Vouleftiko - First Parliament of Greece — Attraction in Municipality of Nafplio

Πρόκειται για ένα από τα λίγα κτίρια τουρκικής αρχιτεκτονικής που κτίσθηκε το 1730 κατά την Β΄ Τουρκική κυριαρχία με ισόδομη λαξευτή τοιχοποιία. Το κτίριο βρίσκεται επί της οδού Σταϊκοπούλου (οικοδομικό τετράγωνο 152α), ακριβώς πίσω από το κτίριο της Εθνικής Τραπέζης (άλλοτε κατοικία του Νικηταρά και αργότερα της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου) με θέα στην πλατεία Συντάγματος.

Το οίκημα είναι τοποθετημένο ψηλά σε ένα βάθρο και κτισμένο διαγώνια ως προς το βασικό κάναβο ανατολή – δύση και βορρά – νότο του πολεοδομικού ιστού (εικόνα σχεδίου πλατείας Συντάγματος). Στο εσωτερικό του ο χώρος είναι επιβλητικός σε ύψος και σε πλάτος και η κεντρική, μεγάλη τετράγωνη αίθουσα προσευχής καλύπτεται με ημισφαιρικό τρούλο (ο οποίος συμβολίζει τον ουρανό).

Αρχικά το κτίριο είχε και αίθριο με τρία τόξα που καλυπτόταν με τρούλους αλλά μετά από σεισμούς στις αρχές του αιώνα, έπεσε. Σύμφωνα με τον Λαμπρινίδη το κτίριο κτίστηκε από πέτρες της Μονής του Καρακαλά και ένα ανώφλι της εισόδου προέρχεται από το θησαυρό του Ατρέα των Μυκηνών. Τα φέροντα τόξα είναι ενισχυμένα, οι κόγχες είναι ανατολίτικης τεχνοτροπίας και οι κατακόρυφοι πεσσοί φτάνουν στο ύψος των δύο ορόφων. Το οίκημα φέρει σύγχρονη επιγραφή «ΕΝΤΑΥΘΑ ΕΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΝ Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 1825 – 1826» ΣΥΛΛ. ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ.

Το μεγάλο αυτό τζαμί το έκτισε ο Αγάς Πασάς, ο πλουσιότερος Αγάς του Ναυπλίου, για να σώσει την ψυχή του. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες της εποχής, δύο νέοι από την Βενετία είχαν ένα τοπογραφικό σχεδιάγραμμα από τους προγόνους τους κατά τη Β΄ Βενετική κυριαρχία, σύμφωνα με το οποίο υπήρχε θησαυρός ανεκτίμητης αξίας σε υπόγεια κρύπτη στη θέση όπου είχε κτιστεί το Μέγαρο του Αγά.

Εξηγώντας στον Αγά την ιστορία οδηγήθηκαν στην κρύπτη. Ο Αγάς θαμπωμένος από τον θησαυρό και θέλοντας να τον οικειοποιηθεί σκότωσε τους Βενετούς. Έχοντας όμως τύψεις από την πράξη του αυτή, αποφάσισε να κτίσει αυτό το θρησκευτικό κτίριο του οποίου η αξία θα ήταν η ίδια με αυτή του θησαυρού.Εξηγώντας στον Αγά την ιστορία οδηγήθηκαν στην κρύπτη. Ο Αγάς θαμπωμένος από τον θησαυρό και θέλοντας να τον οικειοποιηθεί σκότωσε τους Βενετούς. Έχοντας όμως τύψεις από την πράξη του αυτή, αποφάσισε να κτίσει αυτό το θρησκευτικό κτίριο του οποίου η αξία θα ήταν η ίδια με αυτή του θησαυρού.

