر تهران می توانید بیابید. این عمارت دارای نقاشی های متفاوت و شگفت انگیزی نیز می باشد. در نمای بیرون و در بین دو برج، ساعتی وجود دارد که گفته می شود اولین ساعت وارد شده به ایران بوده است. ورودی اصلی عمارت شمس العماره در سمت غرب کاخ گلستان می باشد که در کنار دیوار ارگ شهر ساخته شده است. ایوان و تالار شاه نشین را می توانید در طبقه اول مشاهده نمایید. اتاق هایی در دو طرف تعبیه شده و دیوارها با آینه کاری تزیین گشته اند. معمولا از این طبقه برای مراسم تشریفاتی و رسمی استفاده می شده است. شاه نشین که رو به حیاط است، ایوان بزرگی می باشد که دید خوبی از روبرو که به جای باغچه کنونی، حوضچه بزرگی بوده، دارد. نمای داخلی کاخ شمس العماره بالاتر که بروید، اتاق های مختلف و راهروهایی وجود دارند که بیشتر در موارد موقت کاربرد داشته اند. برای مثال برای تفریحات روزانه، صرف عصرانه و … به این عمارت می آمدند و به طور کل کاربرد سکونت دائم نداشته است. به جز طبقه آخر، در طبقات بالاتر دو اتاق در کنار هم وجود دارند. یکی از آن ها محل تردد بوده و پله های دسترسی در آن اتاق ساخته شده است. اتاق دیگر نیز توسط پنجره و در به ایوان و پشت بام دسترسی داشته است. کلاه فرنگی، بخشی از عمارت شمس العماره است که با رسیدن به طبقه آخر به آن می رسیم. این طبقه دارای حفاظ های چوبی محکمی است و تزیینات نقاشی، مشبک، آینه کاری و … در آن دیده می شود. بعضی اعتقاد دارند که این کاخ، اولین بنایی بوده که در آن فلز کار شده است. ستون های طبقات بالایی از چدن استفاده شده است و تزیینات هنری را در تمام نقاط ساختمان می توانید مشاهده نمایید چهارمین پادشاه قاجاریان به نام ناصرالدین شاه، در سال ۱۲۸۲ دستور به ساخت بنایی در این منطقه را داد که به شمس العماره معروف شد. برخی از کارشناسان معتقدند که ناصرالدین شاه که سفرهای زیادی به نقاط مختلف دنیا مخصوصا کشورهای اروپایی داشت، همیشه از ساختمان های بلند و کاخ های خراشیده و سر به فلک کشیده اروپاییان تمجید می کرد. او پس از یکی از سفرهایش تصمیم گرفت که در محل زندگی خودش کاخی را بسازد که بلند و چند طبقه باشد. به هر حال او در سال ۱۲۸۲ دستور به ساخت این عمارت داد و ساخت این بنای ۵ طبقه پس از طی کردن ۲ سال، در سال ۱۲۸۴ به اتمام رسید و توسط ناصرالدین شاه افتتاح گشت. دسترسی به عمارت همانطور که گفته شد این عمارت در مجموعه کاخ گلستان و در بخش شرقی آن قرار گرفته است. برای اینکه به این جا بروید راه های متفاوتی پیش رویتان است. می توانید توسط متروی تهران و سوار شدن به خط ۱، در ایستگاه ۱۵ خرداد پیاده شوید و به سمت شرق پیاده روی کنید تا به خیابان داور برسید. به سمت چپ و داخل این خیابان بشوید و کاخ گلستان را پیش رویتان خواهید دید. اتوبوس های پایانه میدان امام خمینی و قورخانه نیز خط هایی به این مسیر دارند. در حال حاضر شما می توانید همه روزه از کاخ گلستان و عمارت شمس العماره بازدید نمایید. ساعات بازدید از این مجموعه در نیمه اول سال (بهار و تابستان): ۹ صبح تا ۱۷:۳۰ ساعات بازدید از این مجموعه در نیمه دوم سال (پاییز و زمستان): ۹ صبح تا ۱۶:۳۰ شما می توانید در موزه های شمس العماره، عمارت بادگیر، عکسخانه و مردم شناسی عکاسی کنید. البته عکاسی در این محوطه ها بدون استفاده از فلش و سه پایه دوربین مجاز است.
