Shams of Tabriz Mosque and Tomb — Attraction in Karatay

Die Shems Tebrizi Moschee in Konya ist ein verborgener Schatz, der Geschichts- und Kulturinteressierte gleichermaßen begeistert. Diese kleine, sehr alte Moschee, benannt nach dem berühmten Sufi-Meister Shems Tebrizi, strahlt eine besondere Atmosphäre aus, die den Besucher sofort in eine vergangene Zeit versetzt.

Architektur und Ambiente

Die Architektur der Moschee ist schlicht, aber eindrucksvoll. Die Struktur zeigt die typischen Merkmale der seldschukischen Bauweise, mit klaren Linien und dezenten Verzierungen. Trotz ihrer geringen Größe vermittelt die Moschee ein Gefühl der Erhabenheit und spirituellen Tiefe. Die Innenausstattung ist zurückhaltend, was den Fokus auf das Wesentliche – das Gebet und die innere Einkehr – legt.

Historische Bedeutung

Shems Tebrizi, bekannt als der spirituelle Lehrer und Freund von Mevlana Rumi, hat in dieser Moschee seine Lehren verbreitet. Dieser historische Hintergrund macht den Ort besonders bedeutend für jene, die sich für die Geschichte des Sufismus und die Beziehung zwischen Rumi und Shems interessieren. Die Moschee ist ein Ort der Pilgerfahrt für viele, die die spirituelle Verbindung zwischen Lehrer und Schüler nacherleben möchten.

Atmosphäre und Erlebnisse

Beim Betreten der Moschee spürt man sofort eine friedliche und meditative Atmosphäre. Der Duft von Weihrauch und das gedämpfte Licht durch die alten Fenster tragen zur Ruhe und Besinnlichkeit des Ortes bei. Die bescheidenen Besucherzahlen ermöglichen es, die Moschee in stiller Andacht zu genießen und sich Zeit für Reflexion zu nehmen.

Fazit

Die Shems Tebrizi Moschee ist ein Muss für jeden Besucher Konyas, der sich für Geschichte, Kultur und Spiritualität interessiert. Ihre einfache Schönheit und tiefe historische Bedeutung machen sie zu einem unvergesslichen Erlebnis. Abseits der großen Touristenströme bietet sie einen intimen Einblick in die reiche spirituelle Tradition der Region. Ein Besuch dieser Moschee ist eine Reise in die Vergangenheit und eine Gelegenheit zur...

Manevi ortamı çok huzurlu bir cami. İçerisinde Şems-i Tebrizinin türbesi yer alıyor. Oldukça tarihi görünümde. Cami avlusunda İshak Paşa türbesi yer alıyor. Merkeze çok yakın konumda. Biraz ilerisinde Şerafettin Camii var. Konya’ya yolunuz düşerse kesin uğrayın derim.

Bilgi: 1186 yılında Tebriz'de doğmuştur. Adı Muhammed, lakapları Şemseddin, Şems, Şems-i Tebrizî ve Şemsü'l-hak ve'd-din'dir. Babası Ali bin Melikdad Horasan'ın Bezer vilayetinden ticaret yapmak gayesiyle Tebriz'e gelip yerleşen bir tüccardır. Başka bir rivayete göre babası, İsmailî dâîsi olup daha sonra Sünniliğe geçmiş olan Alamut valiliği görevinde bulunmuş Havend Celaleddin'dir. Ancak bu rivayet Mevlevi kaynaklarında mevzubahis olmadığı ve Havend Celaleddin'in Ahmed adındaki oğlundan başka oğlu olmadığı gerekçe gösterilerek kabul edilmemiştir.

Ahmed Eflâkî'nin Menâkıbü’l Ârifîn'inde ve Makalat-ı Şems-i Tebrizi'de gençlik yıllarında medrese eğitimi almadığı, manevi halleri olduğu, sema yaptığı ve riyazette bulunduğu rivayet edilir. Çeşitli kaynaklarda Tebrizli Ebubekir Selebâf adındaki şeyhe bağlandığı belirtilir. Sahîh Ahmed Dede eserinde Şems'in şeyhine 22 yaşında bağlanıp 14 yıl hizmet ettiğini ifade eder. Geçimini sepet örerek temin eden, müritlerinin hırka giymesine izin vermeyen, melâmet ve fütüvvet ehli sufi olan şeyhi Ebubekir Selebâf, Şems'in şahsiyetinin şekillenmesinde büyük etki sahibidir.

Daha küçük yaşlarda, mânevî ilimleri tahsilde gösterdiği kabiliyetle dikkat çeken Şems, din ilimleri tahsilden sonra, genç yaşlarında Tebrizli Ebubekir Sellaf'a mürid olmuş, ününü duyduğu bütün meşhur şeyhlerden feyz almaya çalışmış ve bu sebeple diyar diyar dolaşmıştır. Bu gezginliğinden dolayı kendisine "Şemseddin Perende" (uçan Şemseddin) denilmiş, ayrıca Tebriz’de tarikat pîrleri ve hakikat arifleri ona "Kâmil-i Tebrizî" adını...

Şemsi hz, Hz Mevlâna'nın atının geminden tutarak, “söyle bakalım Beyazid-i Bestami mi daha büyük, Peygamber mi büyük?” diye sordu.

Böyle bir soruyu sıradan bir adam soramaz, “Beyazid-i Bestami bir İslam Velisi, Peygamber ile nasıl kıyas edilir?” diyerek kızdı ve attan indi. Hz. Şems: “Ben de biliyorum,

Peygamberimiz (sav) büyüktür, ama kafama bir şey takılıyor. Peygamberimiz (sav) söyle buyurdu: “Ya Rabbi, ben sana hakkı ile arif olamadım. Seni hakkı ile bilemedim. Beyazid-i Bestami ise: “Ben, Sübhan değil miyim, benim şanım büyük değil mi?” buyurmuştur. Peygamberimiz “ben Allah c.c. yu hakki ile bilemedim” derken Bestami Hazretleri “ben Allah (c.c.yum diyor, peki neden?” diye sordu. Zor bir soru olduğu için Hz. Mevlana bir süre düşünmek zorunda kaldı. Bu süreyi Hz. Şems kullanarak Hz. Mevlana'ya nazar ederek onu irşad etti.

Maksadı Mevlana'ya soru sormak değildi zaten, onu nazarıyla irşad etmek idi. Hz. Mevlana cevap verir: “Peygamberimizin hacmi bir deryaya, denize benzer, Bütün suların hepsi denize akar. Deniz dolmaz ve taşmaz. Azalmaz da. Beyazid-i Bestami'nin hacmi Peygamberimize nazaran dar idi. Bir göle benzerdi. Göle, çok su gelirse doldurur, taşırır. Beyazid-i Bestami doldu, taştı, kendini kaybetti.” bu cevaba karşılık Hz. Şems cezbeye girerek “Allah” diye bağırdı. Hz. Mevlana'ya bir hal geldi, asktan yanarcasına ve Hz. Şems'in ayaklarına kapanıp, “bunu bana öğret”, dedi. Hz. Şems ”burada olmaz” deyince Mevlana onu evine davet etti fakat Şems: “sen benim kahrımı çekemezsin” dediyse de Hz. Mevlana "elimizden geleni yaparız”...