Nooit eerder, denk ik, is een monument, een standbeeld van deze grootte en zwaarte, zoveel keer verplaatst als de Verwoeste Stad van Ossip Zadkine (1890-1967), onthulling: 15 mei 1953 . Het heeft nu zo zachtjes al overal gestaan in Rotterdam. Onbegrijpelijk dat juist zo'n monument dat niet zo maar een mensenfiguur is, maar de hele geschiedenis van de stad uitbeeldt, waarin hij de mooiste plek zou moeten krijgen, de stad Rotterdam. Het symboliseert de zwaarste jaren uit de geschiedenis. Het heet niet voor niets de verwoeste stad. Het hart van de mens van kunstenaar Zadkine is verdwenen evenals het hart van Rotterdam tijdens de 2e wereldoorlog volledig verwoest is door het bombardement van de Duitsers. Het monument 'De Verwoeste Stad' is een bronzen beeld van een mensenfiguur zonder hart. Het gesigneerde beeld is geplaatst op een voetstuk van basaltlava. Het beeld is 6 meter hoog en drie ton zwaar. Het gedenkteken geeft uitdrukking aan de ontreddering van een geteisterd mens. Beeldhouwer Ossip Zadkine heeft zijn ontwerp als volgt omschreven: 'een schreeuw van afgrijzen om het menselijke monster, dat het beulswerk uitdacht ten einde zijn broeders te laten boeten voor een misdaad, die zij niet begingen'. Het gedenkteken was een geschenk van de directie van De Bijenkorf. Met dit gebaar wilde het bedrijf de nagedachtenis aan zijn 737 omgekomen joodse personeelsleden eren. Het monument is definitief onthuld op 15 mei 1953. Op 14 mei 2007 is het gedenkteken, na restauratie, opnieuw onthuld door burgemeester Ivo Opstelten van Rotterdam. Het monument is geplaatst op Plein 1940, aan het water van de Leuvehaven te Rotterdam.