شمس العمارهشمس العماره شمس العماره یکی از بناهای تاریخی تهران، مربوط به دورهٔ قاجار و از شاخصترین بناهای کاخ گلستان و برجستهترین ساختمان ضلع شرقی مجموعه کاخ گلستان است.که کار ساخت آن از سال ۱۲۴۴ تا ۱۲۴۶ به طول انجامید که تاریخ بنایش (۱۲۸۴ قمری) را بحساب جمل «کاخ شاهنشاه» مینامند.دلیل برجسته بودن این سازه، بلندی، تزیینات و طراحی آن است. شمسالعماره دارای پنج طبقه و ۳۵ متر ارتفاع است که در زمان ساخت بلندترین ساختمان آن دوره در تهران بوده است و اولین ساختمانی بود که از فلز در سازهٔ آن استفاده کردهاند. کلیهٔ ستونهای طبقات بالا و حفاظها چدنی هستند. پیش از ساخته شدن سردر باغ ملی، این ساختمان به عنوان نماد شهر تهران شناخته میشد. تاریخچه: ناصرالدین شاه، پیش از سفر به اروپا و با دیدن تصاویر بناهای فرنگستان یا مانند عمارت عالیقاپو اصفهان، تمایل پیدا کرد بنایی مرتفع نظیر آنها در پایتخت خود ایجاد کند تا بتواند از بالای آن منظره شهر و دورنمای پیرامون را تماشا کند. ساخت این ساختمان در سال ۱۲۴۴ ه. ش به دستور ناصرالدین شاه آغاز و پس از دو سال به مباشرت دوستعلیخان نظامالدوله به پایان رسید. این ساختمان برای تماشای شهر تهران و اطراف آن توسط شاه و مهمانان او مورد استفاده بود. طرح و نقشه آن ظاهرا از معیرالممالک و معمار آن استاد علی محمد کاشی بود.سبک این بنا ترکیبی از معماری سنتی ایرانی و معماری غربی است. سبک: ساختمان دو برج هم شکل دارد، کاشیکاری و پنجره سازهای آن ایرانی است و بهرهای هم از معماری غربی دارد. فضاها: طبقه اول شامل ایوان و تالار شاهنشین است که دارای آینهکاری ممتاز و کمنظیری است و اتاقهای گوشواره که در دو طرف شاهنشین واقع شدهاند دارای تزئینات درخور توجهی هستند. در سایر طبقات هم اتاقهای کوچک با تزئینات مشبک، نقاشی، آینهکاری وجود دارند. تزئینات: کف شاهنشین و نمای بنا با کاشیکاری هفترنگ به سبک قاجاری تزئین شدهاند. این کاشیکاریها نماها و تصاویری از طبیعت اروپا و معماری غربی را به نمایش میگذارند با این وجود سبک آنها ایرانی است. ازارههای مرمرین این بنا با نقوش گیاهان و جانوران به صورت نقشبرجسته تزئین شدهاند و به نظر میرسد که ازارهها به دورههای متفاوتی تعلق دارند. ساعت شمسالعماره: این ساعت پیشکشی ملکه ویکتوریا به کاخ ناصرالدینشاه است، همان کاخی که به شیوهٔ اروپایی ساخته شده و در میان ساختمانهای کاخ گلستان، رنگ و رویی دیگر گونه دارد. ساعت پیشکشی بر بلندای کاخ شمسالعماره نصب شد و آوای ناقوسش، همهٔ تهران کوچک آن زمان را از گذر زمان آگاه میکرد. اما بلند بودن صدای نواختن ساعت پس از چندی شوند (:سبب) آن شد که با گلایهٔ کاخنشینان، به دستور شاه، صدای آنرا کمتر کنند. این دستکاری همانا و خاموش شدن ساعت شمسالعماره، همانا. خاموشیای که نزدیک به ۱۰۰ سال به درازا انجامید. اما از ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۱، (با تعمیراتی که روی آن انجام شد) این خاموشی پایان گرفت و ناقوسش به صدا درآمد. مرمت: مرمت عمارت شمسالعماره در سال ۱۳۷۶ به اتمام رسید و از سال ۱۳۷۸ برای بازدید عموم طبقهٔ همکف آن بازگشایی شد.
