Convento e Igrexa de San Francisco — Attraction in Pontevedra

A mediados do século XIII Pay Méndez Sorreda de Soutomayor doa aos franciscanos os terreos onde levantarían o convento e posteriormente a igrexa. A edificación continua ao longo dos séculos XIII e XIV grazas á axuda económica de Pay Gómez Chariño (almirante, poeta, primeiro señor de Rianxo e primeiro Adiantado de Galicia) e a dos seus herdeiros. A igrexa é de estilo gótico tardío con planta de cruz latina, cunha soa nave, cuberta de madeira e rematada na cabeceira con tres ábsidas poligonais cubertas por bóvedas de crucería. O edificio anexo que ocupaba a Delegación de Facenda é posterior, e nel destaca a porta de Santo Domingo proveniente da antiga muralla da cidade do século XII. Interior: A ambos os dous lados da Capela Maior: Sepulcro do século XIV de Pay Gómez Chariño (1225-1295) e da súa esposa, María Giráldez Maldonado, co escudo lateral coas armas da Casa de Soutomaior na cabeceira as armas dos Aldao-Maldonado; e o sepulcro do século XV de Pedro Cruu “O Vello” e da súa esposa Teresa Sánchez de Montenegro e Sarmiento cos escudos de Figueroa, Montenegro e Sarmiento e Aldao, a ambos os dous lados, e o de Pedro Cruu e as súas esposa, na cabeceira. Na capela da nosa Señora das Dores, fundada no século XVI por Domingo Gago e as súa esposa: un escudo coas armas dos García de Rajoo e as dos Soutomaior; outro de Mariana de Mendoza e Soutomaior e Antonio Gago Figueroa, coas armas de Montenegro, Mendoza, Soutomaior e Figueroa; outro escudo sobre a urna sepulcral; e outro de Pedro Álvarez Mariño de Valadares, do século XVI, con brasóns dos Mariño e Lobeira e armas dos Valadares, Aldao e Moscoso. Bustos orantes sobre o sepulcro de Antonio Gago de Mendoza Soutomaior e Montenegro e a súa esposa Xoana de Oca Ordóñez e Sarmiento. Mausoleo de Xoán de Feijóo e Soutomaior, cabaleiro da Orde de Santiago e gobernador de Baiona, con estatua orante. Mausoleo de Xoán do Castelo, mestre xeral de campo do Consello de Guerra da súa Maxestade, con estatua orante. No muro do lado leste, vemos colgados dous escudo: un da casa de Gondar e dos Bao que remataba o retablo do Sacro Corazón coas armas de Bermúdez, Aldao, Castro, Soutomaior e, no escusón, Gondar; e outro de Gaspar de Camba Ozores e a súa esposa, con armas de Camba, Silva, Ozores e Sequeiros e, no...

Construida casi en su totalidad en el siglo XIV, esta iglesia conventual de los franciscanos es una obra maestra del arte de las órdenes mendicantes que llegaron a la ciudad en la época de su primer esplendor. Fue declarada monumento histórico-artístico en 1896. En su interior podemos destacar la sepultura de Paio Gómez Charino, trovador, almirante del mar, perteneciente a una de las familias nobles de la época.

Según la tradición, el convento fue fundado por Francisco de Asís, que paró en Pontevedra mientras hacía la ruta Portuguesa del camino de Santiago. La edificación fue construida entre 1310 y 1360, contando con la ayuda económica de los herederos de Paio Gómez Chariño en un solar de la casa de Soutomaior, en aquella época aun fuera del perímetro de la muralla de la ciudad.

La opulencia de esta construcción provocó envidia en los miembros de la orden dominica instalados en la ciudad, que habían rematado su iglesia diez años antes, y que decidieron iniciar en 1380 la construcción de otra iglesia mayor que la franciscana, con cinco ábsidas. Este gran apogeo en la construcción se debió al gran número de donaciones económicas procedentes de familias pudientes, temerosas de la muerte procedente de la peste bubónica que asoló Europa en esa época. Luego de la desamortización de Mendizábal el recinto quedó deshabitado, y en 1930 el templo fue cedido por Real Orden.

La iglesia es de estilo gótico tardío u ojival, y fue declarada monumento histórico-artístico en 1896. Tiene planta de cruz la latina, con nave única, crucero, cubierta de madera y cabeceras con tres ábsides poligonales, cubiertas con bóvedas de crucería.