Αργότερα μετά την Ελληνική Επανάσταση ψηφίζεται διάταγμα να επισκευαστεί από το Θ. Βαλλιάνο για να στεγάσει την Πρώτη Βουλή των Ελλήνων (Βουλευτικό):«Είτα εγένετο λόγος περί οικίας ανηκούσης διά τας συνελεύσεις του Βουλευτικού και ενεκρίθη να διορισθεί το τζαμί,ονομαζόμενον Αγά Πασά, και επειδή αυτό χρήζει τινός επισκευής, εδιορίσθησαν οι Βουλευταί Κύριοι Γκίκας Καρατζάνης, Ιωάννης Κοντουμάς και Σπυρίδων Τρικούπης, διά να επιστατήσωσιν εις την διόρθωσίν του. Προσέτι ενεκρίθη να γένη και προβούλευμα της το Εκτελεστικόν, να διατάξει το Υπουργείον της Οικονομίας να δώση όσα αναγκαιούσιν εις την διόρθωσιν χρήματα».

Όπως φαίνεται η επίσκεψη των βουλευτών στο κτίριο τους έπεισε ότι αυτό το οικοδόμημα ήταν το καταλληλότερο για να στεγάσει τις συνεδριάσεις τους λόγω της καλής του θέσης και του μεγέθους του. Όμως εξαιτίας της κακής οικονομικής κατάστασης της ελληνικής κυβέρνησης δεν ήταν δυνατή η γρήγορη επισκευή του κτιρίου και έτσι με βούλευμα στις 14 Οκτωβρίου 1824 δηλώνεται:

«…να διορισθεί η οικία ήτις είχεν αποφασισθεί δια τον Κύριον Βαρβάκην, προσωρινόν Βουλευτήριον» προφανώς επειδή το κτίριο εκείνο δεν εξυπηρετούσε τις ανάγκες της χρήσης του (μη επαρκής χώρος), με βούλευμα ζητείται να πραγματοποιηθούν οι επισκευές στο αρχικό κτίριο (σπίτι Αγά Πασά) για να στεγαστεί το Βουλευτικό. Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση το Εκτελεστικό άρχισε τις απαραίτητες διαδικασίες ώστε το Τζαμί να μετατραπεί σε Βουλευτικό, και στις 12 Μαρτίου 1825 υπογράφεται το εργολαβικό έργο. Τα εγκαίνια του νέου Βουλευτικού πραγματοποιήθηκαν στις 21 Σεπτεμβρίου 1825. Σε αυτό το κτίριο πραγματοποιήθηκε η περίφημη δίκη του Κολοκοτρώνη που είχε σαν αποτέλεσμα την καταδίκη του σε θάνατο μαζί με τον Πλαπούτα. Πραγματικά ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας και του...

Βλέπεις ένα καλοδιατηρημένο τζαμί, εκεί στα νοτιοδυτικά της πλατείας Συντάγματος, και σου λένε πως αυτό είναι το Βουλευτικό, δηλαδή η πρώτη Βουλή των Ελλήνων! Λογικό δεν είναι να μπερδευτείς; Κυρίως αν δεν ξέρεις τη μεγάλη ιστορία που κουβαλά το τζαμί… στον τρούλο του. Αρχικά, εν έτη 1730 συγκεκριμένα, το κτήριο κτίστηκε ως τζαμί αποτελούμενο από μια μεγάλη αίθουσα και έναν ογκώδη τρούλο. Μάλιστα, στα δυτικά του υπήρχε και μια στοά με τρούλους, που όμως στις αρχές του 20ου αιώνα καταστράφηκε από σεισμό. Για το πώς χτίστηκε το τζαμί, η παράδοση έχει μια πολύ γλαφυρή ιστορία να διηγηθεί, που μιλά για έναν Τούρκο Αγά. Κάποτε, λοιπόν, δύο Βενετοί, απόγονοι πολύ πλούσιας οικογένειας, ήρθαν στο Ναύπλιο για να βρουν έναν θησαυρό που είχε κρύψει ο πατέρας τους την εποχή που η πόλη ήταν υπό την κατοχή των Βενετών. Αφού με τη βοήθεια ενός σχεδιαγράμματος εντόπισαν τον εν λόγω θησαυρό στο σεράι του Τούρκου Αγά, και σε κρυφή συνεννόηση μαζί του, τελικά εκείνος μπήκε στον πειρασμό να τον κρατήσει για τον ίδιο και έτσι σκότωσε τους δύο Βενετούς. Σύμφωνα πάντα με την παράδοση, αργότερα ένιωσε τύψεις για την πράξη του και έτσι με το χρυσάφι του θησαυρού έφτιαξε το τζαμί, που έκτοτε έμεινε γνωστό ως το τζαμί του Αγά-πασά. Από το φθινόπωρο του 1825 μέχρι την άνοιξη του 1826, στο τζαμί, το οποίο είχε διαμορφωθεί εν τω μεταξύ από τον αρχιτέκτονα Βαλλιάνο, στεγάστηκε η Βουλή των Ελλήνων. Εξού και η ονομασία Βουλευτικό, με την οποία είναι γνωστό το τζαμί μέχρι σήμερα. Ο χώρος στη συνέχεια λειτούργησε εξυπηρετώντας διάφορους σκοπούς: στέγασε το Ελληνικό Σχολείο, το ισόγειό του υπήρξε φυλακή, αργότερα δίνονταν στο χώρο του χοροεσπερίδες του δήμου, εδώ έγινε και η Δίκη των Οπλαρχηγών της Ελληνικής Επανάστασης, του Θ. Κολοκοτρώνη και του Δ. Πλαπούτα. Το Βουλευτικό πλέον σήμερα, διαμορφωμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού, χρησιμεύει ως συνεδριακός χώρος ενώ στο ισόγειό του μεταφέρθηκε η Δημοτική Πινακοθήκη με έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Έχω την εντύπωση πως μετά από όλες αυτές τις πληροφορίες, την επόμενη φορά που θα περνάς απ’ έξω, θα...