شَمسُ العِماره یکی از بناهای تاریخی تهران، مربوط به دورهٔ قاجار و از شاخصترین بناهای کاخ گلستان و برجستهترین ساختمان ضلع شرقی مجموعه کاخ گلستان است. که کار ساخت آن از سال ۱۲۴۴ تا ۱۲۴۶ خورشیدی طول کشید. دلیل برجسته بودن این بنا، بلندی، تزیینات و طراحی آن است. شمس العماره دارای پنج طبقه و ۳۵ متر ارتفاع است که در دوران ساخت، مرتفع ترین ساختمان آن دوره در تهران بوده است و نخستین بنایی بود که از فلز در بنیاد آن استفاده سده است. کلیهٔ ستونهای طبقات بالا و حفاظ ها از جنس چدن هستند. این بنای باشکوه پنج طبقه دارد و نمای بیرونی آن به شکل قرینه می باشد. از بیرون دو برج در سمت راست و چپ ساختمان قابل مشاهده هستند که به دلیل ارتفاع بلند، آن ها دید بسیار خوبی نسبت به اطراف دارند. ساخت آن ها به گونه ای بوده که هر کسی که در بالای برج ها و ساختمان قرار می گرفته، بتواند مناظر دیدنی تهران و اطراف آن را داشته باشد. این بنا یکی از زیباترین معماری های عصر قاجار را دارد. سبک و سیاق معماری بنا با اینکه در کل سبک ساخت آن که بلند و چند طبقه می باشد کمی رنگ و بوی ساختمان و بناهای اروپایی را دارد، اما ویژگی های معماری ایرانی در این بنا قابل مشاهده هستند. طرح و نقشه عمارت توسط معیرالممالک تهیه شده است و معماری که این بنا را ساخته، یکی از مشهورترین معماران عصر خودش یعنی استاد علی محمد کاشی بوده است. هزینه ای که برای کل این بنا در آن موقع خرج شده را کارشناسان چیزی حدود ۴۰ هزار تومان تخمین زده اند که این هزینه شامل هزینه مبلمان، فرش و … نیز می شده است. در نمای بیرون و در بین دو برج، ساعتی وجود دارد که گفته می شود اولین ساعت وارد شده به ایران بوده است. ورودی اصلی عمارت شمس العماره در سمت غرب کاخ گلستان می باشد که در کنار دیوار ارگ شهر ساخته شده است. جزئیات داخلی شمس العماره ایوان و تالار شاه نشین را می توانید در طبقه اول مشاهده نمایید. اتاق هایی در دو طرف تعبیه شده و دیوارها با آینه کاری تزیین گشته اند. معمولا از این طبقه برای مراسم تشریفاتی و رسمی استفاده می شده است. شاه نشین که رو به حیاط است، ایوان بزرگی می باشد که دید خوبی از روبرو که به جای باغچه کنونی، حوضچه بزرگی بوده، دارد. بالاتر که بروید، اتاق های مختلف و راهروهایی وجود دارند که بیشتر در موارد موقت کاربرد داشته اند. برای مثال برای تفریحات روزانه، صرف عصرانه و … به این عمارت می آمدند و به طور کل کاربرد سکونت دائم نداشته است. به جز طبقه آخر، در طبقات بالاتر دو اتاق در کنار هم وجود دارند. یکی از آن ها محل تردد بوده و پله های دسترسی در آن اتاق ساخته شده است. اتاق دیگر نیز توسط پنجره و در به ایوان و پشت بام دسترسی داشته است. کلاه فرنگی، بخشی از عمارت شمس العماره است که با رسیدن به طبقه آخر به آن می رسیم. این طبقه دارای حفاظ های چوبی محکمی است و تزیینات نقاشی، مشبک، آینه کاری و … در آن دیده می شود. آدرس: شمسالعماره در تهران، خیابان پانزده خرداد، میدان ارگ در مجموعه ی کاخ گلستان قرار دارد.