En su interior, hay que destacar, en el crucero y a la izquierda del altar mayor, la sepultura de Paio Gómez Chariño, trovador y almirante del mar, así como la de dos matrimonios de familias nobles, que se cree son de finales del siglo XIII o principios del siglo XIV. También cabe destacar la imagen del Nazareno (talla del siglo XIX) y las pinturas murales situadas en la parte lateral izquierda pertenecientes a los...

圣弗朗西斯科德蓬特维德拉修道院Convento e Igrexa de San Francisco Convento de San Francisco (Pontevedra)

Praza da Estrela, s/n, 36002 Pontevedra 圣弗朗西斯科德蓬特维德拉修道院 庞特维德拉（Pontevedra）市中心有一个大广场，名为费雷里亚（A Ferrería）。几个世纪以来，它一直是庞特维德拉和该地区许多公民的聚会点。距离广场几米远有著名的 La Peregrina 教堂和圣所，它是庞特维德拉市的象征。广场的一侧矗立着建于 13 世纪的旧金山教堂和修道院，毗邻现任财政部代表团。 据说，圣方济各曾前往孔波斯特拉朝圣，并于 1214 年在那里建立了第一座方济各会修道院，该修道院后来成为加利西亚地区许多其他寺庙的典范。 蓬特维德拉圣弗朗西斯科修道院遵循圣地亚哥拉丁十字计划的模式，有一个中殿、耳堂、三重后殿头部，其中一个较大的中央后殿和两个多边形侧后殿，覆盖有肋拱顶，而中殿则用木材覆盖。 旧金山修道院于 1274 年收到第一笔捐赠。从 13 世纪开始，仅保留了寺庙的正面和主体。圣坛和后殿建于 14 世纪。在接下来的几个世纪里，建造了通往主门（1853 年）的楼梯和同世纪的圣多明各门，如今是财政部办公室，曾经属于修道院，是城墙的一部分.来自城市。该寺于1923年修复，1995年失火，不得不再次修复。里面有 Padre Gómez Chariño、Xoán Feijoo de Soutomaior 和 Paio de Montenegro 的坟墓。 帕约·戈麦斯·查里尼奥 (Paio Gómez Chariño) 的坟墓在其朴素的内部装饰中格外引人注目，他是 13 世纪末的前吟游诗人和海军上将。在它的正面，我们会看到一个尖拱，有一个双拱形伏特，支撑在两对相连的柱子上。其上方有一扇西多会风格的大玫瑰窗。门口两侧各有一个扶壁，还有两扇带尖拱门的喇叭形小窗。玫瑰窗上方是象征方济各会的盾牌。左边矗立着一座带有钟楼的塔楼。 根据记载，该修道院是由弗朗西斯科·德·阿西斯 (Francisco de Asís) 创建的，他在走葡萄牙圣地亚哥卡米诺 (Camino de Santiago) 路线时曾在庞特维德拉 (Pontevedra) 停留。方济各会到达这座城市可能发生在 13 世纪后 30 年。历史证明的事实是，根据国家档案馆和阿里亚斯·费尔南德斯 (Arias Fernández) 遗嘱财产阿门泰拉修道院 (Armenteira monastery) 的文件记录，该基金会早在 1274 年就已存在。该建筑于 2017 年获得了佩·戈麦斯·查里尼奥 (Pay Gómez Chariño) 继承人的财政帮助。苏托马约尔住宅的一块地块，当时仍在城墙外围。 这座建筑的富丽堂皇引起了驻扎在该市的多明我会成员的嫉妒，他们十年前就完成了教堂，并决定于 1380 年开始建造另一座比方济会教堂更大的教堂，有五个后殿。 1362年，该市开始建造可怜克莱尔修女教堂的主教堂，与旧金山的教堂相似，但规模较小。除了这三座建筑外，圣巴托洛梅教区教堂也在 1337 年至 1339 年间进行了扩建。这次建筑高峰期是由于富裕家庭的大量捐款，他们担心死于 1297 年席卷欧洲的黑死病。 这座教堂为晚期哥特式或尖顶风格，于 1896 年被宣布为历史艺术纪念碑。它有拉丁十字平面，有一个中殿、耳堂、木质屋顶和后殿，后殿有三个多边形后殿，覆盖有肋拱顶。 财政部代表团所在的建筑建于 1800 年，包括 13...