Le Wine Bar des Marolles — Restaurant in Brussels

Le Wine Bar Sablon des Marolles is verveld tot Le Wine Bar des Marolles nu het er niet meer toe doet dat ze origineel aan de Zavel was gevestigd. Nu nog vervellen tot Bistro des Marolles en we zijn er. Het gaat immers al lang niet meer om een wijnbar maar wel degelijk om dé beste bistro van de binnenstad. Ik ga er met Stonescopain Willy dineren. Als voorgerecht kiest Willy voor de artisanale burrata met gegrilde groenten (€16). De burrata (een bolvormig vers kaasje dat vanbuiten bestaat uit mozzarella en vanbinnen uit een combinatie van mozzarella en room en dat een specialiteit is uit de Italiaanse regio Puglia) is hemels romig en geeft een fluwelig mondgevoel. De groenten (rode paprika, aubergine, courgette en groene asperge) zijn perfect gegrild maar zijn allesbehalve seizoenaal. De verse Sint-Jakobsnoten uit Dieppe (€18) die op een bed van gestoofde prei in een lichte roomsaus voor mij worden geserveerd zijn inderdaad kraakvers, ook megagroot maar bovenal onwaarschijnlijk perfect gebakken. Het tikje piment d'Espelette als finishing touch vervolmaakt het gerecht. Zonder het te beseffen kies ik dezelfde wijn als bij mijn eerste bezoek in 2014, een glas Mâcon Solutré van domaine Nadine Ferrand (nog steeds €7 per glas) maar nu is het jaargang 2016 i.p.v. 2012. Er worden hier zo maar eventjes 24 wijnen per glas aangeboden, een grote uitzondering in het Brusselse. Als hoofdgerecht delen we een wilde fazantenhaan met jachtgarnituur (€40 voor twee) geschoten op een kolossaal groot jachtdomein in het Solognebos in de Franse Loire regio. Het gaat wel degelijk om een wild exemplaar want er zit geen grammetje vet aan. Dit beest heeft heel zijn leven gevlogen en rondgelopen, het is een en al spier, vlees met een beet. Gekweekte fazant heeft witter dan wit vlees en is smaakloos zoals een uitgedroogde kalkoen. Hier is de kleur van het vlees gebroken wit tot ietwat bruinig en heeft een diepe vleessmaak die ik herontdek. Daarenboven haal ik een hagelbolletje uit mijn mond, wat eigenlijk niet zou mogen maar ik vind dat niet erg want dit is het ultieme bewijs dat het hier om wild klein wild gaat. Geen roomsaus nodig want het vlees heeft zoals gezegd een echte vleessmaak. Enkel de braadjus wordt erbij geserveerd. De aardappelpuree komt in de buurt van die van Joël Robuchon. Er zijn drie verschillende garnituren: gestoofde appel met veenbessen (zuur), spruiten met spekjes (zout) en champignons en gekaramelliseerde witloof (bitter). Onwaarschijnlijk maar opnieuw bestel ik onbewust dezelfde wijn als drie jaar geleden: een Givry 1er cru Champ Nalot van domaine Parize, opnieuw jaargang 2016 i.p.v. 2012 (ondertussen beperkt opgeslagen met €1 tot €9 per glas). Als nagerecht opteren we beiden voor verloren brood met peren dat ik ook in 2014 proefde (€2 opgeslagen tot €10). Ik herken weinig van verloren brood in deze versie, het is bijna een gebakje met weinig tot geen smaak. De karamelstrepen op het bord zijn overbodig en het roomijs komt niet meer van bij Comus & Gastrea want dat is ondertussen spijtig genoeg definitief gesloten wegens pensioen. In de plaats hiervan een bolletje industrieel vanille-ijs dat vol ijskristallen zit en dus net iets te veel in en uit de diepvries is geweest. Bij een degelijke espresso (€3,50) valt Willy van zijn stoel als blijkt dat de rekening slechts €125 bedraagt. Hij had dit bedrag per persoon verwacht vanwege de hoge...

We tried to go first thing on a Saturday night-no chance, they are quite small and were completely booked for early and late seatings. But we reserved for Sunday with no problem. Even Sunday became quite full, so you really need to book. Service was quite friendly and helpful, in English or French. A fairly long discussion on the wine list led to an excellent reasonably priced (35 euro) Ribera del Duero. We had two appetizers: a very rich bone marrow (in a big bisected bone) with parmesan and a dish of very tender baby squid in a sweet pepper sauce. Both excellent. We both ordered the duck for the main course and were very glad we did. Perfectly prepared slices of duck along with some salad greens-one of the best duck dishes I can remember! For dessert we shared the server's recommendation: a plate of perfectly red fruits with homemade ice cream and some rich Chantilly cream. The total barely $160US for two, which is far less than most French restaurants of...

I went here for a Friday night girl dinner, and personally, I enjoyed it. It was quite full, so I understand why not notifying them in advance if you might be late — or not cancelling at all — could be an issue.

It has a very specific atmosphere, like an old bistro from a painting, and if you’re not a fan of that kind of vibe, I can see how you might find it overpriced. We shared a bottle of Riesling — nicely recommended by the staff — along with the carpaccio (which was quite different in the best way from what I’ve had before in terms of texture and taste), the Iberico pork, and the swordfish.

Even though the plates might look simple at first glance, they're very thoughtfully composed in terms of flavors and textures. Bref, it was a lovely evening — a veritable bistro experience paired with a curated menu. Maybe not specifically the place for flashy...