Shams-ol-Emaneh (Edifice of the Sun) is the most stunning structures of the Golestan Palace. The idea of building a tall structure came to Nasser-ol-Din Shah before his first European and from pictorial images of European buildings. The Monarch wanted a structure from which he could have panoramic views of the city. Designed by Moayer-ol-Mamalek, construction on the Shams-ol-Emareh began in 1865 and was completed two years later. The architect was Master Ali Mohammad Kashi. The building has two identical towers. The exterior views have multiple arches, intricate tile work and ornate windows. This building is a fusion of Persian and European architecture. شمس العماره یکی از بناهای مرتفع و مشخص و جالب تهران قدیم است . گویا ناصرالدین شاه قبل از سفر اروپا بر اثر دیدن تصاویر بناها و آسمان خراشهای کشورهای غربی تمایل پیدا می کند بنای مرتفعی نظیر بناهای فرنگستان در پایتخت ممالک محروسه خود ایجاد نماید تا از بالای آن خود و زنانش بتوانند منظره شهر تهران و دورنمای اطراف را تماشا کنند . شاه در حدود سال 1282 ه.ق این قصد خود را با دوستعلی خان نظام الدوله معیرالممالک در میان می نهد و او را برای ساختن چنین بنائی در سمت شرقی ارگ سلطنتی مامور می کند. معیرالممالک بزودی بوسیله استادان و معماران ماهر آن زمان مانند علی محمد کاشی طرح عمارت را ریخته و پی کنی آنرا شروع می کند. ساختمان آن پس از دو سال یعنی در سال 1284 ه.ق بپایان می رسد و آنرا شمس العماره نامیده تاریخ بنایش را بحساب جمل "کاخ شاهنشاه" می یابند. شمس العماره هم از نظر نقشه و شکل ظاهری و هم از نظر آرایش داخلی یکی از بناهای تاریخی و زیبا و جالب تهران است و آینه کاریها و نقاشیها و گچ بریهای ازاره ها و دیوارها و سقف های آن از حیث نمایش شیوه های مختلف و متنوع تزئینات داخلی بناها در ایران بی نظیر است. لازم به ذکر است این بنای در پنج طبقه و با سرمایه معیرالممالک ساخته شد و مخارج آن از هر جهت با اثاثه و فرش و غیره به چهل هزار تومان بالغ گردید .
Shams-ol-Emareh is one of Tehran’s historical buildings and a remnant of Qajar Dynasty. It is one of the most prominent buildings on the east side of Golestan Palace. It was built around 1830. It is notable for its height, decorations and design. Shams-ol-Emareh is 35 meters tall with five floors. It was the tallest building in Tehran when it was built, and the first building using metal in its structure. All the pillars in the upper floors are of cast iron. Shams-ol-Emareh was the symbol of Tehran before Sar dar Baghe Melli was built.
Nearby Attractions Of Shams Ol Emareh
Golestan Palace
Tehran Grand Bazaar
Park Shahr
Imam Khomeini Square
Sardar é Bagh Melli
Iran Ebrat Museum
Arg Mosque
Post and Communications Museum
Malek National Library & Museum
Delgosha Shopping Mall

Golestan Palace

Tehran Grand Bazaar

Park Shahr

Imam Khomeini Square
Nearby Restaurants Of Shams Ol Emareh
Moslem Restaurant
Sharaf Al-Eslami Restaurant Bazar
Haj Ali Darvish Tea House
Qadah Restaurant
Shamshiry Restaurant
Termeh Restaurant
Nayeb Restaurant
Zabihi Restaurant
دیزی حاج صادق
Zolfaghari Restaurant

Moslem Restaurant

Sharaf Al-Eslami Restaurant Bazar

Haj Ali Darvish Tea House

Qadah Restaurant
Reviews
- Unable to get your location