1730 yılında inşa edilen Anabolu Ağa Camisi, 1825-26 yılları arasında ilk Yunan Parlamentosuna ev sahipliği yapmıştır. Bugün müze olarak kullanılmaktadır. Napoli di Romania adı verilen şehir ve kalesi 3 Ekim 1540 Osmanlı-Venedik antlaşması sonucu Osmanlılar’a bırakılmıştır. Ancak Mora sancak beyi Güzelce Kasım Paşa, uzunca bir muhasaradan sonra şehri ve kalesini teslim alabilmiştir. Halkına dokunulmamış, hatta onlara bazı vergilerden muaf olma imtiyazı dahi verilmiştir. Fetih sırasında kaçanların mallarının satılmasına, kalmayı tercih edenlerin emlâkinin korunmasına dair emirler gönderilmiştir. Ayrıca şehre Türk nüfusun iskânı sağlanmış ve kale muhafızları yerleştirilmiştir. Osmanlılar döneminde şehir, muhtemelen Nauplia veya daha kuvvetli bir ihtimalle Napoli’den bozma olan, hatta eski Arap coğrafyacılarından İdrîsî tarafından da kullanılan Anabolu ismiyle şöhret kazanmıştır. Şehir Osmanlılar’ın eline geçince iç kalede bulunan kilise camiye çevrilerek Fethiye veya Sultan Süleyman Camii adını almıştır. Ayrıca Güzelce Kasım Paşa da burada bir cami ile birçok çeşme yaptırmıştır. Yine fethin hemen sonrasında kalede bir tophâne inşa edilmiş ve Venedikliler tarafından 1471’den sonra kuzeybatıdaki küçük ada üzerinde yaptırılan Castello dello Scoglio (Kastel-i Bahriyye, Bourzi) adlı kalenin surları onarılmıştır. Anabolu 1790 tarihine kadar Mora’da önemli bir idarî merkez vazifesini görmüş, bu tarihten sonra ise korunmaya daha elverişli bir yer olan Tripoliçe önem kazanmıştır. 1823’te Yunan İhtilâli öncülerinden Kolokotranis tarafından işgal edilmiş ve ilk Yunan Millî Meclisi’nin toplandığı yer olmuştur. Ardından kısa bir müddet için yeni Yunan Devleti’nin başşehri haline gelmiştir. Bu sırada şehirdeki Müslüman halk katledildiği gibi tarihî eserler de tahribata uğramıştır. Bugün biri kilise, diğeri tiyatro, bir başkası da müze olarak kullanılan minaresiz üç cami ve bazı çeşmelerin tesbit edilebildiği Nauplia, Yunanistan’ın önemli bir...