Η Πλατεία Αριστοτέλους είναι η κεντρική και η πιο γνωστή πλατεία στην Θεσσαλονίκη. Χτισμένη σύμφωνα με τα σχέδια του Ernest Hébrard όπως εκείνος “είδε “ τη Θεσσαλονίκη μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Δυστυχώς για το υπόλοιπο κέντρο της πόλης η Πλατεία Αριστοτέλους και τα κτίρια εκατέρωθεν της ομώνυμης οδού είναι τα μοναδικά που χτίστηκαν ακριβώς όπως ήταν τα αρχικά σχέδια του Ernest Hébrard.

Η επιτροπή που σχεδίασε τότε την περιοχή, ήθελε την παραθαλάσσια πλατεία να συνεχίζεται από προσόψεις που ξυπνούν τις βυζαντινές μνήμες της Θεσσαλονίκης. Οι καμάρες, τα κιονόκρανα, τα μπαλκόνια, οι στοές όλα μαζί σε συνδυασμό με επιρροές από ευρωπαϊκές και άλλες μεσογειακές πόλεις.

Στην αρχή της Αριστοτέλους κυριαρχούν δύο εντυπωσιακά γωνιακά κτίρια, το Ολύμπιον που χτίστηκε στο τέλος της δεκαετίας του 1950 και μεταξύ άλλων στεγάζει την έδρα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Και το Ξενοδοχείο ¨Ηλέκτρα” που χτίστηκε την δεκαετία του 1960 από τον αρχιτέκτονα Ζακ Μοσε.

Παλαιότερα στη δυτική πλευρά της Πλατείας Αιστοτέλους, παραλιακά, έστεκε το ξενοδοχείο “Mediterranean” χτισμένο από το 1922, το οποίο κατεδαφίστηκε μετά το σεισμό του 1978 γιατί οι ζημιές που έπαθε ήταν μεγάλες.

Στην οδό Αριστοτέλους, φυσική συνέχεια της πλατείας προς Βορρά αμέσως μετά την οδό Εγνατία στέκεται το άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, σημείο αναφοράς και αφετηρία για όλους τους συμμετέχοντες σε πορείες, συλλαλητήρια και διαδηλώσεις τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα.

Ακριβώς πάνω από την πλατεία ανακαλύφθηκαν τα απομεινάρια της Ρωμαϊκής αγοράς που είναι τόπος έλξης για πλήθος τουριστών. Η ανακάλυψή τους έγινε κατά την έναρξή εργασιών για την ανέγερση του μεγάρου δικαστηρίων η οποία ματαιώθηκε για να μεταφερθεί τελικά στην περιοχή του Βαρδάρη.

Επί της οδού Εγνατίας στη νοτιοδυτική πλευρά της Πλατείας Αριστοτέλους βρίσκεται η “κόκκινη εκκλησία”, η Παναγία Χαλκέων που χτίστηκε το 1028 σε περίοδο ακμής για τη Θεσσαλονίκη και τη βυζαντινή αυτοκρατορία. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους χτίστηκε στην περιοχή της Χαλκευτικής στοάς της Ρωμαϊκής αγοράς. Εκεί που λειτουργούσαν κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο πολλά εργαστήρια χαλκωματάδων. Σήμερα στη δυτική πλευρά της εκκλησίας λειτουργούν ακόμη καταστήματα που πωλούν χάλκινα είδη, εκκλησιαστικά σκεύη και αναμνηστικά.

Στην ανατολική γωνία κάτω από την αρχαία Αγορά βρίσκεται το πιο μεγάλο τούρκικο λουτρό στην Ελλάδα, το Μπέη Χαμάμ γνωστό και ως λουτρά Παράδεισος. Λειτουργούσε κανονικά ως το 1968 και ήταν διπλό λουτρό με ξεχωριστούς χώρους για άνδρες και γυναίκες. Χτίστηκε στη Θεσσαλονίκη το 1444 από τον σουλτάνο Μουράτ Β΄, για τον οποίο λειτουργούσε ειδικά διαμορφωμένος χώρος με ξεχωριστό διάκοσμο. Στην οδό Ερμού ανατολικά της Πλατείας Αριστοτέλους σώζεται η βυζαντινή μονή της Αγίας Θεοδώρας της Μυροβλήτιδος. Το μοναστήρι καταστράφηκε κατά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Το κτίσμα της εκκλησίας ανεγέρθηκε το 1935 ενώ τα κτίρια γύρω του που φιλοξένησαν οικοτροφείο και εκκλησιαστική σχολή χτίστηκαν το 1957.

Μεταπολεμικά η Πλατεία Αριστοτέλους έγινε πανελλήνια γνωστή από τους προεκλογικούς λόγους που εκφώνησαν οι αρχηγοί των κομμάτων, ενώ η τελική σημερινή της μορφή διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1960. Σήμερα η Πλατεία Αριστοτέλους εκτός από χώρος ψυχαγωγίας αποτελεί σημείο που πραγματοποιούνται πολιτιστικές δράσεις, εκδηλώσεις αλλά και φεστιβάλ. Κατά την περίοδο των γιορτών λόγω του στολισμού της συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Αριστερά και δεξιά της Πλατείας Αριστοτέλους λειτουργούν οι παραδοσιακές και γνωστές σε όλους του Θεσσαλονικείς εμπορικές αγορές: Μοδιάνο, Καπάνι (Βλάλη) και Άθωνος. Λειτουργούν καθημερινά σαν τεράστιες λαϊκές αγορές πουλώντας τρόφιμα, οικιακά είδη, ένδυση, οπωροκηπευτικά, μπαχαρικά, ενώ η μορφή και η όψη τους έχει διατηρηθεί όπως ήταν οι αγορές προπολεμικά.

Γύρω από την Πλατεία Αριστοτέλους στεγάζονται καφέ και εστιατόρια που εξυπηρετούν από νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ όλες τις εποχές του χρόνου. Αποτελεί πάντα σημείο ενδιαφέροντος για όλους τους επισκέπτες του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Πολύ κοντά στην Πλατεία Αριστοτέλους και σημαντικός πόλος έλξης τόσο για του